รำพัน

ลมรำเพย

ลมพัดพริ้วปลิวมาพาเหงาใจ
เสียงน้ำไหลรินหลั่งลงเป็นสาย 
คิดถึงเธอเผลอใจมิเคยคลาย
โอ้ใจหายห่างไกลไม่รู้ทาง 
เธออยู่แห่งหนใดให้เฝ้าเพ้อ
ยังรักเธอ รักเธอ จนรุ่งสาง 
วันพรุ่งนี้ดูมืดมนไร้หนทาง 
ใจอ้างว้างวังเวงเคว้งคว้างพลัน
 
ตั้งแต่วันที่ไม่มีเธอเคียงใกล้ 
ดั่งดวงใจไม่อยู่คู่กับฉัน 
ดั่งดวงดาวไม่อยู่คู่กับจันทร์
 ในความฝันยังมีเธออยู่ทุกคืน
 
ใจที่เคยเข้มแข็งเคยแข็งแกร่ง 
กลับอ่อนแรงอ่อนล้าหาทางฝืน 
ความฝันนั้นไม่มีวันผันกลับคืน
 เวลาตื่นเวลานอนถอนท้อใจ 
แม้ไม่รู้เธออยู่ที่แห่งใด 
แม้ไม่รู้เธอนั้นอยู่ที่แห่งไหน 
แม้ไม่รู้วันพรุ่งนี้เป็นเช่นไร
 แต่ที่รู้หัวใจจะมีเธอ
 
หากท้องฟ้ายังมีตะวันส่อง 
หากสายลมยังลอยล่องอยู่ทุกหน 
หากพรุ่งนี้ฉันยังมีตัวตน 
ใจของคนคนนี้จะมีเธอ
 
ลมพัดพริ้วปลิวมาพาใจสั่น
แสงตะวันยังสาดแสงแรงเสมอ 
ความรักฉันเช่นดั่งเขาที่พบเจอ 
จะมั่นคงมีแต่เธอชั่วนิรันดร์				
comments powered by Disqus
  • แม่จิตร

    31 มกราคม 2548 22:17 น. - comment id 417993

    เพราะดีนะ
    
    ขอเอยขอจันทร์
    เขานั้นกลับไหม
    โปรดจงโปรดใจ
    หทัยรักรอ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    31 มกราคม 2548 23:47 น. - comment id 418071

    เธออยู่แห่งหนใดใจเฝ้าเพ้อ
    ยังรักเธอเสมอมิหวั่นไหว
    แม้เธอจากพรากกันเฝ้าฝันไกล
    ว่าเธอนั้นยังห่วงใยรักให้กัน
    
    *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
    
  • อาภาภัส

    1 กุมภาพันธ์ 2548 06:20 น. - comment id 418165

    ใกล้เช้าคราวนี้ไม่มีหนาว
    ตาแวววาวดูสิเธอเห็นไหม
    ดวงอาทิตย์อยู่ตรงนั้นนั่นไง
    อิอิใช่ใกล้เคียงเอียงตาดู
    
  • tiki

    1 กุมภาพันธ์ 2548 19:33 น. - comment id 418423

    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน