พลันความคิดพล่านพลุ่งสะดุ้งตื่น ในค่ำคืนงดงามดั่งความฝัน แสงเดือนเพ็ญแจ่มกระจ่างเหมือนกลางวัน ท่ามแสงจันทร์ใจเราเหงาชอบกล หอมไม้ป่าอบอวนชวนซาบซ่าน ดงกันดารตื่นใจให้ฉงน อยากหยุดวันคืนสุขซ่อนซุกซน สัปดนไว้ประดับสัปดาห์ เล่ห์รตีลีลารดาดาษ พิศวาสหวามจิตน่าอิจฉา เพียงเพ่งภาพที่ถวิลจินตนา เสน่หาฤาร้างไปห่างเรา หลงเพลิดเพลินเดินไปกลางไพรพฤกษ์ ในยามดึกโดดเดี่ยวให้เปลี่ยวเหงา แมกไม้เหมือนม่านคลุมตะคุ่มเงา ผ่านใหล่เขางดงามไปตามทาง ถึงอกเขากลมกลึงตะลึงพิศ ชะงักนิดนวลเนินไม่เดินห่าง ออกอายเอียงเลี่ยงลงไปตรงกลาง ท้องทุ่งกว้างเดินหลีกคงอีกไกล เห็นเนินผาหญ้ารกปกคลุมเข้า เป็นโขดเขางามตาน่าสงสัย มีรอยเคียวเกี่ยวถากเห็นรากไทร มีร่องใหลแอ่งน้ำจึงข้ามมา ยามกระหายได้แรงจากแหล่งน้ำ สดชื่นยามดื่มกินถวิลหา จวบจนสายแสบแสงแดดแยงตา คือห้วงคำนึงก่อนจะมาเป็น...ปลาเค็ม
30 มกราคม 2548 20:14 น. - comment id 417162
ชอบอ่า แง่วๆๆๆ เป็นกลอนสัปดน ที่สมควรจะประดับสัปดาห์มากๆค่า ก๊าบๆๆๆ
30 มกราคม 2548 20:50 น. - comment id 417205
อ่านะ อิ อิ..
30 มกราคม 2548 21:26 น. - comment id 417238
:)
30 มกราคม 2548 21:29 น. - comment id 417242
อ่านแล้วยิ้มได้เลยค่ะ อยากแจมแต่แต่งไม่ถูก ติดไว้ก่อนนะค่ะ อิอิ
30 มกราคม 2548 22:14 น. - comment id 417284
ตื่นยังครับ เหมือนฝันเลย อิอิ
31 มกราคม 2548 04:30 น. - comment id 417414
อ่ะ ไหงตอนจบ ตื่นเลย 555
31 มกราคม 2548 06:33 น. - comment id 417428
แวะมาดูกรรมวิธีผลิตปลาเค็ม ที่เข้มข้นพิสดารครับ
31 มกราคม 2548 14:12 น. - comment id 417641
รีบมาอ่าน รีบไปครับ มาเป็นกำลังใจให้ด้วย