...ดอกโศก เคยผ่านมาทางนี้หลายปีก่อน ตอนนั้นฉันร้าวรอนและอ่อนล้า เมื่อดอกรักที่บานอยู่...คู่อุรา เหลือแค่เสี้ยว...เศษเวลา...ของคืนวัน เหมือนดอกรัก...บานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกกลับบานใน...หัวใจฉัน เขาจึงอาจ หัวเราะได้ทั้งวัน ขณะฉัน เงียบงันได้ทั้งปี ที่เคยอยาก...หยุดเวลาอย่าเคลื่อนไหว กลายเป็นอยากให้จากไกล...ไปเร็วรี่ เมื่อเสี้ยวเศษ...ปรารถนาบรรดามี มันป่นปี้...ไม่มีเหลือแม้เยื่อใย นี่แหละรัก...แค่คำพูดพิสูจน์ยาก ต่อเมื่อจากจึงพิสูจน์คำพูดได้ กว่าจะรู้ ว่าใจใคร อยู่ที่ใคร ? ก็ร้าวรวด...ปวดในฤทัยเกิน เราไม่ควรพบกันเลยวันนั้น! พบเพื่อมีคืนวันอันห่างเหิน เพื่อสัมพันธ์ วันนี้...ที่ก้ำเกิน เหลือแต่ความ ตื้นเขิน ของอารมณ์ หัวใจจึง...ไม่เป็นเช่นที่เคย เหลือแต่...ความเปล่าเลยไร้สุขสม เพลงรักที่บรรเลงเป็นเพลงตรม ริ้วอารมณ์ จึงขื่นขมไม่น่าดู รักที่เคยงดงาม จึงแปดเปื้อน สั่นสะเทือน แรงศัทธาน่าอดสู ปรารถนาสูงค่า ที่เชิดชู พิศดู...ไม่รู้ว่าเคยมี กลายเป็นแก้วนพเก้าที่เปล่าค่า เพียงเขาขาดปรารถนา น่าบัดสี อับอาย เช้าสาย ไหม้ฤดี ล้นปรี่ - ปร่าปวด ร้าวรวดใจ แล้วเมื่อวันเวลาได้ผ่านผัน นัยน์ใจฉันนั้นยังหวาดหวั่นไหว ยังทั้งกลัว...ทั้งเกรง...เพลงโศกใจ แต่หวังยัง...ฝันใฝ่ในรักนั้น ถึงอย่างไรใจยังเชื่อ. ว่ารักที่ก่อเกื้อจากใจนั้น จะคงความงดงาม...เป็นนิรันดร์ ไม่มีวันเปลี่ยนผันแม้วันลา ความเจ็บ ที่เหน็บเหมือน ใจเจียนขาด เกิดจากความมุ่งมาดปรารถนา แค่สุขไม่สมดั่งจินตนา รักยังทรง คุณค่าและดีงาม -------------------------------------------------------- อีกครั้งหนึ่งในวันนี้ พระศุกร์ที่ ๒๘ มกราคม ๔๘
แทนคุณแทนไท 28 ม.ค. 2548 15:25 น. - ID 70160 
4670
47
0
28 มกราคม 2548 15:35 น. - comment id 416269
คอยนึกย้อนมองกลับไปหลายครั้งว่าวรรคทองใครๆเคยกล่าวถึงเป็นของใคร เป็นวรรคที่ติดใจผมมานาน ขอบคุณคุณอัลมิตราครับ ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน วรรคทองวรรคนี้ เป็นของ เฉลิมศักดิ์ (ศิลาพร) รงคผลิน หรือหยก บูรพา คิดว่าหลายๆ ท่านน่าจะจำวรรคทองนี้ได้ วรรคทองวรรคนี้ เป็นส่วนหนึ่งของบทกวีนิพนธ์ ชุด บทสุดท้ายของนิยายรัก บทสุดท้ายของนิยายรัก ๏ จริงหรือนี่ที่ว่ารักเราจักร้าว นึกแล้วหนาวเหน็บนักแก้วรักเอ๋ย รสสัมผัสอ่อนละมุนที่คุ้นเคย ไยจึงเผยรสร้างจืดจางกัน เราเคยร่วมใจฝันว่าวันหนึ่ง เราจะถึงวันที่งามเหมือนความฝัน ฟ้าสีทอง ดอกไม้บาน ธารพระจันทร์ และรักอันคงค่าสถาพร ฉันเฝ้ารอคอยวันที่ฝันไว้ รอด้วยรักด้วยใจไม่ถ่ายถอน แต่นี่สร้อยสายสวาทมาขาดตอน เธอกล้ารอนลงด้วยมือเธอหรือไร เมื่อเธอสิ้นเสน่หามาสนอง รักที่ปองมอดหมดความสดใส แผลรักร้ายบ่อนทั่วเนื้อหัวใจ จะต้องปวดร้าวไปถึงไหนกัน ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างกลับร้างไกล นิยายรักยืดยาวของเรานั้น คงไร้วันสดชื่นขึ้นบทใหม่ หมดความหมายที่จะรอกันต่อไป เพราะเปลวไฟรักดับลงกับตา ๚ เฉลิมศักดิ์ (ศิลาพร) รงคผลิน วันนี้ยิ่งได้อ่านงานคุณผู้เฒ่ายิ่งนึกนิยมอารมณงานนี้ยิ่งนัก ต้นโศก ผู้เฒ่า ต้นดอกรัก บานสะพรั่ง คนทั้งโลก แต่ดอกโศก บานอยู่ใน หัวใจฉัน บานไสว ขมขื่น ทุกคืนวัน ชั่วนิรันดร์ แนบแน่น ตรึงแก่นใจ แรกผลิงาม ความรัก ประจักษ์จิต สักเพียงนิด ยามหลง มิสงสัย ต้นรักเอ๋ย เพลาผ่าน ที่นานไป เหตุไฉน กลายพันธุ์ ให้ฉันตรม เป็นต้นโศก เติบใหญ่ ณ ใจฉัน สลายฝัน หวานกลับ สลับขม สิ้นรอยรัก เหลือโลก โศกระทม ขื่นอารมณ์ ถมลำเค็ญ เป็นประจำ วันเดือนปี ผ่านมา น้ำตานั่น รินทุกวัน รดต้นโศก ให้โชกฉ่ำ หม่นหมองนัก รักนี้ นั้นมีกรรม สุดชอกช้ำ ต้นโศกเอ๋ย ยากเอ่ยลา ดอกรักหวาน บานสะพรั่ง คนทั้งโลก และดอกโศก สำหรับฉัน เมื่อฝันหา สิ่งสุดท้าย ถ้อยคำ ทั้งน้ำตา เอ่ยสัญญา ลาโลก คู่โศกเอย.@ และอีกงานของคุณผู้หญิงไร้เงาครับ ดอกโศกในหัวใจ ดอกรักบานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกบานอยู่คู่ใจฉัน ดอกรักบานในใจใครทุกวัน แต่ดอกโศกอยู่กับฉันนั้นเรื่อยมา แล้วเมื่อไหร่ฉันจะพบเจ้าดอกรัก ที่งามมากมายนักในคุณค่า ให้ฉันได้ชื่นชมสมอุรา หรือต้องรอชาติหน้าหรือว่าไร หรือว่าชาตินี้ยังพอมีหวัง ที่ฉันนั้นจะยังได้ชิดใกล้ กับดอกรักแทนดอกโศกวิโยกใจ เหมือนดั่งใครเขาบ้างแม้บางวัน แต่แล้วเมื่อไหร่หละเมื่อไหร่ ดอกโศกจะหมดไปจากใจฉัน แล้วดอกรักเบ่งบานอยู่คู่กัน ฉันต้องรอเมื่อไหร่นั่นถึงพบเจอ หรือมีแต่ดอกโศกวิโยกจิต ที่อยู่ติดชิดใกล้ใจเสมอ ไม่อาจพบดอกรักบานเหมือนใครเจอ มีแต่ดอกโศกเสมอในหัวใจ
28 มกราคม 2548 15:46 น. - comment id 416279
...ดอกรัก ไม่ได้บานในใจใครทั้งหมด ..และดอกโศก..ไม่เบ่งบานท่านเท่านั้น ..มีไม่น้อยปลูกเอาไว้ทั้งสองพันธุ์ ..อยู่ที่เราจะเลือกสรรปลูกพันธุ์ใด ... ++++ มาเยี่ยมจ่ะ
28 มกราคม 2548 15:49 น. - comment id 416281
+++ เขานั้นอาจหัวเราะได้ทั้งวัน ขณะฉันเงียบงันได้ทั้งปี ++++ โดนใจกะประโยคนี้จัง ดอกโศกของแต่ละท่าน เศร้า ๆ ทั้งนั้นเลยนิ แต่งกันได้สวยงามมาก อ่านแล้วก็ เศร้าเจ้าดอกโศกเอ๋ยเมื่อไหร่จะสูญพันธุ์ซะกะที !!!!
28 มกราคม 2548 15:57 น. - comment id 416285
มีทั้งต้นโศก และดอกโศก...เศร้า เหงานะคะ ทั้งต้นโศก และดอก เหมือนตอกย้ำ ความชอกช้ำ คร่ำครวญ หวนร่ำไห้ สุดวิโยค โศกสลด รันทดใจ แสนอาลัย รักร้าว เศร้าฝังทรวง
28 มกราคม 2548 15:58 น. - comment id 416287
เพราะมากค่ะพี่แทน ขอเก็บไว้นะคะ เหมือนได้เก็บบทกลอนของทั้งสามคนเลยค่ะ
28 มกราคม 2548 16:35 น. - comment id 416309
ดอกโศกนั้นบานในใจฉัน ด้วยมีรักมั่น..มิหันเห แต่แล้วความจริงใจที่ทุ่มเท มีค่าเพียงดอกโศกที่หัวใจ มาอ่านบทกลอนของคนเศร้าๆจ๊ะพี่แทน.........
28 มกราคม 2548 16:47 น. - comment id 416321
หน้าส่วนตัว
^o^ . . . . . .
ดอกโศกดอกเดียวนี้ มีความหมาย
อาจถึงตายแดดิ้น ก้อสิ้นใจ
หรือว่าอยู่ทรมาน ก้อหาไม่
อยู่นอกใจใครว่าไม่ ดีกว่าเอย
28 มกราคม 2548 16:50 น. - comment id 416326
เปลี่ยนดอกโศกเป็นอโศก ได้ไหมเจาคะ?? เพราะว่ารู้สึกเศร้าทุกครั้ง ที่พูดถึงดอกโศก มาเป็นกำลังใจจ้า
28 มกราคม 2548 17:17 น. - comment id 416340
อ่าน รัก เก่าที่ เหงาและเศร้าโสก เปรียบดั่ง ดอดโสก เลยนะคะ แทน งานแทนงาม สมอ ทรงคุณค่ะ มีราคา ...........
28 มกราคม 2548 17:31 น. - comment id 416344
มีทั้งต้นทั้งดอกเลยนะคะวันนี้
28 มกราคม 2548 17:31 น. - comment id 416345
มาชื่นชมจ้า (มากวน อะ ที่จริง ) อิอิ
28 มกราคม 2548 18:20 น. - comment id 416352
*****กลอนงดงามทุครั้งที่อ่านค่ะ...ทั้งภาษา และ ความหมาย
28 มกราคม 2548 18:22 น. - comment id 416353
ทบดอกต้น บานใน หัวใจเฮีย ทบดอกเบี้ย สูญเสีย ในใจฉัน ต้นไม่ลด หมดแรง เหมือนแกล้งกัน ดอกก็บาน ปิดกั้น...ความฝันเรา (กรุณาอย่ากู้มาก จะยากจน) ขจัดเผด็จการนายทุนอย่างเป็นทางการ
28 มกราคม 2548 20:21 น. - comment id 416414
มาปลงด้วยคนความโศรกเนี้ย
28 มกราคม 2548 21:31 น. - comment id 416441
เจ้าเป็ดมากวน .. งั้นเบญมาโอ๋แล้วกันเนอะ .. ดอกโศกบานในใจแทนงั้นเหรอ .. เบญช่วยเอาน้ำร้อนสาด .. ดีมะ .. อิอิ .................... รักษาสุขภาพด้วยจ้า ..
28 มกราคม 2548 22:00 น. - comment id 416448
ขอเก็บนะค่ะ ชอบค่ะ
28 มกราคม 2548 22:58 น. - comment id 416463
ไพเราะมากขอรับ แต่เศร้ามากขอรับ Y_Y
28 มกราคม 2548 23:56 น. - comment id 416475
กลอนไพเราะมากมายเลยนะคะ แวะมาทักทาย + เป็นกำลังใจให้พี่แทนเสมอนะคะ....
29 มกราคม 2548 00:04 น. - comment id 416478
จะโศก..เศร้า..เคล้าน้ำตา..อาดูร.. ขอให้ดับสูญ..เร็ววัน.. ไพเราะมากค่ะ.. อ่านแล้ว..น้ำตาซึม... ไม่ชอบดอกโศก..ชื่อมันไม่น่าอยู่ใกล้น่ะค่ะ..
29 มกราคม 2548 10:13 น. - comment id 416507
เศร้าเหลือเกินค่ะ เก่งจังเลยนะคะ อิ อิ..
29 มกราคม 2548 16:25 น. - comment id 416643
....ต้นเอย..ต้นโศก ก้านกิ่งโยก...ดอกโศกพราว...สกาวไหว ต้องสายลม...พรมพลิ้วพัด...สะบัดใบ โศกยืนนิ่ง...แผ่ขยาย...ให้ร่มเงา ....ลมสงัด...ผลัดบางใบ...ร่วงสู่พื้น โศกเจ้าฝืน...ยืนต้นเงียบ...ดั่งคนเหงา ฟังคล้ายเสียง...สะอื้นหา...มาเบาเบา อยากถามเจ้า...ว่าโศกเศร้า...ด้วยเหตุใด ....ท้องนภา...เริ่มเปลี่ยนสี...คล้ายมืดมิด โอบรอบทิศ...ปิดแสงทอง...ที่ผ่องใส เงาโศกทอด...กอดผืนดิน...ดั่งอาลัย ยามลมไกว...ดอกร่วงหล่น...ดุจอำลา ....เจ้ายืนต้น...เพียงเดียวดาย...ใต้ฟ้ากว้าง คงอ้างว้าง...สิ้นหนทาง...ร่ำเรียกหา จึงได้แต่...แค่พลิ้วใบ...เมื่อลมพา เจ้าโหยหา...ใจของข้า...ยิ่งคร่ำครวญ ....ข้าก็โศก...วิโยคนัก...รักมาร้าง เพียงครึ่งทาง...ก็เหินห่าง...ให้ใจหวล หมดสิ้นรัก...หักสวาท...อนาถนวล ข้าก็ซวน...ทั้งใจกาย...แทบวายวาง ....เจ้าต้นโศก...เจ้าโศกใย...ให้เศร้าหมอง เจ้าลองมอง...มาที่ข้า...สักคราครั้ง ข้าก็อยู่...เพียงเดียวดาย...ตามลำพัง เจ้าสิ้นหวัง...ข้าจะหวัง...อยู่อย่างไร ทะเลดาว มาชื่นชมผลงานของ แทนคุณแทนไท ค่ะ...^-^ ประทับใจมากๆๆค่ะ กับ บทกลอน ดอกโศก.... ทะเลดาว นำบทกลอนที่เขียนมาร่วมสานความรู้สึกด้วยน๊าาา.... ขอให้มีความสุขมากๆๆนะคะ.... ู^-^
30 มกราคม 2548 01:40 น. - comment id 416831
...๏ ตราบระวีส่องสิ้น..........ผืนนภา จวบศศิธรอำลา..................ภพแจ้ง มาตรร่างจ่มพสุธา...............กำหนด หากนยะหทัยแย้ง..............ข่มเศร้าได้ฤๅ ๚ะ๛ สวัสดียามรัตติกาลค่ะ .. วรรคทองชุดนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งชุดที่อัลมิตราชื่นชอบค่ะ จอมยุทธเมรัยเคยนำมาเป็นบทสอนอยู่ครั้งหนึ่งที่อาศรมชาวโคลง ครั้งนั้นอัลมิตราได้อ่าน ก็พอจะจำคลับคล้ายได้ว่า บทนั้น เป็นบทที่อัลมิตราเสาะหามานาน ว่าผู้ใดประพันธ์ .. ความรู้สึกดี เมื่อได้เสพย์อารมณ์ละมุนของตัวอักษร ผู้ที่อ่านย่อมวินิจฉัยได้เอง .. เราคงเช่นกันค่ะ คุณแทนคุณแทนไท ที่นิยมบทนั้น .. และอาจจะมีอีกหลายบท ที่ฝังอยู่ในความทรงจำของพวกเรา รอวันที่จะค่อยๆระลึกถึง ..
30 มกราคม 2548 18:39 น. - comment id 417097
ดอกรักหวานบานในใจใครทั้งหล้า ขอได้อย่าหุบหายมลายสิ้น ดวงดอกโศกตกลงมาจนชาชิน ขอให้ผินผีกหนีลี้หลีกไกล
30 มกราคม 2548 19:36 น. - comment id 417123
เมื่อดอกรักบานในใจใครทั้งโลก แต่ดอกโศกอยู่กับฉันไม่ผลันหนี จึงต้องทนร้าวราวมานานปี เมื่อฤดีไม่ยอมพรากจากรักเรา *-*ขอบคุณเช่นกันคะ กลอนบทนี้เป็นกลอนบทหนึ่งที่อยู่ในความรู้สึกมาตลอด*-*
30 มกราคม 2548 21:37 น. - comment id 417248
ดอกเอ๋ย..เจ้าดอกโศก จงโบยโบก..โศกห่างหาย อย่าฝัง..กระทั่งตาย ใจน้องชาย..ได้ชื่นคืน ดอกเอ๋ย..เจ้าดอกรัก จงมาพัก..ให้รักตื่น ร่วมเคียง..วันและคืน ให้แทนชื่น..ในดวงใจ ........................................................ น้องเอ่ย..ความรักไม่ตาย ดอกโศก..ไม่นานก็หาย แล้ว..ดอกรัก..จะกลับมาอยู่เคียงใกล้ ขอให้..โชคดี..ได้มีความรักที่นิรันดร .........................................................
2 กุมภาพันธ์ 2548 14:03 น. - comment id 418931
ดอกไม้บาน เปรียบเหมือนฤดูกาลที่เวียนผ่าน หนึ่งปีอาจมีฝนตกหลายช่วง บางช่วงช่างนานแสนนาน และบางช่วงก็สั้นซะ... แต่ไม่มีสักปีที่ฝนจะตกตลดทั้งปี เพราะงั้น เราจึงได้พบฟ้าหลังฝนหลายครั้ง และฟ้าหลังฝน อาจทำให้เราเรียนรู้ความรู้สึกดีดีได้ไม่น้อยหน้าฟ้าก่อนฝนค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2548 14:06 น. - comment id 418935
ล็อคอินหลุด ขอโทษค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2548 09:52 น. - comment id 419431
สวัสดีค่ะ ..หากเป็นแก้วนพเก้าที่เปล่าค่า จะเก็บมาถนอม..จะยอมไหม เช็ดด้วยรักอบอุ่นละมุนละไม เก็บกลางใจ..นานเนาว์..ตราบเท่านาน.. ..~-~..
18 กุมภาพันธ์ 2548 10:34 น. - comment id 427424
สวัสครับคุณน้ำใส... ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ หวังว่าจะสบายดี กว่าจะได้เวลามาตอบน้ำใจทุกคนก็ล่วงเวลาไปมากแล้ว ขออภัยนทุกน้ำใจนะครับ ขอบคุณคุณน้ำใสกลอนความหมายสอนอารมณืดีครับ บางทีทำไมยามรู้สึกแย่ ถึงได้คิดว่าเราแย่กว่าใครๆนะ ขอบคุรนะครับ
18 กุมภาพันธ์ 2548 10:36 น. - comment id 427425
สวัสดีครับคุณทำ มะ ชาด... เขานั้นอาจหัวเราะได้ทั้งวัน ขณะฉันเงียบงันได้ทั้งปี เมื่อไหร่หนอดอกโศกจากใจพี่ จะร่วงหล่นสักที พี่เฝ้ารอ.... ขอบคุณที่มาเยือนครับ ขอให้มีแต่ดอกรักบานสะพรั่งครับ
18 กุมภาพันธ์ 2548 10:38 น. - comment id 427426
สวัสดีครับ คุณคนเมืองลิง.... เห็นต้นโศกคุณๆทั้งหลายแล้ว จำได้ว่ามีงานคุณตูนครั้ง่อน และนึกขอบคุณคุรอัลมิตราครับที่แก้ข้อข้องใจ... ขอให้ดอกรักบานในใจคุณครับ มีความสุขนะครับ
18 กุมภาพันธ์ 2548 10:47 น. - comment id 427431
สวัสดีครับน้องมัดหมี่....
11 มีนาคม 2548 19:42 น. - comment id 437730
* แวะมาเยี่ยมงานค่ะ *
15 มีนาคม 2548 11:06 น. - comment id 439267
พอมีเวลาได้ตอบซะที ขออภัยที่ช้าไปครับ.... น้องมัดหมี่ครับ ยินดีครับ งานของสามท่านที่พี่ว่างามนักครับ ทำให้อยากเขียน แล้วก็ออกมาดั่งเห็น ขอบคุณสำหรับคำชมชื่นครับ... มีแต่ความสุขนะครับ.... หวังว่าทุกวันจะมีแต่ความดีงาม
15 มีนาคม 2548 11:08 น. - comment id 439269
น้องแก้วนิดา.... ดอกโศกมาแอบบานในใจยามใจเงียบครับ.... ไม่ต้องแอบอ่านหรอกครับ ดีใจที่น้องมา.... ขอบคุณครับ
15 มีนาคม 2548 11:10 น. - comment id 439272
คณ..นายมอมแมมครับ ดอกโศกวิโยคใจใครจะรู้ ว่าไสวบานอยู่ที่แห่งไหน จึงจะไม่เจ็บจำช้ำดวงนัย เพราะดวงใจแหลกช้ำเกินกล้ำกลืน.. ขอบคุณครับ
15 มีนาคม 2548 11:11 น. - comment id 439277
คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญาณครับ.... ขอบคุณที่มาครับ อุ่นไอกำลังใจนักครับ ขอให้มีแต่วันที่สวยงาม มีความสุขนะครับคุณ
15 มีนาคม 2548 11:13 น. - comment id 439278
พี่นิ่มครับ.... ขอบคุณทุกถ้อยคำครับพี่ มิตรไมตรีที่มาไม่ ไม่มีคำใดจะกล่าวได้หมดใจ ได้แต่ขอบคุณ.... จากใจ
15 มีนาคม 2548 11:14 น. - comment id 439281
คุณเพียงพลิ้วครับ.... ดีนะครับที่มีทั้งต้นทั้งดอก ถ้ามีแต่ดอกอย่างเดียว ต้นไม่ลด คงอดตาย... อิอิ ขอบคุณครับ
15 มีนาคม 2548 11:16 น. - comment id 439283
น้องลูกเป็ดขี้เหร่.... ขอบคุณที่มาครับ ( ที่แท้มากวนรึ เดี๋ยวจับเป็ดกินซะเยย หุหุ)... พรุ่งน้องของน้องขอให้สวยงามดั่งหวังครับ
15 มีนาคม 2548 11:18 น. - comment id 439284
คุณเมฆปุยอ้วน.... ขอบคุณสำหรับคำชมครับจะหาเวลาไปเยือนงานคุณครับ ....
15 มีนาคม 2548 11:20 น. - comment id 439287
คุณ bust..... คนเต็มใจกู้ ก็ต้องรับหนี้กันไป.... ไม่มีนายทุนแล้วจะหาทุนจากไหน... เป็นหนี้เงิน แล้วก็เป็นหนี้บุญคุณ แล้วก็ตอบแทนบุญคุณ.... นั่งชูคอกันไป
15 มีนาคม 2548 11:21 น. - comment id 439288
คุณแม่จิตรครับ.... ปลงเลยรึครับ.... อยากทำได้บ้างจัง... ขอบคุณสำหรับการมาเยือนครับ
15 มีนาคม 2548 11:24 น. - comment id 439290
คุณชมอักษรครับ.... อุส่ามาในร่างชมอักษร แต่จิตรใจโหดร้ายดั่งเดิม เจอหน้าเมื่อไหร่จะเลี้ยงไอติมซะให้เข็ด.... แม้เป็นน้ำร้อนก็ไม่นึกกลัว ถ้ามาจากน้ำใจคุณ.... เช่นกันครับรักษาสุขภาพ
15 มีนาคม 2548 11:25 น. - comment id 439291
คุณใจปลายทาง.... ยินดีครับ ขอบคุณที่มาครับ
15 มีนาคม 2548 11:26 น. - comment id 439293
คุณ 4501.... ตอนเขียนก็ซึมๆไปนิดหน่อยครับคุณ
15 มีนาคม 2548 11:27 น. - comment id 439294
น้อง.....!!!...^Imagine^...!!! ขอบคุณที่แวะมาครับ หวังว่าจะมีแต่วันที่สบายกายสบายใจนะครับ... ขอบคุณทุกกำลังใจที่มีให้ รักษาตัวนะ
15 มีนาคม 2548 11:28 น. - comment id 439295
คุณกีกี้ครับ.... ขอบคุณความปรารถนาในหัวใจคุณ ตอนเขียนก็ปริ่มว่า...และหดหู่เช่นกัน แต่เขียนจบก็จบใจ
15 มีนาคม 2548 11:30 น. - comment id 439297
ลอยไปในสายลม.... พี่แทนไม่เก่งหรอกครับ แค่เขียนใจ ขอบคุณที่มาเยือนนะครับ มีแต่วันที่สบายดีนะครับ
15 มีนาคม 2548 11:30 น. - comment id 439298
ยกยอดไปอีกทีครับ
1 เมษายน 2548 09:33 น. - comment id 447593
คุณทะเลดาวครับ.... กว่าจะได้มาตอบนานทีเดียวขออภัยนะครับ กลอนสวยนักครับ ความหมายดีจัง ไพเราะมากครับ ขอบคุณที่แวะมานะครับ ขอให้คุณมีความสุขมากๆเช่นกันครับ
1 เมษายน 2548 09:36 น. - comment id 447594
คุณอัลมิตราครับ... ขอบคุณอีกครั้งครับที่ทำให้รู้ว่าวรรคทองที่สงสัยเป็นของใคร.... อาศรมชาวโคลงคงเป็นสนานที่ที่น่านิยมไม่น้อยนะครับ ให้นึกถึงวัยหนึ่งซึ่งมีเพื่อนที่รักร่วมร้อยถ้อยคำจากหัวใจยามเย็นๆ .. มีความสุขนะครับคุณ ขอบคุณ
1 เมษายน 2548 09:38 น. - comment id 447595
คุณชัยชนะครับ.... ดอกรักอาจบานในใจใครทั้งหล้า แต่ดอกความทรมาน์ ว้าในฉัน ในอารมณ์ขื่นขม และเงียบงัน เมื่อไหร่กัน ฉันจะมี ดอกรักบาน
1 เมษายน 2548 09:40 น. - comment id 447596
คุณผู้หญิงไร้เงาครับ.... ยินดีครับคุณ กลอนคุณที่ได้อ่านในวันก่อนก็ยังจำติดความรู้สึกครับ... มีแต่ควมสุขนะครับ
1 เมษายน 2548 09:42 น. - comment id 447597
คุณพี่หยกครับ.... ดอกเอยเจ้าดอกรัก ร้างนานรักหรือรักหาย ไกลห่างร้างใจกาย หรือมิหมายจะได้มา ขอบคุณกลอนดีดีครับพี่ มีแต่ความสุขนะครับ....
1 เมษายน 2548 09:44 น. - comment id 447599
คุณฟา..... หวังใจว่าสักวันจะได้เจอฟ้าหลังฝนครับ กำลังใจจากคุณซาบซึ้งนักครับ ขอให้มีแต่ความสุขนะครับ.. ดีใจที่คุณมาครับ
1 เมษายน 2548 09:45 น. - comment id 447600
คุณซอพลอครับ.... กลอนงามนักครับ คิดถึงและรอคอยงานคุณเสมอครับ หายไปนานหวังว่าจะสบายดี...
27 สิงหาคม 2548 18:10 น. - comment id 509124
กลอนบทนี้ไพเราะเป็นยิ่งนัก อ่านแล้วเศร้าสุดอารมณ์เลยล่ะ
9 ธันวาคม 2548 14:56 น. - comment id 545083
...วันนี้ ...พระศุกร์ที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๔๘ ... ...เธวีที่คิดถึง ...สวัสดีครับ ...เมื่อเช้าอากาศหนาวนะ ทางคุณหละ หนาวบ้างหรือไม่ ... ...ผมไม่ใคร่แน่ใจนักครับว่า ...วันไหนในธันวาหนาวเช่นนี้เมื่อหลายปีก่อน ...ความรักได้ตัดรอน และบอกลาความสัมพันธ์ ที่เคยฝันวาดปรารถนาที่เรามีต่อกันไป ... ...รู้เพียงว่า ....ทุกปีที่ล่วงมา ถึงธันวาคราวใด ...ใช่เพียงลมหนาวที่เท่านั้น ที่ทำความหวั่นนัยให้โหยหา ...ในทุกคราที่อยู่เพียงลำพัง ...ในโลกที่ยังมีคุณ แต่ไร้หวังที่ได้ชิดใกล้กันอีก เช่นนี้ ...ทุกหนาวของธันวา ...จึ่งยากที่จะหลีกพ้น ความท้นทรมาน รานร้าวหัวใจที่หัวใจไม่เคยใคร่คะนึงหา ... ....หลายหนาวของธันวาที่ล่วงมา ...อาจเป็นปรารถนาหนาวที่หลายใครปรารถนา ...แต่ สำหรับผม ...แม้ไม่นึกรังเกียจ ...ก็ไม่คิดอยากสัมผัสเท่าใดนัก ...เธวีที่รัก ...ธันวานี้ ลมหนาวทำคุณคิดถึงสิ่งใด ... ...ผมรู้ครับ ...คงมีหลายอย่างให้คิดคำนึง ...แต่คงไม่มีผมซิน่ะ ... ...เธวี ...สองสามเช้านี้ ...ทุกตื่นขึ้นมา กว่าผมจะถึงที่ทำงาน ไม่ง่ายเลย ...ไม่ใช่เพราะทางไกล แต่เพราะความหนาวนัยเมื่อลมหนาวพัดสัมผัสกาย ....ทำใจให้นึกอยากกลับไปหลับใต้ผ้าหุ้มอุ่นเหลือเกิน ...อยากกลับนอนหลับฝัน ...อยากได้ยินคำนั้น ว่า เธวีคิดถึงคุณ ... ...คุณรู้ไหมเธวีคนดี ...ความสุขที่ได้คิดถึงคุณในหลายธันวาที่ล่วงมา ...หลายครั้งที่หัวใจชาย ...มิอาจซ่อนน้ำนัยที่ไหลออกให้ได้อายใครใครอยู่เสมอเสมอ ...ดั่งนั้น ถ้าเลือกได้ ...ถ้าขณะกำลังคิดถึงคุณตอนผมกำลังอุ่นนอนฝัน ...ผมคงไม่ต้องมีใครไหนให้ต้องกระดากอายอีกต่อไป ... ...เธวีที่รัก ...ผมขออภัย ...มิได้ตั้งใจส่งความรู้สึกให้คุณสงสาร สมเพช เวทนา ...เพียงแต่อยากบอกคุณว่า ผมคิดถึงจัง .... ...เธวีของผม ...ในความเป็นไปของคุณในธันวานี้ ...คงเป็นเช่นหลายธันวาหนาวอันลำพังของผม ...ที่คุณคงมีใครให้อุ่นอิง ...ขอให้มีความสุขกับรักละไมอุ่นตรงหน้านะคนดี ... ...ตระคองกอดกันให้สุขเท่าที่ใจคะนึงนะคนดี ... ...อีกไม่กี่วันแล้วหละ ...หนาวธันวาคงล่วงไปเหมือนเคยเป็น ...ผมก็คงคลายทรมาเพราะธันวาเช่นที่เคย ...ที่เคยเจอ ...ในหลายปีที่ล่วงมา ... ... ...ผมยังไม่รู้เลยเธวี ...พรุ่งนี้รู้สึกผมจะเป็นเช่นไร ...รู้แต่วันนี้ ...คิดถึงคุณน่ะเธวี จากหัวใจ / แทนคุณแทนไท
15 กุมภาพันธ์ 2550 22:00 น. - comment id 657656
การที่เราจะจดจำแต่เรื่องดีๆๆนั้นมันเป็นไปไม่ได้......และทุกอย่างที่เดินก้าวผ่านเข้ามาใวตย่อมนำความเปลี่ยนแปลงมาสู่ตัวเรา......การเลือกที่จะจจำสิ่งดีๆๆ นั้นมันเป็นเรื่องยาก...แต่เราก้อจำได้เพียงแต่สิ่งที่เราเศร้าโศกเสียใจ....หากว่าการล่ำลาจะทำให้ใครคนนั้นได้จดจำเราไว้ตลอดชีวิต.....ก้อคุ้มแล้วหล่ะท่ได้พบกัน......สิ่งดีๆๆ ยังรอเจงราอยู่ก้าวเดินต่อไป
25 กรกฎาคม 2551 03:28 น. - comment id 878418
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
