มนุษย์ ยืมร่างกาย หมายใช้ ในโลกนี้ กายาที่ มีเลือดเนื้อ และเชื้อไข พบทั้งสุข ทุกข์คละ เผชิญไป ณ ที่ใด ไหนบ้าง ต่างดำเนิน มีละโมบ โลภ รัก ประจักษ์จิต ต่างยึดติด ตัดใจ ใยขัดเขิน มุ่งหมายมั่น นั่นของกู ตู่เหลือเกิน เส้นทางเดิน ดอนลุ่ม แสนกลุ้มใจ แล้วเวลา พาล่วง ถึงช่วงหนึ่ง เริ่มลึกซึ้ง ซับซ้อน กว่าตอนไหน ยืมร่างเขา ใช้เพลิน เกินหรือไร จึงต้องไป รักษา พยาบาล แค่นี้หรือ คือมนุษย์ สุดประเสริฐ ชีวิตเกิด แก่ดับ กับคำขาน ต้องคืนกาย ด้วยร่าง ร้างวิญญาณ ตราบชั่วกาล เวียนวน มิพ้นไป มีอะไร ได้เอื้อ เพื่อโลกนี้ แผ่นดินที่ ดำรง คงอาศัย เพียงชั่วดี ที่เหลือ เจือจารไว้ เป็นหมึกใจ ให้โลกา จารึกรอย ****************
21 มกราคม 2548 18:36 น. - comment id 410626
นี่แหละค่ะคือชีวิต ตกลงเราสองคนพี่น้องจองวัดไว้หรือยังคะ... ยังค่ะ... ยังไม่ตาย จะไปบวชชีกันต่างหาก อย่าเข้าใจผิด...นะท่านผู้อ่าน คิกๆๆ โลกหมุนเวียน เปลี่ยนผัน ทุกวันนี้ เป็นโลกที่ สมมติ ปรากฏเห็น ดั่งละคร ย้อนแสดง แสร้งให้เป็น ดาราเล่น คือเรา เฝ้าหลอกลวง เป็นมายา โลดแล่น แดนมนุษย์ เมื่อสิ้นสุด ต้องตาย กายลับล่วง วีรกรรม สร้างทำ นำผลพวง ประทับทรวง หรือไม่ ใคร่ครวญดู.. สิ่งที่จะฝากไว้ในโลกยามที่ไร้ร่างคงมีแต่ความดี หรือความชั่วเท่านั้นที่จะทำให้คนระลึกหรือสาปแช่ง...คิดก่อนทำนะโยม..สาธุ
21 มกราคม 2548 19:49 น. - comment id 410653
เกิดเป็นมนุษย์ก็แค่นี้ มีเนื้อหนังคอยห่อหุ้มกายา มีเลือดเนื้อคอยหล่อเลี้ยง มีหัวใจที่เป็นพลังงานคอยโรดแล่นประสาน มีประดูกเป็นโครงสร้าง มีสมองไว้คิดสร้างสันต์ มีสองลูกกะตาไว้สอดส่อง มีแขนขาไว้จับต้องสอดคร้องหูจมูกเป็นสื่อ มั่วได้แค่นี้แหละค่ะพี่ปรายจ๋าคิกๆๆๆ คิดถึงเสมอค่ะ คิดถึงเจ้าแม่ลิงด้วยเน้อ
21 มกราคม 2548 19:49 น. - comment id 410654
สาธุชนเนืองนองผองทั้งหลาย สิ่งดีไว้ยึดเหนี่ยวเกี่ยวกุศล อันความดีรีบทำมายังตน ตัดกิเลสให้พ้นทางเราเดิน ก่อนสิ้นใจลาโลกโศกหรือสุข เป็นมนุษย์สิ่งไหนใคร่เผชิญ ก่อนชีพตายวางไว้ใครสรรเสริญ เทิดทูนเทอญความดีที่เราทำ ปลง แล้วก็ปลง
21 มกราคม 2548 21:42 น. - comment id 410726
จริงๆๆคนเรา มองไปแต่ด้านหน้าไม่ค่อย หันกลับไปดูว่า สิ่งไหนทำแล้ว ใช่ไม่ใช่ มนุษย์ ใจวกวน ซนเป็นลิง หาก หมุนรอบตัวองบ่อย ๆ แบบดวงจันทร์ คงเห็นหลุมบ่อมากมาย และเห็นแนวทางแก้ไขด้วย สร้างความดี สะสมไว้ยามหมดลมหายใจดีกว่า วุ่นวาย คิคิกี่กอกก จ๋า งง หนูป่ะคะ ....คิคิ
21 มกราคม 2548 21:51 น. - comment id 410730
..พี่ปราย.. เขียนดีมากเลยนะคะ .. ความหมาย.. ดีด้วยดิคะ .. แบบ ..กี้ เรน .. จะแจมเป็นกลอน.. เรนคิดตั้ง นาน .. เขียนไม่ได้.. เลยนะดิคะ .. เรน.. ขอบคุณ..พี่ปราย.. ที่กรุณา .. แวะ.. ไป.. ทักทายเรน .. นะคะ .. ...
21 มกราคม 2548 22:42 น. - comment id 410759
ขาดความอุ่นหนุนกายนั่นตายแน่ ขาดแน่แท้ใจขาดกายตายสังขาร ขาดอากาศหายใจไร้วิญญาณ ขาดศีลทานขาดธรรมไร้คำว่า..ดี สวัสดีค่ะน้องปราย..วันนี้ดูสงบมากเลยนะคะ
21 มกราคม 2548 22:53 น. - comment id 410767
เขียนได้ดีนะ..เขียนอย่างนี้เราก็แย่..แต่ก็ดีแล้วล่ะ..เป็นพี่ใหญ่ต้องเป็นตัวอย่างให้น้องๆ ซุกซนทั้งหลาย... แต่ดูเหงาไปหน่อยนะ..แม้จะยังดีกว่าตอนแอบหนีคนเมืองลิงไปนั่งห้องอาหาร..พื้นฐานกลอนคุณดีแล้ว..ความหมายและคำที่ใช้ก็ระวังมากๆ อีกหน่อย คุณก็จะเขียนกลอนได้ดีคนหนึ่ง..สวัสดีนะครับ..
21 มกราคม 2548 22:57 น. - comment id 410771
สวัสดีค่ะคุณคนเมืองลิง... วัดไม่ต้องจองน้องอุ๊.. คนอยู่ข้างหลังจะจัดการให้เอง หากเราไม่แย่ซะเหลือเกิน จนศพก็ยังถูกเมิน.. คนเรามีครบทุกบทบาท เพียงแต่เข้าใจมันไหม.. บางทีกับการไม่ยึดมั่น ไม่ถือมั่น มันก็ทำให้เราสบายใจนะคะ (อันนี้มอบให้อุ๊เต็มๆ เลย ฮา) ว่าแล้วแหวนเพชรวงนั่นจะให้พี่ ก็ยินดีรับนะ อ้าว..ไหงมาเรื่องนี้ได้หว่า.. ช่วงนี้พี่ปรายสุขุมหน่อยนะคะ มีเหตุผลส่วนตัวค่ะ แบบประมาณว่ากำลังต่อลองกับใครบางคนอยู่ค่ะ.. ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง ราตรีนี้รื่นรมณ์นัก ไปผัดข้าวผัดปลาเค็มกินยามดึกกันดีกว่า ราตรีสวัสดิ์ค่ะ สวัสดีค่ะคุณเพราะรัก... น้องหวานเขียนปรัชญาชีวิตได้ดีมากเชียว ใครบอกว่ามั่ว คนเราหากคิดได้เท่านี้ ก็นับว่าเยี่ยมยอดแล้ว น้องหวานดูแลตัวเองด้วยนะคะ คิดถึงน้องหวานเสมอ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ สวัสดีค่ะคุณแม่จิตร... ปลงจริง ปลงเล่น หากรู้จักปลงได้บ้าง ก็ลดทุกข์ลงได้เยอะ พี่เชื่อในตัวยศค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ สวัสดีค่ะคุณดาหลา & ปะการัง.. ไม่งงหรอกค่ะ..ที่คนเราจะสุขุมบ้างในบางครา คนเรามีหลายมาดไง แต่อย่าปลงจนอยู่ในโลกนี้แบบไม่มีความสุขนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ สวัสดีค่ะน้องเรน... หากได้รับไม้มะยม ต้องนำไปเคลือบน้ำตาลฝากน้องเรน แบ่งๆ กันนะคะ คุณครูใจดี ให้ฟรีทุกคน ฮา... เดี๋ยวนี้น้องเรนเขียนกลอนเก่งมากแล้วนะคะ พี่ดีใจค่ะที่สาว (สาวแล้ว) รุ่นหลังยังมาสนใจในภาษาไทยที่สวยงาม อนาคตอีกยาวไกล หากพี่ปรายยังไม่ด่วนทิ้งร่างคืนโลกนี้เสียก่อน อาจมีโอกาสเห็นนักเขียน เรนน้อยของพี่ปราย สืบสานเจตนารมณ์ของตัวเองและคุณลุงต่อไปนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
21 มกราคม 2548 23:13 น. - comment id 410785
ทราบข่าวว่าป่วย ขออย่าให้ลุกลาม และหายโดยไวนะคะพี่ปราย รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
21 มกราคม 2548 23:28 น. - comment id 410793
สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้ว... วันนี้มาแนวให้สงสัยค่ะ คนเดียวมีหลายร่างค่ะ ปรายเหมือน *น้ำ* ไงคะ ตอนนี้กำลังเป็นน้ำฝนที่ใสสะอาดกลางป่าใหญ่อยู่ ดื่มกินสบายใจ ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันนะคะ ราตรีสวัดิ์ค่ะ สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า (ไม่) โง่งม... วันไหนที่แมวน้อยจอมซนมันนอนหวด มันก็คงจะมีอะไรซ่อนอยู่ไหมคะ อยู่ๆ ก็นึกอยากสงบเสงี่ยมขึ้นมาบ้าง แกล้งสร้างภาพให้สุขุมค่ะ แล้วคนที่อยู่รอบข้างก็เหมือนจะอึดอัด ว่าแล้วก็ลุกขึ้นมาร้องเพลง *คนดี-คนโง่* ของอู๋ดีกว่านะคะ งั้นแสดงว่า ตกลงค่ะ จะทำตามคำขอ แต่ต้องขอเวลาสักช่วงหนึ่งนะคะ ตอนนี้ร้อง*ฉันวันนี้* ไปก่อน *...ไม่อยากจะคิดอะไร มีหัวใจเหมือนห้องว่างเปล่า ไม่โกรธไม่แค้น ไม่เกลียดใครให้ใจหมองเศร้า ใครว่าอย่างไรช่างเขา ตัวของเรารู้ตัวเราดี...* ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
22 มกราคม 2548 00:42 น. - comment id 410809
ละ แล้ว ซึ่งสิ่งใด ฤ มี ละ สิ่งที่ควรกระทำ บ่ ได้ ละ วางแล้วซึ่งกิเลสไซร้ ละ จักได้นิพพาน หยุด ยั้งสิ่งชั่วบาปหนา หยุด ก่อกรรมสร้างทรมาน หยุด ละซึ่งกิเลสในสันดาน หยุด เพลิงผลาญใจตน เว้น วางจากโลกใด ใด เว้น ว่างช่องไซร้ก่อเกิดผล เว้น ผ่อนหนักเบาได้ในกลม เว้น ปรนเพื่อผลกรรมดี วาง สิ่งใดใดที่ อนิจจัง วาง สังขารไม่เที่ยงเว้นที่ วาง จิตใจให้บริสุทธิ์เกิดดี วาง ไว้เพียงสิ่งดีเหลือให้โลกจำ //...มา ดึก..// ;] ซาหวัดดี .... ขอร่วมชม ผลงาน ด้วย ฮับ ฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากใจ ฝากไว้...ให้คิดถึง.....
22 มกราคม 2548 01:20 น. - comment id 410816
สวัสดีค่ะคุณ...^-^... แอบตอบปริศนาอยู่ในใจ ใครฤามาแอบห่วงใยเรา ติ๊ก ต๊อก ติ๊ก ต้อก...เอาเป็นว่าแอบตอบอยู่ในใจนะคะว่าเป็นใคร ขอบคุณสำหรับความห่วงใยค่ะ จะเป็นส่วนหนึ่งของการฝ่าฟันให้ผ่านวิกฤตินี้ให้ได้ด้วยดี จากใจจริง ราตรีสวัสดิ์นะคะ สวัสดีค่ะคุณ winterstar... ขอบคุณงานงามที่ร่วมมาแจม โห..พี่เกือบหนีไปบวชเสียแล้ว... คุณน้องปลงได้มากๆ เชียว.. อย่าใช้คำว่าฝากเนื้อฝากตัวเลย มันเป็นทางการไปหน่อย เป็ว่ามาทักทายกัน เป็นพี่น้องกัน เย้าแหย่กัน ห้ามโกรธนะ พี่ตีจริงๆ ด้วย เอาล่ะ งั้นคืนนี้นอนก่อน ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
22 มกราคม 2548 01:37 น. - comment id 410817
ราตรีสวัสดิ์ ..... เช่นกาน ~O.O~ /\ sa wa de
22 มกราคม 2548 07:59 น. - comment id 410874
ถึงวัย ควรเข้าวัดแล้ว ไม่ใช่ไปสึกพระนะ อิอิ ทุกสรรพสิ่งมิใช่ของเรา แม้แต่สังขาร ก็ไม่ใช่ของเรา จับตรงนั้น ก็ไม่ใช่ ตรงนี้ก็ไม่ใช่ ดีละ เมื่อไม่มีเจ้าของ ฉันเอาละนะ อิอิ
22 มกราคม 2548 08:35 น. - comment id 410883
พี่ปรายจ๋า .. วันนี้วันเสาร์แล้วนะคะ .. ตกลงพี่ปรายตัดสินใจยังไงคะ .. น้อง ๆ เป็นห่วงมากเลยค่ะ .. เชื่อฟังคนใกล้ชิดเถอะค่ะ .. อย่าดื้อเลยนะคะ .. ห่วงตัวเองมาก ๆ .. ในเมื่อคิดว่ายืมเค้ามาใช้ .. ก็ดูแลให้เจ้าของเค้าดี ๆ หน่อยละกันค่ะ .. จริงมั๊ยคะ .. ^________^ .......................... ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง .. รักนะคะ .. หายดีแล้วเราไปเที่ยวกัน ..
22 มกราคม 2548 09:34 น. - comment id 410909
มนุษย์.. จะทุกข์ หรือสุข อยู่ที่ใจ หากสงบ รู้บาปบุญ รู้การให้ ชีวีไซร้ ร่มเย็น เป็นที่ใจ.. ยามต้องคืน ร่างกาย ให้แก่เขา ด้วยเหตุเรา ยืมเขา มาไว้ใช้ คงไม่ดี หากมัว ทอดอาลัย ยามคืนไป น่าจะอยู่ สภาพดี.. ขอให้สุขภาพสมบูรณ์.. ยามต้องคืนเขานะคะ.. คราวนี้ .. กี้เป็นห่วงพี่ปรายมั่งแล้วล่ะ...
22 มกราคม 2548 09:41 น. - comment id 410913
อนิจัง ทุกขขังอนัตตา...
22 มกราคม 2548 10:49 น. - comment id 410927
ใช่..ครับทุกสิ่งทุกอย่างไม่ใช่ของเรา ...แม้แต่สังขาร...จะเอาอะไรกันนักหนา ดีครับ เขียนดีจัง วันที่ 15 ไปเข้าวัดกัน
22 มกราคม 2548 11:54 น. - comment id 410946
รูปข้างบนกี้เห็นตั้งแต่เข้าเรียนแล้วละคะ เห็นแล้วก็ปลง มาเป็นกำลังใจจ้า
22 มกราคม 2548 12:36 น. - comment id 410965
ภาพน่ากลัวจังครับ
22 มกราคม 2548 14:23 น. - comment id 411028
อิอิ ... แล้ววันนี้เอาฟันเค้าออกได้งายค่ะ เด๋วเค้าม่ายห้ายยืมอิกน๊า อิอิ .. แวะมาป่วนค่ะหายปวดฟันเร็วๆนะคะ
22 มกราคม 2548 18:20 น. - comment id 411103
สวัสดีค่ะคุณ winterstar.... เสียดาย มาเปิดพบเอาตอนเย็น เป็นว่าสวัสดียามเย็นอีกรอบนะคะ สวัสดียามเย็นค่ะ สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์... เข้าวัดมานานแล้วค่ะ สมัยเด็กๆ ก็ต้องเข้าไปขอข้าววัดมากิน ชีวิตลำบากจริงๆ (กรุณาใช้พิจารณาในการเชื่อ) ทุกวันนี้ไม่กล้าเข้า วัด ด้วยยังสาวแซ่และสวยอยู่เหลือเกิน กลัวคนคิดว่าอกหัก ว่าแต่หลานรักเถิด จะเอาร่างยายไปทำอะไร อย่าบอกนะว่าจะเอาไปดองแทนน้ำปลา มันไม่อร่อยค่ะ ขอบอก (โห..ซีอุยหรือเปล่าหว่า อิ้ อิ้ ) สวัสดีค่ะคุณชมอักษร... หายดีแล้วเราไปเที่ยวกัน..โห ประโยควิเศษเชียว จะรีบหายนะคะ แต่ว่าคอยอีกนิดค่ะ ใกล้เวลาแล้วค่ะ ยมบาลจ๋า อย่าเพิ่งให้ฉันตาย ฉันยังไม่ว่าง ปิ้ง ปิ้ง ปิ้ง...3 ปิ๊งแล้วจะมีความสุขค่ะ สวัสดีค่ะคุณkeekie... รับความห่วงใยมากมาย..ปลื้มใจจัง เดี๋ยวคนอื่นก็งงกันหมดหรอกว่าพี่ปรายป็นอะไร อย่าเอ็ดไปค่ะว่าพี่จะเอาหัวใจห้องที่ห้าไปผ่าตัด ฐานะที่มันไม่รักดี ชอบหลีหนุ่มๆ เรื่อยเชียว ไม่ต้องห่วงค่ะ จะปิ๊ง ใส กลับมาค่ะ
22 มกราคม 2548 19:00 น. - comment id 411130
สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยวหมื่นลี้. อย่ายึดมั่น สิ่งใด ด้วยใจตู ว่าตัวกู ของกู อยู่เฉยเฉย ปากพูดว่า ตัวกู อยู่อย่างเคย ใจอย่าเป็น เช่นปากเอ่ย เหวยพวกเรา (บทธรรมท่านพุทธทาสภิกขุ) นำมาฝากกันค่ะ สวัสดีค่ะคุณเรไร... ก่อนจะปลง ก็ขอรวยอีกสักงวดนะ ไปค่ะ วันที่ 15 ไปหาเลขหวยกัน เจ้าแม่ตะเคียนทองเจ้าขา ขอเลขเด็ดอีกสักงวดนะคะ เพี๊ยง...จู๋น จู๋น... สวัสดีค่ะคุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ.. ธรรมดาโลกค่ะ เมื่อตอนเด็กพี่ปรายเคยไปล้างป่าช้า พี่ปรายก็เห็นมาเยอะ จับมาแยะเหมือนกัน เห็นทั้งที่เละๆ และแห้งกรัง เป็นกระดูกชิ้นๆ มาต่อจนครบร่าง ธรรมดาโลกจริงๆ ค่ะ แต่พวกสดๆ นี่พี่กลับกลัวมากกว่าค่ะน้องกี้ แบบแผลฉีกขาด เละๆ เลือดแดงๆ ไส้กองๆ ไม่ไหวค่ะ..ปลงไม่ลงสักที สวัสดีค่ะคุณหมึกมรกต.. ต้องถามน้องกี้ (เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ) ค่ะ ว่าของจริงน่ากลัวไหม ในภาพเป็นภาพจากการค้นพบของนักโบราณคดีค่ะ เป็นซากของบุรุษ สตรี และเด็ก ในอ้อมกอดกัน ที่เมืองคูริออน ในไซปรัส แผ่นดินไหวทำลายชุมชนนี้ลงในปี 365 ก่อนคริสตกาล และฝังร่างผู้คนไว้กับกาลเวลา สวัสดีค่ะคุณสาวดำ-รำพัน.. หายแล้วค่ะ ฟันกรามหายไปแล้วค่ะ แค่นี้ไม่ได้ทำให้พี่ปรายปลงนะคะ ขอบอก ใจหายทั้งดวงยังไม่ปลงเล๊ย.. ป่วนตอบพอสังเขปค่ะ
22 มกราคม 2548 19:12 น. - comment id 411135
ยืมร่างกายมาจากใครกันครับ (ผมคนชอบสงสัย) รีบเอาไปใช้หนี้นะครับพี่ ด่วนจี๋นะครับพี่ปราย สุขใดไหนเล่าจะเท่าความไม่เป็นหนี้ เรายืมเงินเขามาทวงจาถาม อาจหลบความคู่คดีหนีไปได้ ร่างกายเรายืมมาว่าอย่างไร หลบไปไหนถึงจะพ้นพี่คนงาม
22 มกราคม 2548 20:10 น. - comment id 411180
สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ.. โห..น้องชัย ไล่ให้พี่สาวคนนี้รีบคืนร่างเขาเร็วๆ แล้วน้องชัยไม่เหงาหรือคะ ไม่มีใครมาต่อปากต่อคำ และคอยให้กำลังใจนะคะ น้องอุ๊ คนเมืองลิงต้องกลัวพี่ปรายแน่เชียว เธอเป็นคนโคตรกลัวผีเลยล่ะ สุขใดสุขใจเท่าไม่เป็นหนี้ไม่มี แล้วหนี้หัวใจเล่าคะ น้องชัย.. จะติดตามและนำมอบคืนเขาๆ เหล่านั้นอย่างไรดี คงต้องติดพันเป็นหนี้ชีวิตต่อไป เฮ๊อ..กลุ้มใจจัง หนี้มากมายเสียเหลือเกิน สวัสดียามค่ำค่ะ
22 มกราคม 2548 20:19 น. - comment id 411183
เป็นเช่นนั้นจริงๆขอรับ ... เขียนดีจริงๆเจ๊
22 มกราคม 2548 21:05 น. - comment id 411214
มาถึงเมื่อวันเสาร์เวลาสองทุ่มกับอีกสามสิบสามนาที มาช้านะคะพี่ปราย ไม่ทราบพี่ปรายปลงได้กี่เปอร์เซนต์แล้วเจ้าค่ะ หากปลงได้เยอะแล้วแบ่งน้องนุ่งบ้างนะคะ อิอิ มาแซวพี่ค่ะ กลอนพี่ปรายเปลี๋ยนไปค่ะ สุขุม นุ่ม ลุ่มลึก เหมือนบลูวิสกี้...ไม่เคยดื่มซักทีว่าตามเค้าค่ะ
22 มกราคม 2548 21:12 น. - comment id 411225
กายของเราเฝ้าดูแลแค่โลกนี้ให้ดีเอย
22 มกราคม 2548 22:11 น. - comment id 411276
แคร์มาอ่านกลอนและได้มองภาพแล้ว สะเทือนใจ..พี่แคร์จังเลย มนุษย์....มีเกิดแก่..เจ็บตาย..เป็นธรรมดา สังขารา ปรมา..ทุกขา สังขารทั้งหลาย..เป็นทุกข์อย่างยิ่ง
23 มกราคม 2548 17:12 น. - comment id 411626
สวัสดีค่ะคุณเมจิกเชี่ยน.. ขอบคุณสำหรับคำชม ขอบคุณที่มาทักทายกัน สบายดีนะคะ สวัสดีค่ะน้องมัดหมี่.. พี่ปรายก็แกล้งๆ ปลงไปอย่างนั้นเอง ความจริงแล้วสร้างภาพ แต่เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยเอาอะไรแล้วเหมือนกัน นอกจากความสุข เอ้..พูดง่าย เข้าใจยากแฮะ คิดถึงน้องมัดพร้อมคุณเฮียด้วยนะคะ สวัสดีค่ะคุณ extreme life... ถูกต้องแล้วค่ะ.. ใช้กายนี้ดูแลโลกนี้ให้ดีด้วย ยามยังไม่ม้วยมรณ์ ขอบคุณคำคม สวัสดีค่ะคุณ carot.. ดีใจจังที่ได้พบ คุณแคร์ยิ่งปลงใหญ่นะ เพราะเพิ่งผ่านงานเศร้ามา ชีวิตมีเท่านี้จริงๆ ค่ะ แล้วคุยกันใหม่นะคะ
23 มกราคม 2548 19:56 น. - comment id 411673
พี่ปรายจะปลง ตามพี่จ๋ออีกคนแล้วเหรอคะ อิอิ สำหรับกานต์นะคะ ถ้าคิดว่ายืมของเขามาอย่างพี่ปรายได้คงจะดีนะคะ เพราะของที่ยืมเขามา กานต์จะดูแลดีกว่าของของตัวเองเสมอเลยค่ะ
23 มกราคม 2548 22:37 น. - comment id 411810
ชอบค่ะพี่ปราย แต่งได้ดีมากเลยค่ะ แต่งานนี้น้องตอบไม่ถูก ติดไว้งานหนึ่งนะค่ะ อิอิ ปิ๊ง ๆ ๆ ลาตรีสวัสดิ์และหลับฝันดีค่ะพี่สาว