......ร่ายโศลกโศกกำสรดเป็นบทเอื้อน ...สวาทเลือนเฟือนสิ้นกลิ่นบุปผา ...ผึ้งภมรเมินซอนเคล้าเย้าผกา ...โสมประภาเคยผาดผ่องกลับหมองมัว ......ภาณุมาศที่สาดแสงแห่งอุษา ...ก็โรยรามืดพยับดับสลัว ...ร้อยดวงดาวร้าวหนักหน่วงร่วงระรัว ...เทวษกลั้วท่ามกมล..เหลือ..อนธการ
17 มีนาคม 2555 06:09 น. - comment id 279167
......อรุณสวัสดิ์....ไร้แสงฉานวันวารใหม่ ...ฟ้ามิใส...อาทิตย์ไม่ทอด...เหนือยอดเขา ...หมอกบางบางคลุมคีรีเป็นสีเทา ...แต่..นกยังเย้าเสียงหยอกออกหากิน ......ดอกไม้บานสคราญไหวในกลางสวน ...บัว..คงอวลกลิ่นระเรื่อเหนือชลสินธุ์ ...เก็บทุกงาม...สั่งสมบ่มชีวิน ...ดุจน้ำรินรื่นพะนอ..ยามท้อใจ
17 มีนาคม 2555 07:38 น. - comment id 279168
แล้วย่างยาตรบาทนงคราญสู่..ศาลเจ้า ...ค่อยคลานเข่า..หยิบกระบอกลายดอกเหมย แล้วรัวหัตถ์ลีลางามสมทรามเชย ...ติ้ว..จงเผยความนัยให้นงราม ......อุ๊ยย..ต๊ายตาย..นางลูบปรางพลางขัดเขิน มิขาดเกินติ้วกระจายยย..ได้เลขสาม รีบหยิบโพยกลับเคหาอาณาคาม ...เจ้าโฉมงามอ่านถ้อยร้อยบรรจง ...... อันเลขสามนี้นาท่านว่าไว้ ...อรทัยจะชื่นชมสมประสงค์ ...ถามคู่หมายจะกรายมาหาอนงค์ ...ดวงไม่ชงรูปงามเกินห้ามใจ ถามถึงทรัพย์จับสิ่งใดจะได้ลาภ ...เหมือนเส้นกราฟฟฟพุ่งสูงสุดฉุดมิไหว ...แม้นเล่นหุ้นทุนไม่หายได้กำไร ...จบแล้วไซร้คำทำนาย บ๊าย บายเอย ......นางสะเทิ้นเขินสะทกวิตก นิด นิด ...ใคร่จะพิศผู้หล่อล้ำดังคำเฉลย ...อยู่มาเกือบร้อยปีมิมีเลย ...(สงสัย ) ได้คู่เชยเมื่อนงเยาว์จะเข้าโลง...เฮ้อออออออออ
16 มีนาคม 2555 11:34 น. - comment id 279191
หนอนสีเขียว...เหนียวนุ่ม..นุ่ม...นั่งมุมสวน กิ้งกือม้วนตัวกลมชม....บุหลัน ...ตั๊กแตนกระซิบบอก..ดอกอัญชัญ ...ฝากรำพัน...ช่วยแจ้ง...แมลงปอ ......มดคันไฟไต่..กุหลาบกำซาบกลิ่น ...ผีเสื้อบินพาคู่ใจไปหาหมอ ...ยุงตัวน้อยแอบซึ้ง..ผึ้งหน้างอ ...จิ้งหรีดพ้อ...เพราะหมายมุ่ง..ยุง...มานาน ......เจ้าจิ้งเหลนอยู่เวรดึก..อย่างคึกคัก ...แมงมุมยักษ์...ชักใยเป็นลายสาน ...แมลงสาบฟังนกแหล่แก้รำคาญ ...ตัวด้วงขาน..ทำนองเสนาะ...เพราะเสียจริง ......แว่วไก่ขัน..ลั่นบรรเลง..เพลง..กุ๊ก...กุ๊ก ...เหมือนเสียงปลุก...ว่าใกล้รุ่ง..เลิกจุ๋งจิ๋ง ...รีบกลับรังเคหาอย่าประวิง ...ไว้แอบอิง..ม่วนชื่น....คืนต่อไป
21 มกราคม 2548 07:19 น. - comment id 410222
คำเหมาะจังเลยครับ
21 มกราคม 2548 10:28 น. - comment id 410305
ก็เพราะดีนะ
21 มกราคม 2548 10:28 น. - comment id 410306
ก็เพราะดีนะ
21 มกราคม 2548 12:11 น. - comment id 410400
ใช้ภาษายาก ๆ ได้เก่งจังเลยคะ แวะมาทักทายจ๊ะ ^_____^
21 มกราคม 2548 13:09 น. - comment id 410441
แสนวิปโยคโศกเศร้าเฝ้าเทวษ ทรงทราบเหตุเกศแก้วแน่วหน่ายหนี ดุจสุรีย์หมดสิ้นแสงแห่งอัคคี ดวงฤดีมีไว้คล้ายลับไปกับกาย. แก้วประเสริฐ.
21 มกราคม 2548 21:01 น. - comment id 410701
......ขอเอนอิงพิงเวหานภากาศ ...ให้พิลาสผ่องแพ่งแห่งแสงโสม ...เป็นประหนึ่งสายธารามาประโลม ...เมื่อทุกข์โถมโทมนัสยามรัตติกาล
22 มกราคม 2548 18:14 น. - comment id 411099
สุริยาเยี่ยมส่องเปิดป่องให้ แสงสดใสอาภากรเกิดกระแส จักรวาลตระการเขตุสองเนตรแล ในดวงแดหมายหม่นมัวสลัวเลือน แวะมาบ้านหลังนี้ต้องพกพจนานุกรมมาด้วย
23 มกราคม 2548 16:20 น. - comment id 411600
ตรงใจเหลือเกินนะคะ...สำหรับบทนี้ ..................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .