วันวาน ยังหวาน ไม่รู้ลืม แสนดูดดื่ม รักชื่นมื่น ตื่นสุขสม อยากคงไว้ ให้เนิ่นนาน น่าชื่นชม อยากจะบ่ม เพาะรัก ให้เติบโต จะทำได้ หากเธอ ร่วมช่วยกัน เติมรักมั่น ให้ไว้ใจ คงสุขโข ลงเมล็ด พรวนหัวใจ ให้พองโต ดังใบโพธิ์ ปกปัก รักสองเรา แต่ก็คง เป็นได้แค่ ในความคิด เพราะเธอปิด หัวใจ อยู่ที่เขา รักที่มี ที่หวัง เป็นของเรา มันเลยเฉา เพราะมีเขา คอยกั้นกลาง อยากให้รู้ ว่าฉัน ยังรอคอย อย่างหงอยหงอย คอยรอ อยู่ห่างห่าง ถึงแม้รู้ ว่าเธอมี ใครเคียงข้าง ไม่ขอสร่าง จากรัก ที่ให้เธอ
19 มกราคม 2548 08:42 น. - comment id 408986
อยากให้รู้ ว่าฉัน ยังรอคอย อย่างหงอยหงอย คอยรอ อยู่ห่างห่าง ถึงแม้รู้ ว่าเธอมี ใครเคียงข้าง ไม่ขอสร่าง จากรัก ที่ให้เธอ ตรงใจ มากที่สุดเลย
19 มกราคม 2548 10:54 น. - comment id 409036
.. เยี่ยมขอรับ แวะมาชื่นชม
19 มกราคม 2548 11:49 น. - comment id 409059
ห่างตัวเพราะห่างไกล ใช่ห่างใจ เพราะห่างกัน รักเหงา ๆ ในแบบห่างห่าง อาจดูเหมือนเปราะบาง แต่แท้นั้นมั่นคง กลอนน่ารักจังคะ
19 มกราคม 2548 13:05 น. - comment id 409119
ห่างไกลใช่หางหาย ห่างกายใช่หางเหิน แม้ต่างความฝันคนละเส้นทางเดิน ฉันยังรักเธอเหลือเกินไม่เปลี่ยนแปลง ขอแค่ได้รัก...จะห่างแค่ไหนก็จารัก อิอิ....