ดวงดาวส่องแสงระยิบ...รู้บ้างไหม ก้อนหินใยใจแอบรัก...เป็นหนักหนา แค่เพียงแสงส่อง...กระทบมา สุขอุราชื่นฤทัย...ในดวงแด เจ้าก้อนหินโง่เขลาผู้น่าสงสาร เจ้าอาจหาญฝันไปไกลเยี่ยงนั้น คิดว่าดวงดาวผูกสมัครรักสัมพัน คงมีสักวันที่ดวงดาวจะเหลียวมอง เจ้าเป็นเพียงอณูเล็ก...ในนภากว้าง ดาวเคว้งคว้างเคยเปลี่ยว...เคยเหงาไหม เจ้าคิดว่ามีความสำคัญกับดาว...มากหรือไร คิดผิดไปเพราะก้อนหินไม่สำคัญต่อแสงดาว...ซักนิดเดียว
11 มกราคม 2548 17:41 น. - comment id 403798
สวัสดีนะ ทุกคน ทำไมที่ใต้ ร้อนจังเลยยอะ ดูแลตัวเองด้วยนะทุกคนนน
11 มกราคม 2548 22:07 น. - comment id 404095
ก้อนกินน้อย คอยใคร ใจมานาน เพีนงต้องการ อังรัก พักสดใส ก็ที่ตรัง ร้อนนัก จึงเป็นใจ เลยต้องให้ มาอ้อน เป็นก้อนหินน้อย มาชมผลงาน
12 มกราคม 2548 00:06 น. - comment id 404225
ก้อนหินก้อนน้อย เจ้าคอยใครหรือ หากสิ่งนั้นคือ ดวงดาราพราว มันไกลลิบลับ แต่วิบวับทุกคราว แต่ทุกทุกเช้า ก็พลันหายไป ก้อนหินเหมือนฉัน ที่ยังยึดใจ กับสิ่งสูงไกล ให้คอยละเมอ ก้อนหินก้อนนี้ ยังคิดเสมอ อยากให้ตัวเธอ ได้มาคร่าครอง ^ ^
12 มกราคม 2548 13:53 น. - comment id 404524
ใครว่าก้อนหินไม่สำคัญคะ อิ อิ สำคัญนะ มันทำให้โลกสวยไงคะ อิ อิ...
12 มกราคม 2548 17:50 น. - comment id 404648
http://www.kapook.com/musicstation/newmusicstation/play.php?id=4126 .........แค่คิดถึงเธอ.......... ดึกดื่นคืนนี้ ฉันไม่ข่มตานอน มัวนั่ง.. ฝันและเหม่อลอยๆ อาจเพราะฉัน อยู่กับตัวเองมากเกินไป หรือมันเป็นที่ท้องฟ้า ที่คืนนี้มันไม่มีดาว ไม่มีดวงจันทร์ ค่ำนี้มีแต่เพียงฉัน มันช่างเหงา.. จับใจ ได้แต่ฝันคนเดียว ได้แต่เหงาคนเดียว เรื่อยไป.. แค่คิดถึงเธอ อยู่ดีๆ มองดาวมองฟ้า น้ำตาก็ไหล ได้แต่ถามตัวเองมันเหงา มันเป็นอย่างนี้ทำไม แต่ไม่ผิดใช่ไหม แค่คิดถึงเธอ ดึกดื่นคืนนี้ ฉันก็อยากจะนอนหลับไหล ลืมว่าใจฉันนั้นมันเหงา เหงาขนาดไหน ลืมหน้าใครบางคน แต่ก็เหมือนดังเคย มันไม่เชื่อกันเลย.. หัวใจ แค่คิดถึงเธอ อยู่ดีๆ มองดาวมองฟ้า น้ำตาก็ไหล ได้แต่ถามตัวเองมันเหงา มันเป็นอย่างนี้ทำไม แต่ไม่ผิดใช่ไหม มาร้องเพลงให้ฟังนะคะ......และมาฝากความคิดถึงค่ะ........มาอ่านช้าไม่ว่ากันนะคะจริงก็อ่านแระค่ะแต่ไม่มีเวลาเม้นท์ที่ลงกลอนก้แอบลงเหมือนกันคิกๆๆๆๆๆๆไปแระคะ /font>
28 กุมภาพันธ์ 2548 01:38 น. - comment id 414177
แสงดาวระยิบ มิรับรู้ มิเหลียวดู ก้อนหินที่คอยแสง แม้จะน้อยลอยไปไร้เรี่ยวแรง ยากเปลี่ยนแปลงแสงดาวระยิบตา ก้อนหินน้อยอย่ารอแสงดาวเลย ดาวคงเฉยละเลยไม่ห่วงหา แสงพระจันทร์เจิดจ้ามาบังตา ปิดแสงดาวด้วยแสงเดือนเลือนร้างไกล ก้อนหินน้อยจงคอยแสงแห่งความหวัง สร้างพลังขึ้นมาอย่าท้อถอย แสงแห่งดาวร้าวไปอย่าได้คอย อย่าเหงาหงอยคอยแสงที่ไม่จริง แสงตะวันแสงเดือนเลื่อนมาหา เบิกมองฟ้าแสงนั้นกระทบหิน อยู่ใต้ฟ้า เหมือนคน อยู่บนดิน เพียงแค่หินที่คอยแสงให้สวยงาม (อย่างแท้จริง)