เคยมีคนมากมายผ่านเข้ามา อาจจะเคยมองตา...ก็เพียงผ่านไป คุณ...ผิดจากคนไหนไหน เพราะไม่เคยผ่านพ้นออกไปจากความคำนึง สิ่งที่ใจรับรู้...มากเกินกว่า...สิ่งที่เห็น คุณกลายมาเป็น...จุดหมาย ของความคิดถึง ไม่อาจลืมสายตา...ไม่อาจลบคำพูดจา...ยังคงตราตรึง ยังคงนึกถึง..ยังคงลึกซึ้ง แม้ยามหลับตา ทั้งทั้งที่ ได้พบกัน...ในเวลาแสนสั้น แต่กับความรู้สึกในใจนั้น...มากมายยิ่งกว่า เหมือนใครบางคน...ที่ผูกพัน...เนิ่นนานมา เป็นใครสักคนที่ไม่คุ้นตา...แต่คุ้นใจ
7 ธันวาคม 2544 20:18 น. - comment id 23487
ก็ขอให้เป็นคนคุ้นใจตลอดไปนะจ้ะ...
7 ธันวาคม 2544 21:26 น. - comment id 23496
อะนะ ชอบจังเลย ไม่คุ้นตา แต่คุ้นใจ
7 ธันวาคม 2544 21:47 น. - comment id 23499
คงเกิดปฏิกิริยาทางเคมี เกิดพันธะดึงดูดไว้มั้งครับอิอิ
8 ธันวาคม 2544 02:34 น. - comment id 23548
คุ้นใจ... ชอบคำนี้นะ... ดูดี... ชอบมากจ้า
8 ธันวาคม 2544 09:23 น. - comment id 23601
ไม่คุ้นกาย แต่คุ้นใจ และคุ้มฝัน(ขวัญ) ไม่คุ้นกัน ไม่เป็นไร ไร้ปัญหา ไม่คุ้นกาย ถึงวันหวาน วันวิวาห์ เชื่อซีว่า จะคุ้นคุ้มทุกอย่าง กันไปเอง!
8 ธันวาคม 2544 16:07 น. - comment id 23695
อื้ม.. ปรบมือให้นะครับ กลอนที่เขียนเพราะมาก ..มีเหตุผลของถ้อยคำที่นำมาใช้เด่นชัดมาก ถ้อยคำสวยดีครับ ชอบจริง ๆ เลย