น้ำตาของดอกไม้...เสียงร้องไห้แห่งภูผา

หิ่งห้อย

**เราสองเคยเพรียกหาฟ้าสดใส 
เพราะดวงใจไหม้หมองต้องหม่นหมาง 
ชีวิตมีอุปสรรคกักกั้นทาง 
เรี่ยรายทางขวางไว้ให้ลำเค็ญ 
**เคยอ่อนล้าล้มลุกคลุกเคล้าฝุ่น 
รักละมุนอุ่นไอไม่ (เคย) ได้เห็น 
เป็นเหมือนลมพัดผ่านซ่านกระเซ็น 
เป็นเหมือนเช่นน้ำค้างที่สร่างซา 
**เธอเปรียบดั่งน้ำตาของดอกไม้ 
ฉันเหมือนเสียงร้องไห้จากภูผา 
ต่างคนต่างก็เคยมีน้ำตา 
จึงต่างปรารถนาความเข้าใจ 
**ดอกไม้ที่อ่อนหวานก้านแข็งแกร่ง 
ลมพัดแรงยังสะท้านก้านกิ่งไหว 
ภูผาแม้แกร่งกล้าสักปานใด 
ยังสั่นไหวสะท้านธารน้ำตา 
**จวบเมื่อเราพบกันในวันนั้น 
ทั้งเธอฉันแบ่งปันความห่วงหา 
คอยปลอบใจหากใครมีน้ำตา 
หัวเราะร่าเมื่อคราเราร่าเริง				
comments powered by Disqus
  • ทะเลขวัญ ผู้หญิงคนธรรมดาๆ กับใจเดิมๆ

    6 ธันวาคม 2544 23:51 น. - comment id 23281

    ดอกไม้ไร้น้ำตาในวันนี้
    ดอกราตรีดอกไม้เหล็กไร้อ่อนไหว
    ดอกไม้หวาน..แกร่งยิ่งกว่า ภูผานะดวงใจ
    ดอกเข้าใจ..ในโลกนี้..สอนให้ได้บทเรียน!
  • หิ่งห้อย

    7 ธันวาคม 2544 22:36 น. - comment id 23516

    ดอกไม้ในวันนี้            กลิ่นดีมีสีสัน
    ผลิบานมานานวัน         มุ่งมั่นชูช่องาม
    แกร่งกล้าท้าแดดฝน     ลมวนปนหนาวหวาม
    ภมรขรมชมดอกงาม      กลิ่นฟุ้งจรุงใจ
    หากเจ้ายังแกร่งกล้า      ภุมรามาจากไหน
    ไม่หวั่นไม่ไหวใจ           รักษาไว้...ให้ชิ่นชม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน