เราได้สบตากันเมื่อวันหนึ่ง วันที่สองตาเธอเต็มไปด้วยน้ำผึ้งสดใส จำได้ดี ที่ตรงนั้น...ขั้นบันได เหมือนเชื่อมโลกสองใบเข้าใส่กัน เธอเป็นเหมือนคนมาจากอีกฟากฟ้า มาเป็นคนแปลกหน้าต่อสายตาฉัน เราสนทนากันมากมาย แต่ไม่ได้พูดกัน สายตาเธอคู่นั้นคล้ายผูกสัมพันธไมตรี รอยยิ้มของเธอลึกลับซับซ้อนแต่สดใส แย้มเหมือนกลีบดอกไม้ที่ไร้สี ไออุ่นจากกายเธอนั้นผ่านมาเพียงวินาที ก็ทำให้ฉันคนนี้ซึ้งซาบ ประทับใจ ความบังเอิญมอบของขวัญให้ฉันแล้ว งดงามกว่าแก้วที่แววใส เรียบง่าย ซึ้งซาบ ประทับใจ ฉันกอดเก็บสิ่งนี้ไว้ในคำนึง เธออาจมองฉันด้วยความเหม่อ ป่านนี้คงเผลอลืมไป ไม่นึกถึง คงมีเพียงฉันสินะที่ตราตรึง และซาบซึ้งละเมอเพ้อพะวง เราได้สบตากันเมื่อวันหนึ่ง จนบังเกิดความคิดถึงคลั่งไคล้ไหลหลง บันไดนั้น ฉันเดินขึ้น เธอเดินลง หากแต่ฉันยังมั่นคงกับการคิดไปเอง 26 ธันวาคม 2547
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 26 ธ.ค. 2547 16:59 น. - ID 68278 
1253
3
0
27 ธันวาคม 2547 11:37 น. - comment id 396654
จ้า..... เพราะค่ะแวะมาอ่านแล้วนะคะ ชอบตั้งแต่ชื่อกลอนจนถึงกลอนเลยค่ะ
27 ธันวาคม 2547 12:06 น. - comment id 396678
สวัสดีวันใกล้ปีใหม่ครับ อากาศหนาว แต่ใจเราอบอุ่น ขอให้ไม่เป็นหวัดนะครับ
27 ธันวาคม 2547 23:56 น. - comment id 396918
เพราะค่ะ แวะมาทักทาย
31 ธันวาคม 2547 19:18 น. - comment id 398053
เราเดินขึ้นเพื่ออนาคต เขาเดินลดเพื่อสิ่งอื่น เราเดินขึ้นเพื่อได้ยั่งยืน เขาเดินลดเพื่อลื่นตกไป ..... คงเข้าใจความหมายนะวิสกี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
