นานแสนนานเพียงใดที่ไร้เจ้า นานแสนนานที่สองเราห่างหาย นานแสนนานเธอมีเขาข้างกาย นานแสนนานหัวใจยังรักเธอ ใกล้แสนใกล้หัวใจไกลหมื่นลี้ ใกล้แค่นี้หัวใจยังพลั้งเผลอ ไกลแสนไกลหัวใจยังมีเธอ ใกล้แค่เพ้อเพียงความฝันอันห่างไกล ห่วงแสนห่วงห่วงใยแต่ไร้รัก พึ่งประจักษ์พึ่งเห็นเป็นนิตย์สัย พึ่งรู้จักความผูกพันใจสองใจ พึ่งรู้ว่าคำสัญญาที่ให้ไว้เพื่อลืมเลือน เมื่อฉันห่างเธอมีเขาเข้าใกล้ชิด ความสนิทฝังไว้ที่ไม่เหมือน ความรู้สึกที่มีเธอคอยย้ำเตือน ห่างเพียงเดือนหรือเพียงวันฉันคงเดิม แด่เธอผู้เปลี่ยนไป แต่บอกไว้ว่าคงมั่น รักไม่ใช่สิ่งสำคัญ ความผูกพันนิรันดร แด่ หนูเล็ก
25 กันยายน 2553 09:26 น. - comment id 232449
ความคิดถึง เดินทางมาพร้อมกับความเจ็บปวด...ความห่างไกล เดินทางมาพร้อมกับความทรมาน เพียงเมื่อเวลาก้าวเดินผ่านไป กลับนำความห่างไกล ความเหงา ทุกข์ เศร้า ทรมาน มาสู่ ความสุขแห่งรัก มักจะตามมาด้วยความทุกข์ของความผิดหวัง วันใหม่จะเป็นยาตัวสำคัญ ซึ่งมันจะมาพร้อมกับสรรพคุณแห่งรักครั้งใหม่ที่ดีที่สุดและแสนจะสุขสมหวัง ...........................นะคะ..คนดีของฉัน
25 กันยายน 2553 09:42 น. - comment id 232450
อ่อ 7 กุมภาพันธ์ 2525 ใช่ป่ะ คงไม่ใช่ 2526 หรอกมั้ง ...........คุณ ชีวิน
28 กันยายน 2550 20:22 น. - comment id 258383
สิ่งที่ผ่านไปแล้ว มันก้อผ่านไปแล้ว เวลาทำให้ทุกอย่างมันผ่านไป จากที่เคยเจ็บก้อไม่เจ็บ จากที่เคยรักก้อไม่รัก สำหรับความรักไม่มีคำว่าถูกหรือผิด ไม่มีคำว่าเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน แต่มันเป็นความรู้สึกของคนสองคน อยากมีความรักจำเป็นจะต้องเปิดใจและเปิดตาให้กว้าง ความผิดหวังและเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ไม่ได้เกิดจากคนใดคนหนึ่งเป็นผู้สร้าง แต่เป็นเพราะตัวเราเองที่รู้สึกเจ็บปวดเอง เพราะเปิดใจและเปิดตาให้กว้างไม่เพียงพอสำหรับการเรียนรู้ที่จะรัก หากยังให้ความรักที่แท้จริงกับผู้อื่นไม่ได้ ก้ออย่าหวังที่จะได้ความรักจากผู้อื่นกลับมา
21 ธันวาคม 2547 14:53 น. - comment id 393113
เวลาที่ร้างลาไม่ค่อยนานเลยครับถ้านับตามเดือน แต่ใจสิ.. มันเหมือนห่างกันเป็นหลายปี
21 ธันวาคม 2547 16:10 น. - comment id 393165
เป็นความในใจ...ที่สุดขั้วจริงค่ะ