คิดถึง .... อีกครั้ง

วฤก

๏ เสียงพร่ำพรอดออดคำฉ่ำฉะอ้อน
สั่นสะท้อนทั่วฤดีพี่หวั่นไหว
แม้เนิ่นนานกาลผ่านยังดาลใจ
ดลพี่ให้ห่วงหาแสนอาวรณ์
ค่ำคืนนี้จะมีใครมาไกวกล่อม
โอบถนอมแนบกันบนบรรจถรณ์
ประโลมลูบจูบลาคราน้องนอน
ตระกองกรกอดเกยเขนยนาง
เสียงลมพร่ำคำพรอดออดฉะอ้อน
ราวลมข้อนขื่นไข้ใจหมองหมาง
โอ้ลมเอ๋ยรำเพยคำทำระคาง
มิสิ้นสร่างเสื่อมร้อนที่รอนทรวง
ฝากพระพายชายพัดกวัดไกวน้อง
เกรงลมต้องแตะไล้ใจพี่หวง
อยากถนอมกล่อมนิทราสุดาดวง
มิสิ้นห่วงโหยหานิจจาเอย ๚				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    6 ธันวาคม 2544 05:59 น. - comment id 23062

    คิดถึงทุกครั้งเลยก็ได้จ้า.... ชอบอ่านจ้า
  • mono

    6 ธันวาคม 2544 17:36 น. - comment id 23185

    เพราะ...และลึกซึ้งจัง...ชอบอ่านเหมือนกันจ้า
  • ทะเลขวัญ ผู้หญิงคนธรรมดาๆ กับใจเดิมๆ

    7 ธันวาคม 2544 12:34 น. - comment id 23367

    ลมที่รักพัดมากอดคืออ้อมแขน
    ลมหวงแหนกอดเอาไว้จนฟ้าสาง
    ลมที่ไล้ลูบเบาเบาจนร้องคราง
    ลมอย่าร้างรอเสน่หาจากคนเคย!
  • แก้วรัดเกล้า

    8 ธันวาคม 2544 12:57 น. - comment id 23659

    หวานหยดย้อยเชียวค่ะ ชอบอ่านจังเลย
  • โคลอน

    9 ธันวาคม 2544 15:10 น. - comment id 24001

    (>_o) หวานจริงๆเลยค่ะบทนี้ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน