คนไม่เจียม

เบนนี่

     ไม่อยากทำร้ายเธอ...ไปมากกว่านี้
เพราะฉันเองมันไม่ดี..ไม่ควรค่า
จะคู่ควรเธอได้ยังไง...นะแก้วตา
เพราะเธออยู่สูงเสียดฟ้า...มันต่างกัน
    ฉันเองก็ไม่ต่างอะไรกับก้อนดิน
เป็นได้เพียงเศษหิน ไม่ควรคิดฝัน
เอื้อมมีไปไขว้คว้า ดอกฟ้า อย่างเธอคนนั้น
ควรจะเจียมตัวเมื่อฉัน มันแค่คนที่ห่างไกลเธอ
     ทำได้แค่มอง อยู่อย่างเดิม มันก็ดีอยู่แล้ว
ไยไขว้คว้าดวงแก้ว อย่างเธอ....
เพิ่งรู้ว่ามัน ก็ทำร้ายเธอ...
คนที่ฉันรักมาเสมอ เช่นกัน
     เพราะเธอเองก็รักกัน ฉันเข้าใจ
แต่คงเป็นไปไม่ได้ คนอย่างฉัน
ต้อยต่ำ..เพียงดิน..จะควรคู่อะไรกับดวงจันทร์
ทำได้แค่คนที่คิดฝัน...อย่างคนไม่เจียมตัว
     ไม่เคยมองดูเงาหัวตัวเอง ว่าเป็นใคร
ทำได้ไง...ดึงเธอ มาพันพัว
รู้ทั้งรู้ไม่มีทางเป็นไปได้ คนไม่เจียมตัว
หนทางที่เดิน ช่างมืดมัน ถ้าให้เธอมารักกัน
     ต้องยอมเจ็บ ตอนนี้ ยังดีกว่า...
ไม่อยากทำร้ายแก้วตา อะไรแบบนั้น
เธอเจ็บ ฉันเจ็บ .... ไม่แตกต่างกัน
แต่เราเหมือนเส้นขนาน มองเห็นกัน แค่เพียงสายตา...
     ขอเงียบหาย ห่างไป ทนเสียใจอยู่กับตัวเอง
ไม่อยากเป็นคนอวดเก่ง....เก็บเธอ คนที่ควรค่า
ฉันมันแค่ก้อนดิน ก้อนหิน มันไร้ราคา
ขอจากลา ทั้งที่แววตา มันต่างกัน
     ....ไม่อยากโทษอะไร ...
เพราะเราเองที่หัวใจมันไหวหวั่น
รักดอกฟ้าได้ไง .... คนไม่เจียม ทำได้แค่แอบฝัน
ขอรักเธอต่อไปแล้วกัน...แม้มันจะเจ็บปวดก็ตาม
    ขอให้ฉันรักเธอ..อย่างคนที่แอบรัก
ทำได้แค่คนอกหัก อย่าได้ไถ่ถาม...
ว่าทำไมวันนี้ ฉันเปลี่ยนไป...หรือมีใครแทนเธอ...ที่งดงาม...
ทำให้เธอได้ทุกอย่าง..แต่อย่าห้ามให้ฉันนั้นหยุดรักเธอ....