คอยจนหลับ คาโต๊ะ เครื่องคอมพี่ น้องคนดี อยู่ไหน ใยห่างเหิร หรือมีเพื่อน คุยด้วย จึงเพลิดเพลิน เธอจึงเมิน หนีหน้าไป ไม่มาแล ตัวพี่นั้น มันต่ำต้อย น้อยใจนัก คนที่รัก ยังหนีไกล ไม่แยแส ทนหม่นหมอง ครองความเหงา เศร้าใจแท้ เหมือนมีแผล ที่กลางใจ ให้ทุกข์ตรม หวังลมลม แล้งแล้ง มาแกล้งหลอก คำที่บอก ว่ารักนั้น มันขื่นขม รักไม่จริง ทิ้งกันไป ให้ระทม แม่เอวกลม ช่างทำได้ ใจร้ายจริง เข้ามาอ่าน กลอนงอน อ้อนจังนี่ ในฤดี แอบขำ ในใจหนอ พี่พายุ นอนคอย นวลละออ จนหน้าจอ คอมดับ และหลับไป ช่างตัดพ้อ ต่อว่า มาให้ช้ำ ช่างมีคำ เว้าวอน น่าหลงไหล มัทมาแล้ว นั่งข้าง พี่แล้วไง เอียงหน้าให้ จุ๊บแก้มนวล ยิ้มละไม มัทประชุม ทั้งวัน ไม่เว้นว่าง แม้อยู่ห่าง ยังคิดถึง ไม่ห่างหาย ในใจมัท มีพี่ เคียงข้างกาย ขอพี่ชาย อย่างอน อยู่อีกเลย เข้ามาปลอบ แล้วหนา อย่าคร่ำเคร่ง พี่ต้องเปล่ง เสียงบ้าง อย่าวางเฉย หัวเราะนะ พี่นะ ทำอย่างเคย สองเราเอย ลอยล่อง บนฟองกลอน
sun strom 16 ธ.ค. 2547 14:29 น. - ID 67655 
3914
2
0
25 มิถุนายน 2551 10:03 น. - comment id 262484
อ่านเล่นๆแล้วแต่ใครจะเชื่อ(อย่าว่ากานนะ) เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ.พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อ เอ เป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม เอได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อนๆอยู่นั้น เอ ก้อเหลือบไปเห็นสิ่งๆหนี่ง เขาเดินเข้าไปใกล้ๆกับสิ่งๆนั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง เอนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขากอ้ได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว เอและเพื่อนๆก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืน เอและเพื่อนๆก้อไปที่สนามเดะเล่น และเปิดกล่องๆนั้น ข้างในกล่อง มีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชือเปลว เป็นเด็กนร คนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิต ข่มขืนและฆ่า หมกอยู่ในป่าแห่งหนึง ที่นั่นหนาวเน็บ ไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว จะมีครายมาอยู่เป็นเพือนเราบ้างไหม ถึงผู้ที่ได้อ่านข้อความของเรา ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก๊อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สืออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 2 coppy แต่ถ้าเทอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมง จากนี้ ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่เอได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชือและไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง เอ และเพื่อนๆก้อได้ตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ********************************* เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า คายที่เป็นคนฆ่าเด็กเหล่านั้น --------------- ตอนนี้พวกเทอที่ได้อ่านกระทู้นี่ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้ เป็นจำนวน 2 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อนกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี ---------------- ถ้าใครไม่เชื่อ ก้อกรุณาอย่าลบหลู่
25 มิถุนายน 2551 10:04 น. - comment id 262553
อ่านเล่นๆแล้วแต่ใครจะเชื่อ(อย่าว่ากานนะ) เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ.พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อ เอ เป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม เอได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อนๆอยู่นั้น เอ ก้อเหลือบไปเห็นสิ่งๆหนี่ง เขาเดินเข้าไปใกล้ๆกับสิ่งๆนั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง เอนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขากอ้ได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว เอและเพื่อนๆก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืน เอและเพื่อนๆก้อไปที่สนามเดะเล่น และเปิดกล่องๆนั้น ข้างในกล่อง มีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชือเปลว เป็นเด็กนร คนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิต ข่มขืนและฆ่า หมกอยู่ในป่าแห่งหนึง ที่นั่นหนาวเน็บ ไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว จะมีครายมาอยู่เป็นเพือนเราบ้างไหม ถึงผู้ที่ได้อ่านข้อความของเรา ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก๊อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สืออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 2 coppy แต่ถ้าเทอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมง จากนี้ ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่เอได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชือและไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง เอ และเพื่อนๆก้อได้ตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ********************************* เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า คายที่เป็นคนฆ่าเด็กเหล่านั้น --------------- ตอนนี้พวกเทอที่ได้อ่านกระทู้นี่ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้ เป็นจำนวน 2 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อนกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี ---------------- ถ้าใครไม่เชื่อ ก้อกรุณาอย่าลบหลู่
16 ธันวาคม 2547 14:57 น. - comment id 390000
.. อิจฉา ตาร้อนผ่าว ได้รับรู้เรื่องราว เง้างอนเขา จะมีไหม ที่ใครจะงอนเรา มีแต่เหงา คนเดียว อย่างที่เคย
16 ธันวาคม 2547 15:11 น. - comment id 390010
มาเว้าวอน อ้อนพี่ ตอนนี้แล้ว ใยพี่แก้ว ไม่มาหา พาหวั่นไหว เอาเป็นว่า อย่างอนมาก อย่าจากไกล เพราะหทัย ยังมอบให้ แด่พี่ยา *-*มาช่วยอ้อนด้วยคนะค่ะ อิอิ กลอนน่ารักมากเลยค่ะ อ้อ ง้อแบบนี้งอนได้ไม่นานหรอกค่ะ อิอิ*-*
16 ธันวาคม 2547 20:01 น. - comment id 390186
ร้อน ๆ ๆๆ ๆ ๆ หา พัด ลม พัด ยาม หนาว หน่อย............ ลม อิจฉา มาเต็มตา
16 ธันวาคม 2547 20:18 น. - comment id 390197
หนาว ๆ แล้วยังไม่อ้อนอีกนะ
17 ธันวาคม 2547 05:54 น. - comment id 390327
แวะมาอ่านคู่งอนค่ะ
24 ธันวาคม 2547 10:43 น. - comment id 395071
.. อิจฉา ตาร้อนผ่าว ได้รับรู้เรื่องราว เง้างอนเขา จะมีไหม ที่ใครจะงอนเรา มีแต่เหงา คนเดียว อย่างที่เคย จาก : รหัสสมาชิก : 10150 - ไวยากรณ์ รหัส - วัน เวลา : 397864 - 16 ธ.ค. 47 - 14:57 อย่าอิจฉามัทเลยนะคะคุณไวยากรณ์ เป็นเรื่องเกิดขึ้นจริง ๆ ที่เราทั้งสองคน ได้แต่รอซึ่งกันและกัน หากเป็นเรื่อง ที่เราได้แต่คิดได้แต่ฝัน หาความเป็นจริง ๆ ที่จะเกิดขึ้นจริง ๆ ในอนาคตช่างยากเย็นค่ะ คงเป็นไปไม่ได้หรอกนะคะ มาเว้าวอน อ้อนพี่ ตอนนี้แล้ว ใยพี่แก้ว ไม่มาหา พาหวั่นไหว เอาเป็นว่า อย่างอนมาก อย่าจากไกล เพราะหทัย ยังมอบให้ แด่พี่ยา *-*มาช่วยอ้อนด้วยคนะค่ะ อิอิ กลอนน่ารักมากเลยค่ะ อ้อ ง้อแบบนี้งอนได้ไม่นานหรอกค่ะ อิอิ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณค่ะคุณหญิง อ้อนกันไปอ้อนกันมา ชีวิตชีวาจะได้มีความสุขค่ะ แม้อยู่ไกลกัน แต่ใจเราอยู่ด้วยกันเสมอค่ะ ได้แต่คิด ได้แต่ฝัน เพียงมีวัน ให้เราสุขใจ ขอบคุณค่ะ ร้อน ๆ ๆๆ ๆ ๆ หา พัด ลม พัด ยาม หนาว หน่อย............ ลม อิจฉา มาเต็มตา จาก : ดาหลา & ปะการัง รหัส - วัน เวลา : 398057 - 16 ธ.ค. 47 - 20:01 พี่นิ่มจ๋า ลมพายุพัดแรงนะคะ เดี๋ยวพี่นิ่มปลิวไปหลายวาค่ะ ขอบพระคุณพี่นิ่มที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ หนาว ๆ แล้วยังไม่อ้อนอีกนะ จาก : แม่จิตร รหัส - วัน เวลา : 398069 - 16 ธ.ค. 47 - 20:18 ก็หนาว ๆ เนี่ยแหละอ้อนกันดีนักนะยศ เมื่อไหร่ยศจะหาคู่อ้อนหละคะ แซวยศเล่น ๆ ค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ แวะมาอ่านคู่งอนค่ะ จาก : ทิกิ_tiki 4895 ไม่ลงทะเบียน รหัส - วัน เวลา : 398212 - 17 ธ.ค. 47 - 05:54 ยิ้มรับค่ะ ก็ทั้งงอนท้งง้อค่ะพี่ทิกิ ไม่อยากให้พายุไปพัดที่ไหนไกล ๆ อะ แซวพี่ทิกิเล่นจ้า ขอบพระคุณพี่ทิกิที่เข้ามาเยี่ยมค่ะ
7 มีนาคม 2550 15:50 น. - comment id 414946
อ่านเล่นๆแล้วแต่ใครจะเชื่อ(อย่าว่ากานนะ) เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ.พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อ เอ เป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม เอได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อนๆอยู่นั้น เอ ก้อเหลือบไปเห็นสิ่งๆหนี่ง เขาเดินเข้าไปใกล้ๆกับสิ่งๆนั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง เอนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขากอ้ได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว เอและเพื่อนๆก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืน เอและเพื่อนๆก้อไปที่สนามเดะเล่น และเปิดกล่องๆนั้น ข้างในกล่อง มีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชือเปลว เป็นเด็กนร คนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิต ข่มขืนและฆ่า หมกอยู่ในป่าแห่งหนึง ที่นั่นหนาวเน็บ ไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว จะมีครายมาอยู่เป็นเพือนเราบ้างไหม ถึงผู้ที่ได้อ่านข้อความของเรา ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก๊อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สืออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 2 coppy แต่ถ้าเทอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมง จากนี้ ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่เอได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชือและไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง เอ และเพื่อนๆก้อได้ตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ********************************* เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า คายที่เป็นคนฆ่าเด็กเหล่านั้น --------------- ตอนนี้พวกเทอที่ได้อ่านกระทู้นี่ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้ เป็นจำนวน 2 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อนกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี ---------------- ถ้าใครไม่เชื่อ ก้อกรุณาอย่าลบหลู่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
