เพราะรัก..จึงยอมทำทุกอย่าง เพราะรัก..จะยอมอ้างว้งคนเดียวก็ได้ เพราะรัก..จึงดูแลแม้เธอไม่สนใจ เพราะรัก..จึงห่วงใยแม้เธอมีใครก็ตาม เพราะห่วง..จึงเฝ้าทวงถามความเป็นไป เพราะห่วง..จึงอยากอยู่ใกล้เสมอ.เสมอ เพราะห่วง..ไม่อยากให้ใครมาใกล้เธอ เพราะห่วง..จึงวุ่นวายกับเธอมากเกินไป ขอโทษ..ถ้าทำให้เธอเบื่อหน่าย ขอโทษ..ถ้าใกล้เธอมากไปจนเบื่อหน้า ขอโทษ..ที่ทำให้เธอเสียเวลา ขอโทษ..ที่รักเธอมากเกินกว่าจะรักใคร ไม่เสียใจ..ที่ให้รักเธอไปในวันนี้ ไม่เสียใจ..แม้คนดีจะไม่ห่วงหา ไม่เสียใจ..ที่เธอมองว่ารักฉันมันไร้ค่า แต่เสียใจมากกว่าที่มีค่าไม่พอสำหรับเธอ
15 ธันวาคม 2547 14:46 น. - comment id 389211
เพราะรักจึงมีเธออยู่ตรงนี้ เพราะรักเธอจึงห่วงใยมิเลือนหาย เพราะห่วงใยห่วงหาไปจนตาย จนโลกสลายชั่วนิจนิรันดร เข้ามาเยี่ยมเยียนครับผม
15 ธันวาคม 2547 16:00 น. - comment id 389243
เธอไม่ผิดหรอกแต่ผิดที่ฉันเองที่ยังรักเธอไม่ได้ แต่เหตุผลนั้นฉันไม่สามารถบอกเธอได้
15 ธันวาคม 2547 16:08 น. - comment id 389250
ไม่เสียใจที่เลือกให้รักเธอ ไม่เสียใจเสมอเธอรู้ไม่ ไม่เสียใจแม้เธอจากพรากกันไป แถมดีใจที่ครั้งหนึ่งไซร้ได้รักเธอ *-*จบได้สวยงามมากเลยค่ะ*-*
15 ธันวาคม 2547 17:19 น. - comment id 389307
ตัวเอง ตัวเอง กินข้าวกับอะไร กินอะไร บอกได้ไหม จะได้กินตาม
16 ธันวาคม 2547 09:04 น. - comment id 389758
เดี่ยวก็นำเสียหรอก