นั่งทบทวนหวนคิดถึงคะนึงตรอง เรื่องเราสองถ้าต้องฝืนกล้ำกลืนรัก ที่เคยหวานปานน้ำอ้อยร้อยสลัก รสชาดชักกร่อยกว่าน้ำประปา ถ้าไม่ไหวเลิกกันฉันไม่หวั่น เธออาจหันหลังให้ใจเริงร่า ฉันจะไม่รินรดหยดน้ำตา จะดีกว่านี้ไหมถ้าไกลกัน เบื่อที่ต้องมาพร่ำร่ำว่ากล่าว คำสามหาวค่อยรุนแรงแขยงหนัก คำออดอ้อนวอนขอออเซาะรัก ไม่รู้จักไม่คุ้นชินได้ยินเลย แล้วเราจักรักกัน....ไปอย่างนี้ ไร้ใจที่สัตย์ซือถือเฉลย เธอก็เอือมฉันก็เบื่อเชื่อภิเปรย ความเฉยเมยฉันรับได้ในที่นี้ จากกันทีที่รักหักห้ามจิต ไม่ต้องคิดกลับมาหาที่นี่ เธอกับฉันควรร้างห่างเวที บทเพลงที่...เคยร้อง...ต้องร้างไกล
15 ธันวาคม 2547 00:02 น. - comment id 388851
เขียนได้ดีนะ..แต่ตาคนแก่อ่านยากเล็กน้อย..ควรแบ่งบท ให้ห่างนิด จะสวยงามอ่านง่าย.. เข้ามาทักทาย สวัสดีนะ..
15 ธันวาคม 2547 05:37 น. - comment id 388913
ทำใจให้เข้มแข็ง เป็นคนดีที่สุดที่ตนเองจะเป็นได้ จะฝ่าฟันผองภัย ก้าวหน้าไป..สงบงาม แวะมาอ่านงานคนดีนะคะหนอนฯ
15 ธันวาคม 2547 10:15 น. - comment id 389020
สิ่งไหนหากไม่ใช่คู่กัน ก็ไม่อาจดึงดันให้อยู่ได้ ก็คงจำร้างไกล ที่เหลือไว้คือความทรงจำ...แวะมาทักทายครับ
15 ธันวาคม 2547 14:32 น. - comment id 389197
กราบขอบคุณ..ท่านผู้เฒ่า...เขาเล่าว่า กรุณาน้องน้องผองเพื่อนพี่ ช่วยติเตือนเยือนอ่าน...ขานกวี ให้สิ่งดี..ที่ควรนำ...จำใส่ใจ ขอบคุณจ้ะ ผู้เฒ่า คุณทิกิ จ๋า... เรายืนได้ด้วยลำแข้งแข็งเสมอ จะไม่เผลอใจอ่อน...พ่อสอนไว้ ปล่อยเขาเหลิงระเริงร้อยปล่อยเขาไป ตายเมื่อไหร่จะให้...ดอกไม้จันทน์ นะจ๊ะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ขอบคุณที่แวะมาอ่านและให้กำลังใจนะจ๊ะ จันทร์นั้นคู่อยู่กับดวงสุริยะ บางครั้งจะ..รำพัน..จันทร์คู่ดาว ตกลงจันทร์คู่อะไรในกลางหาว ยามสกาวดาวคู่เดือน...เบือนทินกร อะไรๆในโลกล้วนมีคู่นะจ๊ะ บางครั้งก็เป็นคู่สอง บางครั้งก็เป็นคู่สาม ไม่มีอะไรตายตัวนะ