หน้าส่วนตัว
แสงรอนรอนอ่อนโรยลับปลายฟ้า สกุณาบินกลับยังหับหอ
ฝูงแมลงผึ้งหึ่งหึ่งบินหว่อวอ กวางทรายห้อหันหลังกลับรังตน
ดูลางเลือนเหมือนใครไม่เคยเห็น ลมยามเย็นวานโชยทั่วแห่งหน
แล้วแฝงคำคิดถึงจากใจคน ที่หลงวนวังรักสลักทรวง
ไปแตะแผ่วผิวผ่าวหนาวไหมหนอ ไออุ่นคลอเคียงคิดชิดแหนหวง
รักมอบมาคอยหาใช่หลอกลวง ใจทั้งดวงอบใจไว้รอเธอ
จะกี่เดือนกี่ดาวจะยาวสุด รักพลิ้วผุดบานก่อกอเสมอ
หากเสกได้ขอเปลี่ยนเป็นเคียงเจอ ตาหวานเพ้อยิ้มรับจับมือเดิน
ท่องนภาชื่นชมขนมสวรรค์ ชิมพระจันทร์ฟังเพลงลิ่วลอยเหิร
สุขฤทัยไร้ใครจะสุขเกิน ชนมองเพลินฉ่ำใจในไมตรี
กังสดารการเวกกระยางย่อง กระทุงทองท่องน้ำแสนสุขศรี
ตะเพียนขาวนิลขำช่อนอินทรี เริงลิ่วรี่แหงนมองจ้องจนอาย
สุดขอบฟ้าหารักรักหวานล้ำ ผูกฝันคำสัญญากว่าสิ้นสลาย
รักคงอยู่คู่รักอย่าคลอนคลาย ล้อมพันสายรักไว้ที่ปลายฟ้า
อาภาภัส 14 ธ.ค 2547
อาภาภัส 14 ธ.ค. 2547 19:31 น. - ID 67540 
1049
10
0
14 ธันวาคม 2547 20:11 น. - comment id 388702
อิอิ สมกับที่เฝ้ารอคอยนะเจ้าคะ ตอนนี้อยากได้ยินเสียงนกการเวก เพื่อกล่อมให้หลับสบายๆ ชอบนะคะ มาเป้นกำลังใจจ้า
14 ธันวาคม 2547 20:16 น. - comment id 388704
ก่อนอื่น สวัสดีก่อนนะครับ พี่ภัส ไม่มาแต่งต่อหรอนะ มาชื่นชมครับ เพ่ อากาศหนาวห่มผ้าหนา ๆ นะครับ เด่วจะเป็นไข้แบบผม
14 ธันวาคม 2547 20:41 น. - comment id 388715
เพราะดีค่ะ อิ อิ.. เข้าไปแต่งกลอนใหม่ไม่ได้อ่ะค่ะ ทำไงดีเนี่ย...
14 ธันวาคม 2547 22:35 น. - comment id 388818
นั่งฝันใต้ตะวันเย็นได้เพราะพริ้ง มีสิทธิ์เต็มที่ตามรัฐธรรมนูญที่จะฝัน อิอิ
14 ธันวาคม 2547 23:23 น. - comment id 388838
มาชื่นชมผลงานครับ
15 ธันวาคม 2547 00:09 น. - comment id 388853
...ผมคงไป ไม่ถึง ซึ่งขอบฟ้า แค่ชายคา หัวใจ พอไปถึง ขออิงแอบ แนบชิด อีกนิดนึง ผมคนหนึ่ง มอบใจ ไว้จนตาย... ....................สวัสดีครับ..............
15 ธันวาคม 2547 13:41 น. - comment id 389154
ขอบคุณเจ้าสาว
15 ธันวาคม 2547 13:43 น. - comment id 389157
-ขอบคุณแม่จิตร
15 ธันวาคม 2547 13:45 น. - comment id 389158
ขอบคุณลอยลม..ในสายลม
15 ธันวาคม 2547 13:46 น. - comment id 389159
ขอบคุณคุณฤกษ์
15 ธันวาคม 2547 13:48 น. - comment id 389161
ขอบคุณคุณลักษม์
15 ธันวาคม 2547 13:50 น. - comment id 389162
ขอบคุณ ค้างคาวคืนคอนค่ะ
15 ธันวาคม 2547 14:54 น. - comment id 389219
แวะมาอ่านผลงานครับ........
17 ธันวาคม 2547 19:27 น. - comment id 390783
~*~ขอให้ฉันได้รักเธออยู่เงียบเงียบอย่างนี้ เหมือนบทเพลงไร้เสียงที่มีในความฝัน เหมือนดวงดาวแห่งความสงัดงัน เหมือนวิถีโคจรของแสงตะวันอันเหว่ว้า ~*~ขอให้ฉันได้รักเธออยู่เงียบเงียบอย่างนี้ รักโดยที่ไม่อาจปรารถนา เพราะหัวใจอาจขับไล่หยดน้ำตา ให้โรยรินลงช้า-ช้าเหมือนแสงดาว ~*~ดวงตะวันกล่าวคำกับขอบฟ้าบ้างหรือไร เมื่อมันเคลื่อนตัวจากไปในคืนหนาว ดอกไม้เคยเอ่ยบอกถึงข่าวคราว และอ้างต่อดวงดาวว่า รัก หรือไร ~*~ปล่อยให้ฉันได้รักเธอเงียบ-เงียบอย่างนี้ ขีดวงล้อมความรู้สึกให้หยุดอยู่ที่ความอ่อนไหว ปล่อยให้ฉันกระซิบบอกเพียงตัวเองและหัวใจ ว่า..เธอคือคนที่แม้ชีวิตจะถูกกระทบด้วยสิ่งใด ความรู้สึกสุดท้ายก็คือ รัก ฯ มาปิดท้ายรายการครับคุณอาภาภัส ฮิๆๆๆ +-*-+ +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+ +-*-+
22 ธันวาคม 2547 17:18 น. - comment id 393854
ส่งหัวใจใส่รักปักกะติด ให้แนบชิดขั้วใจคุณเมกหนา คนอะไรเขียนกลอนวอนทั่วฟ้า รักถึงคราหลงคุณคงวุ่นวาย เพราะเหลือร้ายแรงหวานสานสะดุด ตะลึงรุดรีบใช้ตะกร้าหวาย คอยรองรับคำรักที่ผ่อนคลาย เช้าจนสายบ่ายสุขผูกพันเธอ ขอบคุณนะคะ คุณเขียนมาเพราะมาก ชอบจริงๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
