รักสุดขอบฟ้า

อาภาภัส

แสงรอนรอนอ่อนโรยลับปลายฟ้า       สกุณาบินกลับยังหับหอ
            ฝูงแมลงผึ้งหึ่งหึ่งบินหว่อวอ                 กวางทรายห้อหันหลังกลับรังตน
            ดูลางเลือนเหมือนใครไม่เคยเห็น          ลมยามเย็นวานโชยทั่วแห่งหน
            แล้วแฝงคำคิดถึงจากใจคน                  ที่หลงวนวังรักสลักทรวง
           ไปแตะแผ่วผิวผ่าวหนาวไหมหนอ          ไออุ่นคลอเคียงคิดชิดแหนหวง
           รักมอบมาคอยหาใช่หลอกลวง              ใจทั้งดวงอบใจไว้รอเธอ
           จะกี่เดือนกี่ดาวจะยาวสุด                     รักพลิ้วผุดบานก่อกอเสมอ
            หากเสกได้ขอเปลี่ยนเป็นเคียงเจอ        ตาหวานเพ้อยิ้มรับจับมือเดิน
            ท่องนภาชื่นชมขนมสวรรค์                  ชิมพระจันทร์ฟังเพลงลิ่วลอยเหิร
            สุขฤทัยไร้ใครจะสุขเกิน                       ชนมองเพลินฉ่ำใจในไมตรี
            กังสดารการเวกกระยางย่อง                กระทุงทองท่องน้ำแสนสุขศรี
            ตะเพียนขาวนิลขำช่อนอินทรี               เริงลิ่วรี่แหงนมองจ้องจนอาย
            สุดขอบฟ้าหารักรักหวานล้ำ                 ผูกฝันคำสัญญากว่าสิ้นสลาย
            รักคงอยู่คู่รักอย่าคลอนคลาย               ล้อมพันสายรักไว้ที่ปลายฟ้า
                     อาภาภัส    14 ธ.ค 2547				
comments powered by Disqus
  • เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ

    14 ธันวาคม 2547 20:11 น. - comment id 388702

    อิอิ
    สมกับที่เฝ้ารอคอยนะเจ้าคะ
    ตอนนี้อยากได้ยินเสียงนกการเวก
    เพื่อกล่อมให้หลับสบายๆ
    ชอบนะคะ
    มาเป้นกำลังใจจ้า
  • แม่จิตร

    14 ธันวาคม 2547 20:16 น. - comment id 388704

    ก่อนอื่น 
    สวัสดีก่อนนะครับ พี่ภัส
    ไม่มาแต่งต่อหรอนะ 
    มาชื่นชมครับ เพ่
    อากาศหนาวห่มผ้าหนา ๆ นะครับ
    เด่วจะเป็นไข้แบบผม
  • ลอยไปในสายลม

    14 ธันวาคม 2547 20:41 น. - comment id 388715

    เพราะดีค่ะ อิ อิ..
    
    เข้าไปแต่งกลอนใหม่ไม่ได้อ่ะค่ะ ทำไงดีเนี่ย...
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    14 ธันวาคม 2547 22:35 น. - comment id 388818

    นั่งฝันใต้ตะวันเย็นได้เพราะพริ้ง  มีสิทธิ์เต็มที่ตามรัฐธรรมนูญที่จะฝัน อิอิ
  • ลักษมณ์

    14 ธันวาคม 2547 23:23 น. - comment id 388838

    มาชื่นชมผลงานครับ
  • ค้างคาวคืนคอน

    15 ธันวาคม 2547 00:09 น. - comment id 388853

    ...ผมคงไป ไม่ถึง ซึ่งขอบฟ้า
    แค่ชายคา หัวใจ พอไปถึง
    ขออิงแอบ แนบชิด อีกนิดนึง
    ผมคนหนึ่ง มอบใจ ไว้จนตาย...
    
    ....................สวัสดีครับ..............
    
  • อาภาภัส ไม่ได้ล้อคอิน

    15 ธันวาคม 2547 13:41 น. - comment id 389154

    ขอบคุณเจ้าสาว
  • อาภาภัส

    15 ธันวาคม 2547 13:43 น. - comment id 389157

    -ขอบคุณแม่จิตร
  • อาภาภัส

    15 ธันวาคม 2547 13:45 น. - comment id 389158

    ขอบคุณลอยลม..ในสายลม
  • อาภาภัส

    15 ธันวาคม 2547 13:46 น. - comment id 389159

    ขอบคุณคุณฤกษ์
  • อาภาภัส

    15 ธันวาคม 2547 13:48 น. - comment id 389161

    ขอบคุณคุณลักษม์
  • อาภาภัส

    15 ธันวาคม 2547 13:50 น. - comment id 389162

    ขอบคุณ  ค้างคาวคืนคอนค่ะ
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    15 ธันวาคม 2547 14:54 น. - comment id 389219

    แวะมาอ่านผลงานครับ........
  • ll๛เมกกะ๛ll

    17 ธันวาคม 2547 19:27 น. - comment id 390783

    ~*~ขอให้ฉันได้รักเธออยู่เงียบเงียบอย่างนี้ 
    เหมือนบทเพลงไร้เสียงที่มีในความฝัน 
    เหมือนดวงดาวแห่งความสงัดงัน 
    เหมือนวิถีโคจรของแสงตะวันอันเหว่ว้า 
    
    ~*~ขอให้ฉันได้รักเธออยู่เงียบเงียบอย่างนี้ 
    รักโดยที่ไม่อาจปรารถนา 
    เพราะหัวใจอาจขับไล่หยดน้ำตา 
    ให้โรยรินลงช้า-ช้าเหมือนแสงดาว 
    
    ~*~ดวงตะวันกล่าวคำกับขอบฟ้าบ้างหรือไร 
    เมื่อมันเคลื่อนตัวจากไปในคืนหนาว 
    ดอกไม้เคยเอ่ยบอกถึงข่าวคราว 
    และอ้างต่อดวงดาวว่า รัก หรือไร 
    
    ~*~ปล่อยให้ฉันได้รักเธอเงียบ-เงียบอย่างนี้ 
    ขีดวงล้อมความรู้สึกให้หยุดอยู่ที่ความอ่อนไหว 
    ปล่อยให้ฉันกระซิบบอกเพียงตัวเองและหัวใจ 
    ว่า..เธอคือคนที่แม้ชีวิตจะถูกกระทบด้วยสิ่งใด 
    
    ความรู้สึกสุดท้ายก็คือ รัก ฯ
     
    
    มาปิดท้ายรายการครับคุณอาภาภัส ฮิๆๆๆ  
    
    +-*-+  +-*-+-*- ปู๊ชายอารมดี๊ดี -*-+-*-+  +-*-+
    
    
  • อาภาภัส

    22 ธันวาคม 2547 17:18 น. - comment id 393854

    ส่งหัวใจใส่รักปักกะติด  
    ให้แนบชิดขั้วใจคุณเมกหนา
    คนอะไรเขียนกลอนวอนทั่วฟ้า
    รักถึงคราหลงคุณคงวุ่นวาย
    เพราะเหลือร้ายแรงหวานสานสะดุด
    ตะลึงรุดรีบใช้ตะกร้าหวาย
    คอยรองรับคำรักที่ผ่อนคลาย
    เช้าจนสายบ่ายสุขผูกพันเธอ
    
    ขอบคุณนะคะ   คุณเขียนมาเพราะมาก  ชอบจริงๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน