อยากเป็นคนเข้มแข็งกว่านี้ จะได้ทำใจ กับสิ่งที่เธอมีมาให้ อยากเป็นคนไม่สับสนกับความหมองหม่นใดๆ อยากเป็นคนไม่มีหัวใจ จะได้ไม่หลงกลใคร...แล้วเสียน้ำตา แต่วันนี้ยังหวั่นไหว คือเพราะยังอ่อนแอเกินไปจึงไร้ค่า เพียงแค่เธอเอ่ยคำพร่ำแล้วใจความของมันคือเลิกลา ฉันก็กลายเป็นคนที่ยังต้องเสียน้ำตา ถึงแม้ว่าจะแกร่งกล้าเพียงใด
13 ธันวาคม 2547 13:04 น. - comment id 387674
เกิดเป็นคนมีหัวใจนั้นดีแล้วครับ แต่เราต้องมีความคิดด้วย
13 ธันวาคม 2547 13:10 น. - comment id 387684
เพราะหัวใจของเรานั้นสรรค์สร้าง ช่วยนำทางสร้างสรรค์ให้โลกสวย ช่วยชะโลมสองเรามิรู้โรย สร้างโลกสวยสู่วันนั้นที่ต้องการ เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะครับ
13 ธันวาคม 2547 14:07 น. - comment id 387725
สุดหัวใจอกชายนั้นเข้มแข็ง และกล้าแกร่งเหมือนหินดั่งภูผา เพียงได้ยินเสียงเธอบอกล่ำลา หัวใจข้าสั่นสะเทือนใจเลื่อนลอย แกร่งแค่ไหน ก้อย่างงี้ก็ ระทวย
14 ธันวาคม 2547 11:27 น. - comment id 388346
กลอนเพราะจังเลยค่ะ ปลาวาฬขออนุญาตเก็บนะคะ