แสงจันทร์นวลส่องแสงกระจ่างฟ้า ดวงดารารายล้อมมิไปไหน แลสวยงามน่าชื่นชมประทับใจ ยามนี้ไซร้จันทร์ร้องไห้กลางนภา พลอยให้นึกย้อนคืนวันเก่าก่อน ใจอาวรณ์คิดถึงเธอใจห่วงหา ยามนี้เธอไปอยู่ไหนแสนไกลตา ยังคิดถึงวันเวลาที่ใกล้กัน ก่อนนั้นเคยหยอกเหย้าอยู่เคียงใกล้ เดินร่วมทาง ร่วมใจ ร่วมความฝัน วันเวลาสุขสมทุกคืนวัน ความเชื่อมั่นและศรัทธากลับลาไกล มาวันนี้เธอลืมแล้วสิ้นความรัก ลืมที่พักพิงแห่งนี้ไปมีใหม่ ทิ้งฉันไปอย่างสิ้นแล้วสิ้นเยื่อใย เธอจากไปทิ้งให้ฉันต้องเดียวดาย มีเพียงสายลมและแสงดาว ที่สกาวอยู่บนฟ้ามิห่างหาย คอยเป็นเพื่อนปลอบประโลมมิห่างกาย ฉันจึงลืมความเดียวดาย ที่เธอทำร้ายและทิ้งกัน
ไฟหนาว 10 ธ.ค. 2547 19:45 น. - ID 67302 
812
2
0
10 ธันวาคม 2547 23:09 น. - comment id 386335
มาวันนี้เธอลืมฉันที่ฝันหา ทำให้ฉันเหว่ว้าพาหมองเศร้า จึงได้ชมดาวเดือนเป็นเพื่อนเรา เพื่อคลายเศร้าลืมโศกและลืมเธอ *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
11 ธันวาคม 2547 13:41 น. - comment id 386615
ผมอีกคนไง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
