..ผู้หญิงรักด้วยใจ แต่ผู้ชาย ด้วยสมอง...

เบนนี่

     ผู้ชาย...เมื่อรักใคร มักใช้สมองตัดสิน
ใช้ความเคยชิน...เป็นบรรทัดฐาน
ว่ารักใคร มักใช้เหตุผล เหนือจินตนาการ
ความรัก..คือความต้องการ เหนือจิตใจ....
     ความเหมาะสม...หรือควรคู่ 
โดยไม่เคยรับรู้ หัวใจใครคนไหน....
คนที่เคยบอกว่ารัก หมดแล้ว เหนือใครๆ
พอพบเจอใครใหม่...จึงตัดใจ จากคนข้างใจ..คนเดิม
     นี่หรือรักแท้...ที่ใครว่ามีจริง
คือการทอดทิ้ง...โดยมีใคร เข้ามาเสริม
รักของผู้ชาย...สามารถมีใครเข้ามาใหม่เพื่อต่อเติม
หรือเพราะว่า..ใครคนเดิม..หมดความสำคัญ
     ใครต่อใคร..ว่ากาลเวลา สามารถพิสูจน์รักแท้...
แต่เวลาก็เป็นตัวแปร...ทำให้รู้หัวใจใครคนนั้น
คนที่เคยบอกว่ารัก และจะดูแลไม่ห่างกัน
เหมือนกับดวงจันทร์ เคียงคู่ฟ้าไกล...
     แต่ตอนนี้..มีผู้หญิงคนหนึ่งเปรียบเหมือนดอกหญ้า
ที่ไม่มีค่า มีราคา มีความหมาย
นี่หรือ คือบทสรุป ของผู้หญิงที่รักผู้ชาย โดยใช้หัวใจ
ทุ่มเทหมดทั้งตัว และหัวใจ ขอแค่ได้รักเธอ..
     ผลตอบแทนที่ได้ คือวันนี้ ไม่มีแล้ว ความรักเก่า
มีแต่ความทรงจำที่คอยเป็นดังเหงา ที่หลอนหลอกเสมอ..เสมอ..
แม้จะเจ็บเพราะรักผู้ชาย ที่ใช้มันสมอง ตัดสินรักที่มีอย่างเช่นเธอ...
แต่ก็เจ็บ บนความรัก ที่มอบให้กับคนเช่นเธอ โดยใช้หัวใจ...