โอ้มณีมีอันพราก...............จากไกล แห่งหนตำบลใด...............สุดหล้า จิตจับรับรู้ไหม..................ใครห่วง หวงคอย ใจครัวเจ้าตั้งตา................แลข้า อังคาร ต่างเทศอันต่างด้าว...........หัวทอง ผิดจารีตผิดครรลอง..........บ่ไหว เกรงเจ้าจะหม่นหมอง.......ถ่อยต่ำ ย่ำยี เบิ่งฟ้าวิงวอนไหว้.............นำเจ้า กลับมา (แก้ไข ๑๙-๐๓-๔๘) โอ้มณีพรากพ้น................จากไกล หนแห่งตำบลใด...............สุดหล้า จิตจับรับรู้ไหม..................ใครห่วง หาเฮย ใครมั่นเพียรพบหน้า.........นั่นข้าอังคาร ฯ จากนานสู่ต่างด้าว.............หัวทอง ผิดารีตผิดครรลอง............บ่คล้าย เกรงเจ้าจะหม่นหมอง.......ถ่อยต่ำ ฟ้าเบิ่งวิงวอนย้าย.............ส่งเจ้ากลับมา ฯ
7 ธันวาคม 2547 08:25 น. - comment id 384222
มาตั้งใจอ่านโคลงที่แต่งไม่เป็นเลยค่ะ ด้วยความชื่นชมค่ะ
8 ธันวาคม 2547 18:40 น. - comment id 385188
เนื้อหา กับชื่อกลลอนน่าสนใจมากค่ะ เข้าใจว่า แต่งด้วยอารมณ์ที่ไม่อยากให้คนรักจากไกล ไปต่างแดน ใช่มั้ยคะ
8 ธันวาคม 2547 20:52 น. - comment id 385221
ใช่แล้วจ้ะ คุณ Tharinos ช่วยบอกเค้าทีว่า อย่าไป