ถึงแม้ว่าไม่เคยเห้นหน้าประการแรก ถึงแม้ว่าเข้ามาเพื่อพูดคุยเท่านั้น แต่เมื่อได้คุยไปนานๆ ใจพี่มันก็เลยหวั่นไป ว่าทำไมเป็นอย่างนี้ ไม่น่าจะเป็นไปได้ หวิวๆอยู่ในหัวใจ แปลกอะไรอย่างนี้ไม่มีเลย อยู่ๆก็รู้สึกท้อ ยามพี่รอคำตอบนานๆ คิดว่าเจ้าคงทิ้งกัน ไปคุยกับชายอื่นไม่ใช่เรา คิดอย่างนั้นมันแปลกหรือเปล่า ......... หรือเรารักเขาแล้วนั้น ใจเอ๋ยใจเลยมาเร็วพลัน ยังไม่ทันเห็นหน้ากันก็ดันเกิน คิดมากเกินไปหรือเปล่า ยามเหงาเจ้บปวดหนักหนา ...... อยากพูดอยากคุยสบตา แต่ว่าห่างไกลเกินไป รักไม่รักไม่รู้หรอกจิต อาจจะผิดที่ใจมันมักง่าย รักเขาดื้อๆจนเกินไป ทำไงช่วยบอกพี่ที............
31 มกราคม 2551 19:04 น. - comment id 261454
สองปีของการจากไปของพี่ รู้ไหมคนดีมันเศร้าแค่ไหน ต้องจากคน...ที่ห่างไกล ไม่รู้เป็นยังไงใจมันชา เฝ้ารอติดตามถามข่าว ใยน้องสาวเจ้าจอมใจปรารถนา ผู้ที่พี่คิดถึงอยู่ทุกครา แม้ห่างไกลกันมาก็ยังคอย คอยแล้วคอยเล่าเจ้าไม่ตอบ คอยจนบอบช้ำจิตคิดสงสัย ว่าน้องเจ้าคงทิ้งพี่ผู้อยู่ไกล เหตุไฉนลืมหมอนรักที่ฝากมา หมอนนั้นพี่ยังเก็บไว้เสมอ เพื่อเตือนใจว่าเธอไม่ไปไหน ยังอยู่กับพี่อยู่ที่นี่ไม่ห่างไกล แม้ว่ารอยร้าวในดวงใจยังไม่จาง โปรดเถิดดวงใจโปรดเข้าใจสิ่งที่พี่เอ่ย อย่านิ่งเฉยโปรดรับรู้ในดวงจิต ว่าพี่ชายคนนี้ไม่เคยคิด จะจากเจ้าเลยสักนิดแม้เพียงหนึ่งเซน
1 ธันวาคม 2547 20:37 น. - comment id 381979
เค้าบอกว่า การจาก และการมาถึงคู่กัน แต่ทำไม เรายังไม่เจอกับพี่สักที
2 ธันวาคม 2547 02:58 น. - comment id 382179
นั่นสินะ
2 ธันวาคม 2547 07:18 น. - comment id 382226
มาทักทายยามเช้า และมาเป็นกำลังใจให้นะครับ
2 ธันวาคม 2547 09:14 น. - comment id 382268
ขอบคุณนะ สำหรับกำลังจายยยยย อิอิ
28 กุมภาพันธ์ 2548 02:09 น. - comment id 414185
น่าตลกดีนะสำหรับเรื่องนี้ อ่านดีๆเหมือนใครให้สับสน แต่งๆไปคล้ายใครหว่าหน้ามน ช่วยบอกคนๆนั้นให้เข้าใจ