เดินผ่านที่เดิมทุกวัน เห็นเขาคนนั้นเสมอ เดินผ่านกี่ทีก็เจอ จึงเผลอแอบมองทุกที ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร ทำไมมานั่งตรงนี้ แต่มองแล้วเพลินตาดี อยากไปคุยสักทีแต่...ไม่กล้า วันหนึ่งเธอเดินมาใกล้ เอาเข้าแล้วทำไงดีหว่า เธอเดินมาแล้ว...มาแล้ว...ใกล้เข้ามา ใกล้กว่านี้ฉันคงบ้าแน่จริงเชียว จากคนที่เคยแอบชอบ เขาดันรักตอบมาแลเหลียว ต่อจากนี้ฉันคงไม่อยู่คนเดียว จบเรื่องราวของคนเปล่าเปลี่ยว ...สักที (ไชโย)
3 ธันวาคม 2544 20:59 น. - comment id 22656
ดีใจด้วยจ้า....น่ารักดี
4 ธันวาคม 2544 01:01 น. - comment id 22688
วันหนึ่งเธอเดินมาใกล้ เอาเข้าแล้วทำไงดีหว่า เธอเดินมาแล้ว...มาแล้ว...ใกล้เข้ามา ใกล้กว่านี้ฉันคงบ้าแน่จริงเชียว แว่นหนาก็ยังเป็นแว่นหนาคนเดิม... ที่ทำให้พี่อ่านแล้วอมยิ้มได้จ้า.... โดยเฉพาะท่านเนี่ย.... น่ารักที่สุดเลยจ้า....
5 ธันวาคม 2544 12:52 น. - comment id 22950
โห...อ่านแล้วเห็นภาพเลยอ่ะ ใกล้เข้าแล้ว...ใกล้เข้ามาแล้ว ...^-^ เป็นกลอนที่น่ารักจิงๆ เลย อ่านแล้วใจเต้นตามไปด้วยเลยนะเนี่ย