ยามแรกรัก ไม่เห็นหน้า จะบ้าตาย เธออยู่ไหน จะใกล้ไกล จะไปหา พอแต่งงาน อยู่อาศัย ร่วมชายคา พอเลิกงาน กลับบ้านมา จะบ้าตาย
29 พฤศจิกายน 2547 10:06 น. - comment id 380247
สั้นกระชับ แต่จับใจในการวิเคราะห์ ๚ะ๛ size>
29 พฤศจิกายน 2547 11:10 น. - comment id 380281
น่ารักจริงใจและจับใจค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 11:32 น. - comment id 380295
ลูกขออธิษฐาน ทุกสายธารอุดมสิน ชาวไทยได้มีกิน ดับไฟสิ้นถิ่นขวานทอง กระทงส่งถึงแม่ สองตาแลไปตามหนอง ประทีปสว่างครอง ขอปรองดองสว่างใน ควันธูปที่ลอยฟุ้ง กลิ่นจรุงย้อมจิตใจ มาลาใส่ลงไป แทนมาลัยคล้องใจเอย..
29 พฤศจิกายน 2547 12:57 น. - comment id 380361
จะบ้าตายเห็นหน้าแต่ยอดชู้ เจ้าช่างดูน่าเบื่อเมื่อเห็น.... อย่านะ ยิ่งแก่ ยิ่งเก่า ยิ่งศักดิ์สิทธิ์นะคะ
29 พฤศจิกายน 2547 13:03 น. - comment id 380376
โบ ผ่าน หน้าบ้านก็ยังดี คิค ยามคิเถิงงงงงงงงง
29 พฤศจิกายน 2547 13:51 น. - comment id 380413
คิดอย่างนี้แล้วใครจะกล้าไปเป็นแม่บ้านให้ค่ะเนี่ย แต่ก็น่ารักดีค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 14:06 น. - comment id 380428
คิกๆๆบ้าทั้งงานเยยน๊าเนี่ย แต่งได้น่ารักจ้าแวะมาอ่านจ๊ะ คิดถึงน๊า
29 พฤศจิกายน 2547 14:33 น. - comment id 380455
เปลี้ยนไป๋ ^o^
29 พฤศจิกายน 2547 16:25 น. - comment id 380559
^_^ 5555น่ารักดีค่ะ
29 พฤศจิกายน 2547 18:25 น. - comment id 380603
น่ารักจังเล คะ แหม ๆมาแต่งกลอนอย่างนี้ระวัง นะ อาจมีคนข้างหลังแอบมองอยู่ แล้วจะหาว่าพรพระจันทร์ ไม่เตือน 5555
29 พฤศจิกายน 2547 23:47 น. - comment id 380810
ยามแรกรัก ไม่เห็นหน้า จะบ้าตาย พี่ไม่ทัก ไม่ทาย ให้ห่วงหา ก็ยิ่งเศร้า หนักจิต คิดนานา แต่พอเข้า วิวาห์ พาเบื่อเธอ อิอิ *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*