คืนนี้ใจข้าฯขาดสบั้น เธอปันอ้อมกอดให้ใครอื่น ครวญครางอย่างไรคงไม่คืน สุดฝืนสุดรั้งพังทลาย ใจเอยเคยถนอมหายตรอมเศร้า เธอเข้ามาช่วยตอนใกล้สาย ครานี้ที่หวังจะหยัดกาย สุดท้ายเธอย้ำซ้ำแทรกดิน คืนนี้ข้าฯสุดทรมาน วันวานผ่านหายมลายสิ้น เสียงหัวใจสลายใครได้ยิน ดับดิ้นเดียวดายลำพัง คืนก่อนเคยนอนอิงแอบ คืนนี้ปวดแสบแทบคลั่ง เธอแนบไหล่ใครใจข้าพัง เหมือนคนถูกฝังทั้งเป็น คืนนี้ข้าฯขอคืนคำ เธอทำข้าฯเยี่ยงของเล่น ทุ่มเทรักษายากเย็น เธอไม่เคยเห็นราคา ข้าฯจำต้องขอสิ้นสัจจ์ ไม่อยากเป็นสัตว์สิ้นค่า คืนนี้ข้าฯขอเสียน้ำตา วันหน้าไม่ขอคืนดี
27 พฤศจิกายน 2547 02:31 น. - comment id 379039
นอนไม่หลับครับแวะมาทักทาย
27 พฤศจิกายน 2547 08:29 น. - comment id 379061
,อ่านค่ะ
27 พฤศจิกายน 2547 11:44 น. - comment id 379132
คืนนี้ข้าฯสุดทรมาน เหมือนดั่งวิญญาณขาดสลาย คืนนี้ข้าฯปวดร้าวใจกาย ด้วยเธอมาหายจากลา *--*แต่งได้ดีค่ะ*-*
27 พฤศจิกายน 2547 11:44 น. - comment id 379133
คืนนี้ข้าฯสุดทรมาน เหมือนดั่งวิญญาณขาดสลาย คืนนี้ข้าฯปวดร้าวใจกาย ด้วยเธอมาหายจากลา *--*แต่งได้ดีค่ะ*-*
27 พฤศจิกายน 2547 19:37 น. - comment id 379312
Very serious