ไม่เข้าใจทำไมต้องรอ ท้อแสนท้อแทบรอไม่ไหว ยังเฝ้ารอแล้วได้อะไร รอต่อไปก็เจ็บเหมือนเดิม
25 พฤศจิกายน 2547 22:21 น. - comment id 378173
ปลง นะปลง
25 พฤศจิกายน 2547 22:25 น. - comment id 378178
พี่ว่า... การรอคอย... ทำให้ชีวีต..คนเรามีหวัง.... แม้..บางที..มันจะนาน... และทรมาน มาทายทัก... ยินดี..รู้จัก.. และขอบคุณ..ที่แวะไปเยี่ยมบ้านมา..
25 พฤศจิกายน 2547 22:33 น. - comment id 378188
รอถ้ารู้ว่าสมหวังก็รอได้ค่ะ แต่ผิดหวัง อย่ารอเลยนะคะ มันเจ็บปวดค่ะ
25 พฤศจิกายน 2547 23:55 น. - comment id 378232
อยากให้รู้ว่า เวลาให้คำตอบเสมอกับการรอคอยฟังคำตอบสิคะ อย่าหลอกตัวเอง
26 พฤศจิกายน 2547 13:15 น. - comment id 378541
การรอเป็นบทเรียนแรกของความรักครับ๚ะ๛ size>
26 พฤศจิกายน 2547 17:26 น. - comment id 378842
ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทุกวันต้องรอเธอเสมอ เป็นเพราะเหตุใดนะเออ ถึงต้องยอมรอเธอนิจนิรันดร์ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
26 พฤศจิกายน 2547 18:52 น. - comment id 378889
งั้นก็เลิกรอ ^o^