*** ตามหาฝัน ***

กอกก

      
        มาอีกครั้งยังแดนแผ่นดินนี้
ที่ซึ่งมีความหลังเป็นดั่งแผล
ยังเด่นชัดเช่นลิ่มทิ่มดวงแด
ย้ำความแพ้แผลเก่าที่เน่าใน
       ประคองร่างย่างเหยียบเดินเรียบก้าว
แม้นใจร้าวลึกหม่นต้องทนไหว
ระริกสั่นกลั้นกลืนฝืนไว้ใน
อย่าให้ใครคราเห็นเป็นโจษจัน
      สีหน้ารื่นชื่นแจ่มฝืนแต้มไว้
ระบายใส่เสแสร้งเหมือนแกล้งฝัน
ถึงจะเศร้าเราเสสุขนิรันดร์
ทุกคืนวันผันผ่านด่านรานใจ
       กลิ่นกาแฟแม้กรุ่นละมุนลิ้น
ครากลืนกินยังขมตรมหวั่นไหว
ไร้คนเดิมเติมหวานพาลเศร้าไป
ไม่มีใครเคียงข้างร้างคนปอง
       เคยมีกันและกันนั้นที่นี่
มาวันนี้นำตนคนผยอง
ดั้นด้นหาคนหนึ่งซึ่งหวังปอง
ตะโกนร้องเรียกกู่ทั่วภูไกล
 
       ณ อ่างขาง ดอยนี้ที่หนาวเหน็บ
ฤทัยเจ็บเจียนล้นทนไม่ไหว
กัดฟันกรอดพรอดพร่ำระส่ำใน
พี่อยู่ไหนน้องหามานานวัน
       กับชีวิตผิดพลาดมิขลาดแก้
ไม่ยอมแพ้พาตนค้นหาฝัน
อยากขอโทษ โปรดด้วยช่วยจำนรรจ์
โทสะนั้นน้องเขลา เศร้าเหลือเกิน
       ลาแล้วหนา ลาร้างดอยอ่างขาง
ที่ซึ่งสร้างเรื่องราวร้างห่างเหิน
หมดเวลาหาฝันต้องรั้นเดิน
ไม่ยอมเมินมุ่งหา วันหน้าเยือน
              
              
                 ***********
**  เรื่องเล่าจากดอยอ่างขาง **