... ...นนทบุรีที่ ๒๓ พฤจิกาย์ ๒๕๔๗ ... ...เขียนที่นี่ ที่กระทรวงการค้า ประเทศไทย ... ...กุมภกาที่รัก ...นานแรมเดือนแล้วซินะที่ผมมีวาสนาได้รู้จักคุณ ...ถ้าผมจะเอ่ยคำว่า ...คุณคือคนที่ผมตามหามาแสนนาน ...คงยากที่จะทำให้คุณเชื่อความรู้สึกที่ผมมีเช่นนี้ ... ...แต่กุมภกาคนดี ... ...นับแต่วันที่วาสนาฟ้าเปิดโอกาสให้ผมรู้จักคุณ ...แม้ผมมิอาจกล่าวได้ว่า ...ทุกทุกวินาทีผมมีคุณอยู่ในความรู้สึกเสมอเสมอ ... ...แต่กุมภกาคนดีของผม ...ผมคงมิกล้าปฏิเสธตัวเองไม่ได้ดอกว่า ...คุณคือความรู้สึกดีดีทุกคราที่หัวใจผมรำลึกนึกถึง ... ...ผมเรียกคุณว่าที่รักได้ไม๊คนดี ...ผมกล่าวคำนี้ หาใช่เพราะผมอยากได้ความรู้สึกพิเศษใจใดใดจากคุณเลย ...แต่เพราะผมอยากให้คุณรู้ความพิเศษจากใจผมต่างหากเล่า ... ...สำหรับคุณ ...ความรู้สึกพิเศษได้กำเนิดเกิดในใจผมมานานหลายเพลาแล้วคนดี ... ...ที่รักของผม ...ผมรู้ดีว่า ...ในสัมพันธภาพที่เราได้เจอกันเช่นนี้ ...คงยากที่ผมจะคิดมาดหมายสิ่งใดใดได้มากกว่าที่เป็นอยู่เช่นนี้ ... ...คงเพราะถึงแม้นตัวเราใกล้ใจกันมากสักเพียงไหน ...แต่ในความเป็นไปที่เราเจอ ...กายเราเหมือนไกลกันคนละฝั่งฟ้า ... ...คุณรู้หรือไม่ ...กาลหนึ่งในอดีตผมเคยหลับตานิ่งนึกถึงใครบางคนที่แสนรัก ...ในรู้สึกผม ณ ขณะนั้น ...เต็มไปด้วยไอละมุนละไมแห่งความสุขใจที่ยากจะบอกกล่าวได้ ... ...แหละเช่นกัน ...ณ. ขณะนี่ เวลานี้ที่รู้สึกในหัวใจ ...มิได้แตกต่างกับที่ผมนิ่งนึก และกำลังระลึกถึงคุณในบัดนี้เลย ... ...รู้หรือไม่...คุณทำให้ผมอิ่มสุข...อิ่มหัวใจ ... ... ... ...ผมได้แปลกใจตัวเองนะคนดี ...ว่าทำไมหนอ ...หัวใจที่ไม่เคยคิดว่าจะนึกรักความเป็นใครได้อีก ...จะมาอาจหาญกล้ามอบหัวใจแห่งรักให้ใครอีกครั้งหนึ่ง ...เช่นที่ผมมอบให้คุณอีกเช่นนี้ ...คงเป็นเพราะ ...ความศรัทธาและผลแห่งความเชื่อมั่นนั้นเป็นแน่ ... ...ผมเคยบอกคุณว่า ผมศรัทธาในรัก ...แหละเชื่อมั่นในทุกวาสนาแห่งการพบ ... ...แต่ผมไม่เคยคิดเลยคนดี ...ว่าความเชื่อมั่นดีดี ที่ผมพยายามสอนใจตัวเองมาเนิ่นนาน ...จะทำให้ผมพบความรู้สึกดีงามเกินกว่าที่คิดหมายได้มากมายนัก ...เช่นที่เป็นอยู่ขณะใจนี้ ... ... ...ขอบคุณคุณ ขอบคุณฟ้า ...ผมเรียกว่าวาสนาฟ้าแหละคนดี ... ...สำหรับวันนี้ วันที่หัวใจผมได้เจอคุณ ...ขอบคุณโลกที่ไม่หยุดหมุนในวันที่ท้อทุกข์ทับ ... ...ผมจึงได้รับของขวัญจากกาลเวลา ...ได้สุขใจสมปรารถนาดั่งที่ได้เจอคุณ ... ...บทกวีบทหนึ่งผมยังจำขึ้นใจ ...ช่างเคียงใกล้ความรู้สึกผมขณะนี้ยิ่งนัก ...หลับตาซิ แล้วฟังบทกวีบทนี้จากหัวใจผมด้วยหัวใจคุณ ... ...ไม่มีวิญญาณใดปรารถนาการพลัดพราก ...เมื่อชีวิตลำบากแสนยากเข็ญ ...ใต้เงาฟ้าห่มร่มให้เย็น ...ไม่มีใครอยากเห็นน้ำตาใคร ...ไม่มีใครปรารถนาความเศร้าโศรก ...เมื่อโลกทั้งโลกยังไม่หลับไหล ...ตราบศรัทธายังเชื่อมั่นทุกดวงใจ- ...จักมีวันดั่งฝันไฝ่อย่างแน่นอน ...แย่จัง ...ผมกล่าวอะไรที่ไม่เข้าทีมาเสียยืดยาวอีกแล้ว ...แต่ทำไงได้หละ ...ผมก็เป็นแบบนี้มานานแสนนานแล้ว ...จะให้ผมปิดซ่อนความรู้สึกใดใดไว้นานนาน ... ...ผมคงทำไม่ได้นานนักเป็นแน่แท้ ...โดยเฉพาะ ...ถ้าต้องให้ผมปิดบังความรู้สึกดีดีที่มีจากใจผมถึงใจคุณ ...ผมคงทำไมได้ ... ... ...หรือถึงแม้ว่าทำได้ ผมคงเลือกไม่ทำหรอกกว่าคนดี ...เพราะหัวใจผมปรารถนาให้คุณรู้ความในจากใจที่ผมมี ถึงคุณ ... ...กุมภกาที่รัก ... ...คำว่าที่รักที่ผมกล่าว ทำให้คุณรู้สึกขุ่นใจหรือเปล่าคนดี ...ถ้าใช่ อภัยผมสักครั้งเถิด ...คำนี้ผมมิได้กล่าวบ่อยจนเป็นคำคุ้นชินปากหรอกคุณ ...แต่บางที ผมก็กล่าวออกมาโดยไม่ทันได้คิดตรองเหมือนกัน ...เหมือนที่กล่าวกับคุณ ณ.ขณะนี้ ...แต่ผมยืนยันนะ ว่าทุกคำที่กล่าวแก่คุณ ผมกล่าวจากใจทั้งสิ้น ... ...คงเพราะ ...บางทีความรู้สึกผมล้นหลั่งออกมาก่อนที่ความรู้สึกว่าเหมาะควรหรือไม่ จะยับยั้งได้ทัน ... ...คุณอาจนึกตำหนิผม ผมไม่ว่า แต่อย่าโกรธผมเลยนะคนดี ... ...หลายเดือนแล้วซินะคนดี ...ที่ความเป็นคุณเวียนว่ายอยู่ในหัวใจผม ...โลดแล่นอยู่ในความรู้สึกคิดคำนึง ... ...ผมมิอาจรู้เช่นกันคนดี ว่าคุณจะนึกยินดีกับความรู้สึกที่ผมมีแค่ไหน ... ...แต่ผมยืนยันน่ะคนดี ...ผมยินดียิ่งนักที่มีคุณทอทาบลงกลางใจผมเช่นนี้ ...และด้วยบริสุทธิ์ใจขอยืนยัน ...ผมมิเคยคิดจะรบกวนความเป็นไปใดใดของคุณ ... ...ผมได้แต่หวังว่า ...คุณจะรู้หัวใจรักที่ผมมีถึงคุณ ... ...คุณช่างงดงาม ดีงาม และสวยงามในความรู้สึกและความคิดคำนึงของผมยิ่งนัก ... ...กุมภกาที่รัก ความเป็นคุณทำให้หัวใจผมรักคุณ ... ...พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรนะคนดี ผมได้แต่ถามใจ ... ...คงต้องรอซินะ ... ...เหมือนที่ผมบอกคุณไง ... ...คงต้องปล่อยให้ความเป็นไปในทุกวัน บอกเล่าเรื่องราวที่ควรจะเป็นเอง ... ...แต่มีอย่างหนึ่งที่ผมอยากบอกคุณในวันนี้ให้รู้ไว้ ...ว่าความเป็นคุณเมื่อวันวาร ...เป็นวาสนาฟ้าที่ผมได้แต่ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณ ...จงเชื่อมั่นเถอะคนดี ...ทุกวันรุ่งของพรุ่งนี้ ...หัวใจผมยังยังรักคุณเป็นนิรันดร์ ตลอดไป ... ...เขียนขณะนี้ด้วยหัวใจผมถึงหัวใจคุณ ...เต็มเปี่ยมความปรารถนาจากหัวใจ รักและรำลึกถึงคุณสม่ำเสมอ / ธันวรา ......................................................... ปล...ขอให้คุณมีแต่วันที่งดงาม ดีงาม และสวยงามดั่งใจหวัง ผมอธิษฐานใจ...
24 ธันวาคม 2551 05:39 น. - comment id 263992
23 พฤศจิกายน 2547 13:53 น. - comment id 375910
ใจเจ้าเอย... ไยไม่เผยเอ่ยคำที่ร่ำร้อง หรือเจ้ากลัว เจ็บช้ำ น้ำตานอง จึงตระคอง กอดรักไว้ไม่เอ่ยคำ ความรักเอย.... ใจที่เคยรักเจ้าอย่างสุขล้ำ วันนี้ไย ไฉนกลัวจะเอ่ยคำ ทั้งที่ใจ ร้องร่ำให้เอ่ยไป ความรู้สึก... อยากบอกกล่าวที่ใจนึกรู้สึกไหม จากดวงใจดวงหนึ่งถึงคนไกล คนที่อ่านความในจากใจเรา ความจริง.... เกินจะกลบทุกสิ่งที่วอนเว้า จากใจหนึ่งดวงนี้ถึงนงเยาว์ อยากควักเอาดวงใจให้เจ้าดู
23 พฤศจิกายน 2547 14:09 น. - comment id 375917
คนที่กล่าวถึง คงจะมีความสุขมากนะ แทนฯ คนอาราย จะหวานได้ขนาดนี้?
23 พฤศจิกายน 2547 15:39 น. - comment id 375955
มัทกลัวมดจะขึ้นแล้วค่ะพี่แทน
23 พฤศจิกายน 2547 15:59 น. - comment id 375973
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจ ในวันที่สดใสจิตใจเป็นนักกลอนนะค่ะ ... ( * . * ) ... กลอนน่ารักดีค่ะ... ( * . * ) ... +.+.+.+... คิดถึงจังเลยคนดี ...+.+.+.+ ^^^ มะปรางหวาน...สาวน้อยร้อยอารมณ์ ^^^
23 พฤศจิกายน 2547 16:02 น. - comment id 375977
กุมภกา..คนข้างบน กับอารยา คนข้างล่าง เป็นคนเดียวกันหรือเปล่าค่ะ.. หรือกุ้งจะมึนกับความหวานไปก็มิทราบได้น่ะค่ะ.... หรือมีหลายภาค..และกุ้งเพิ่งเข้ามาอ่าน..ถ้ากุ้งเข้าใจผิดก็ขอโทษ..น่ะค่ะ.. ..
23 พฤศจิกายน 2547 16:06 น. - comment id 375989
อ่านทีไร แอบยิ้มขำไปทุกที ไม่ได้หมายความว่าคุณเขียนเชยหรือเปิ่นนะคะ อัลมิตราหมายถึง..นึกถึงตอนสาวเจ้าเปิดจดหมาย แล้วจะทำหน้าอย่างไรค่ะ แก้มคงแดง ตาคงหวานซึ้งประมาณนั้น ไม่อยากโมเม เป็นคนรับจดหมายแล้วค่ะ ยังขำไม่หาย .. ซุ่มรออ่านจดหมายที่ใครสักคนจะเขียนตอบคุณดีกว่า ..ค่ะ :)
23 พฤศจิกายน 2547 16:32 น. - comment id 376010
เข้าใจเหมือนคุณกุ้งหนามแดงเลย ว่า กุมภกากับอารยาเป็นคนเดียวกันหรือ ป่าวนะ หรือว่าเพลินไปถึงรูขุมขนความรู้สึก แอบมาเป็นกำลังใจให้น่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 17:18 น. - comment id 376031
ขอบคุณคุณกุ้งและคุณหลักไม้เลื้อยที่มาอ่าน ผมแก้ไขเป็นคนเดียวกันแล้วครับ พอดีตอนเขียนใจประหวัดนึกไปถึงอารยา เลยเพี้ยนครับ ขอบคุณครับ
23 พฤศจิกายน 2547 17:19 น. - comment id 376033
มดกัดขาจ้า หวาน ซะ ม่ายมีเลย แทน แล้ว สุดที่รัก เราไป ไหน หว๋า
23 พฤศจิกายน 2547 17:54 น. - comment id 376062
^_^ ยอมเสียมารยาทแอบอ่านจดหมายรักของใครไม่รู้ อิอิ หวานซะ....
23 พฤศจิกายน 2547 17:56 น. - comment id 376065
แหม ม่ายได้เขียนนานแต่เขียนทุกครั้ง มดขึ้นทุกที อ่านแล้วจาละลายตาม เฮ้อ...พี่แทนเยี่ยมมั่กๆๆๆ คิดถึงเสมอนะคะ ปล.อย่าลืมไปลอยกระทงเน้อ
23 พฤศจิกายน 2547 19:24 น. - comment id 376157
//**// ขนาดฟ้ายังต้องพึ่งพาวาสนาเลยครับ ประสาอะไรกับคนเรา...
23 พฤศจิกายน 2547 19:24 น. - comment id 376160
..อบอุ่น ..มากเลยคะ .. พี่แทนไท.. .. เรน ..อยากบอก .พี่ชายแบบนี้จัง ... เรน เขียน ..ไม่เป็น ..นะดิคะ . ..ภาพ ..และบทกวี .. งดงามมากเลยคะ ...
23 พฤศจิกายน 2547 19:36 น. - comment id 376176
อ่านด้วยคนค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 20:00 น. - comment id 376204
ใครก็ด้าย ช่วยเรียกบริษัทกำจัดมดมาให้ทีสิ มด มด มด ขึ้นเต็มใจเลย
23 พฤศจิกายน 2547 21:36 น. - comment id 376338
จดหมายผิดซองค่ะ ขอโทษนะคะอ่านเสียแล้วค่ะ หวานจังเลย
23 พฤศจิกายน 2547 22:16 น. - comment id 376415
คุณนี่ดีนะครับเขียนจดหมายรักคิดว่าเก่งนะครับ ผมเองไม่รู้เรื่องหรอกเพราะในชีวิตไม่เคยเขียนจดหมายรักให้ใครสักคน หากชอบเขาก็ไปยืนยืนเผล่เมียงๆมองๆส่งยิ้มให้แล้วก็กลับบ้าน แต่ทำเป็นประจำจากหน้างอ ค่อยๆยิ้มๆแล้วค่อยๆคุยกัน เขาคงเห็นว่าอ้ายหมอนี่บ้าๆๆๆแน่ๆๆๆเลยนะมายิ้มให้ทุกวัน นี่แหละครับถึงไม่ได้เขียนจดหมายกับใคร อีกอย่างหนึ่งเขียนไม่เป็นด้วยครับ อ่านให้ความรู้สึกดีครับ แก้วประเสริฐ.
23 พฤศจิกายน 2547 23:02 น. - comment id 376499
อิอิ มาแบบหวานๆเลยนะคะ แบบนี้อยู่ในห้วง ตก....หลุม.....รักหรือเปล่านะ? มาเป็นกำลังใจจ้า
23 พฤศจิกายน 2547 23:14 น. - comment id 376507
หวานมากเลยค่ะ มาแอบอ่านจดหมายด้วยคน ขอให้เขารักคุณเหมือนที่คุณรักเขานะค่ะ สมหวังในรักนะค่ะ
23 พฤศจิกายน 2547 23:15 น. - comment id 376508
จะมีใครเขียนจม.อย่างนี้ให้เราบ้างน้า อ่อนหวานและอบอุ่นมากๆเลยค่ะ พี่แทน นอนหลับฝันดีนะคะ
24 พฤศจิกายน 2547 07:09 น. - comment id 376631
มาเป็นกำลังใจให้อีกคนนะ
24 พฤศจิกายน 2547 11:39 น. - comment id 376719
อ่านจดหมายคลายรักประจักษ์แจ้ง มาจากแหล่งลึกกลางหัวใจใส ถึงหญิงหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไกล แจ้งความนัยนี้ประจักษ์*ฉันรักเธอ** อ่านจดหมายรักของคุณแทนคุณแล้วคิดถึงจดหมายรักของ*ยาขอบ*ที่เขียนถึงนางที่เป็นที่รักที่ชื่อ*พนิดา* จังเลย หวาน ซึ้ง ไม่แพ้กันเชียว หากเป็นพี่ได้รับจดหมายรักปานนี้สักฉบับ ชีวิตนี้คงนอนตายตาหลับแล้วนะ อิ้ อิ้ (แบบประเภทอาภัพรักน่ะ) มาทักทายกันนะคะ สวัสดีค่ะ
24 พฤศจิกายน 2547 13:33 น. - comment id 376798
จดหมาย..สารภาพ..ความนัย หัวใจ..อบอุ่น..คุ้นฝัน มิตรภาพ..ซาบซึ้ง..ถึงกัน ผูกพัน..นั้นจง..คงเดิม ............................................. .............................................
24 พฤศจิกายน 2547 13:57 น. - comment id 376810
จดหมายรัก...สารภาพความในใจ...แด่หญิงผู้เป็นที่รัก....ไพเราะ..ซาบซึ้ง..และประทับใจมากจ๊ะ....หญิงที่น้องแทน..ต้องการสื่อให้ทราบ...คงประทับใจมาก...ขอให้ความรักของ..แทน..หอมหวาน..และเข้าใจกันตลอดไป.....รักย่อมเข้าใจในรักนะจ๊ะ...น้องแทน....พี่ตุ้มมาเอาใจช่วยนะคะ....
24 พฤศจิกายน 2547 15:42 น. - comment id 376908
บรรยายได้ซึ้งกินใจมากค่ะแทน... คนรับคงปลื้มใจนะค่ะ.... วันนี้ไม่ขอแซวเพื่อน..เพราะเพื่อนกำลังอินเลิฟ......
24 พฤศจิกายน 2547 15:43 น. - comment id 376909
บรรยายได้ซึ้งกินใจมากค่ะแทน... คนรับคงปลื้มใจนะค่ะ.... วันนี้ไม่ขอแซวเพื่อน..เพราะเพื่อนกำลังอินเลิฟ......
24 พฤศจิกายน 2547 17:56 น. - comment id 377033
เจ้าของบ้านคงไม่ว่าอะไร... ถ้าคนมาบุกบ้านจะน้ำตาไหลท่วมบ้านนะคะ ถ้อยคำจากใจมักจะกระชากใจได้ง่ายเสมอ... คุณเขียนดีในความรู้สึกของคนที่ชื่นชม แต่สำหรับอีกมุมหนึ่งนั้นฉันไม่ทราบค่ะ สำหรับฉันในฐานะได้แวะมา... รอยน้ำตาที่เปื้อนอยู่ในบ้านของคุณ คงบ่งบอกควาหมายของงานคุณได้ชัดเจนกว่าคำพูดค่ะ
24 พฤศจิกายน 2547 19:52 น. - comment id 377140
++ +++ ++ +++ ++ ฟ้าเจ้าเอย.. ไฉนปล่อยให้ใครบางคน ต้องรอคอยดวงกมลอีกปลายฟ้า ไฉนฟ้าไม่เมตตา ให้ดวงใจที่โหยหามาพบกัน ++ +++ ++ +++ +++++++++++ ^____^ +++++++++++
25 พฤศจิกายน 2547 16:21 น. - comment id 377885
..สวัสดีค่ะ... ..จงเชื่อมั่นเถิดคนดี. พรุ่งนี้..สมหวัง เธอคือ....พลัง ที่คอยรั้ง...หัวใจ.. ..~-~..
11 ธันวาคม 2547 12:36 น. - comment id 386517
คุณรดา.... คนที่กล่าวจะมีความสุขหรือไม่ ใจผมก็มิอาจรู้ครับ เพียงแต่ยามผมขบเขียน ผมว่าผมสุขใจครับ.... ขอบคุณครับที่มาเยือน
11 ธันวาคม 2547 12:37 น. - comment id 386519
น้องมัท.... อย่ากลัวไปเลยครับ มดไม่น่ากลัวเท่าใจคนหรอก... ใจพี่แทน พี่แทนยังกลัวๆเลย... ขอให้มีแต่ความสุขครับ
11 ธันวาคม 2547 12:39 น. - comment id 386522
คุณมะปรางหวาน5.... เพียงผ่านมาแวะดูก็ขอบคุณแล้วครับ และซ่บซึ้งสำหรับกำลังใจที่ฝากไว้.... ให้คุณมีแต่วันที่ดีดีเถิดครับ ผมหวังใจ
11 ธันวาคม 2547 12:41 น. - comment id 386526
คุณกุ้งหนามแดง.... อันที่จรองจดหมายก็เขียนหลายภาคแล้วครับคุณ บางที่จากใจจริง บางสิ่งก็สมมุติใจเอาบ้าง ให้เรื่องจริงกับเรื่องฝัน เกลากล่อมจิตใจเท่านั้นเอง.... ขอบคุณที่ชี้แนะ เขียนผิดไปจริงๆ แก้ไขให้เป็นคนเดียวกันแล้วครับ.... กุมภา...คนดี ขอให้คุณมีความสุข ทุกทุกวันครับ จากใจ
11 ธันวาคม 2547 12:44 น. - comment id 386530
คุณอัลมิตราครับ..... ขอบคุณครับ บางทีผมก็ขำๆ ความในใจตัวเองเช่นกันครับ ครั้งหนึ่งเคยหายใจเข้าออกในแต่ละวันเป็นถ้อยรส ตอนนั้นมิรู้คนอ่านจะเป็นเช่นคุณว่ารึปล่าว.... แต่วันนี้ได้แต่ภาวนา อย่าให้จดหมายในวานก่อน กลายกลับเป็นถุงกล้อยปิ้งไป เพราะถ้าใครเจอเข้า อายแย่เลย.... ปล...อย่ารอเลยครับ แต่จงติดตามด้วยใจอันระทึกพลัน อิอิ
11 ธันวาคม 2547 12:45 น. - comment id 386532
คุณหลักไม้เลื้อย.... แก้ไขตามที่ชี้เตือนแล้วครับ ขอบคุณครับ แต่เอ...นึกพิลึกใจครับ อันคำเพลินถึงรูขุมขนนี่ เป็นคำชมแน่รึปล่าว.... ขนลุกครับ... ขอบคุณจากใจ ขอให้มีแต่วันดีดีครับ
11 ธันวาคม 2547 12:46 น. - comment id 386533
พี่นิ่ม.... ผมบอกแล้วครับ ว่าบ้านนี้ใช้มดเฝ้าบ้าน ไม่เชื่อคำเตือนโดนเลย อิอิ ขอให้สุดที่รักพี่ รักพี่สุดหัวใจ อิอิ
11 ธันวาคม 2547 12:48 น. - comment id 386536
คุณคนเมืองลิง.... มิได้เสียมารยาทเลยครับ อ่านเถิดเป็นความรู้สึกขอบคุณครับที่มา ปล...อย่าชิมงานผทมากเดี๋ยวเบาหวานถามหา
11 ธันวาคม 2547 12:50 น. - comment id 386538
น้องดิน.... น้องสาวพี่ปากหวานตามเคย มาตอบช้าคงไม่ว่า หวังว่าจะมีความสุขวันลอยกระทง และทุกทุกวัน... ลอยกระทงปีนี้ พี่แทนขอให้โลกสงบสุขครับ อิอิ (นางสาวไทย 555)
11 ธันวาคม 2547 12:50 น. - comment id 386540
คุณวิจิตรครับ.... ขอบคุณที่มาครับ บางทีชีวิตนี้กำหนดไม่ได้ทุกเรื่องครับ ..... วาสนาฟ้า
11 ธันวาคม 2547 12:51 น. - comment id 386542
น้องเรนครับ ขอบคุณที่มาครับ ขอให้มีแต่วันที่ดีดี
11 ธันวาคม 2547 12:52 น. - comment id 386543
ตามสบายครับคุณใจปลายทาง....
11 ธันวาคม 2547 12:53 น. - comment id 386544
คุณไอติมรสต้มยำ.... อย่าเรียกเลยครับ ไม่มีมดแล้วใครจะเฝ้าบ้านให้พี่แทนครับ... ขอบคุณที่มาครับ คุณมาทำให้ยิ้มได้ครับ...
11 ธันวาคม 2547 12:54 น. - comment id 386545
คุณเพียงพลิ้ว... อ่านไม่เป็นไรครับ ยินดีที่สุด แต่อย่าชิมความหวานให้มาก ...อิอิ ขอให้มีความสุขครับ...
11 ธันวาคม 2547 12:56 น. - comment id 386550
คุณแก้วประเสริฐ... ขอบคุณสำหรับคำชมครับ.. อันที่จริงผมเขียนใจเท่านั้นเอง... สิ่งที่ผมคิดก็คือ ภาษารักอาจร้อยเป็นถ้อยรส หรือสื่อเป็นภาษากาย ไม่ว่าวิธีใด หากทำให้อีกดวงใจรับรู้ได้ อย่งตรงกันในความหมาย ก็เป็นสิ่งที่น่ายินดีทั้งสิ้น... น่าจะเป็นรสนิยมแห่งการแสดงออกแต่ละคน... ขอบคุณจากใจ
11 ธันวาคม 2547 12:57 น. - comment id 386552
คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ... อาจจะตกหลุมรักครับ ลึกจนไม่รู้จะปีนป่าย ตะกายหนี อย่างไรดี.... ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
11 ธันวาคม 2547 12:59 น. - comment id 386553
คุณตูน.... ตั้งใจให้ออกมาอ่นหวานเช่นที่คุณรู้สึกครับ แต่เรื่องเขาจะรักผมรึไม่ ไม่ได้คิดดอกครับ เพราะมิได้มีที่หมายใจไหนอื่นอีก .... ขอบคุณสำหรับคำอวยพรที่ผมหวังให้คุณมีเช่นที่คุณกล่าวเช่นกัน
11 ธันวาคม 2547 13:00 น. - comment id 386554
คุณนางฟ้าซาตาน.... แค่น้องมาพี่แทนก็ฝันดี ในไมตรีดีดีที่มาฝากแล้วครับ.... สักวันหนึ่งครับ น้องต้องมีสิ่งดีดีที่หมายดั่งใจหวัง เอาใจช่วยครับ คิดถึง
11 ธันวาคม 2547 13:03 น. - comment id 386555
คุณกอกก.... แค่จดหมายจากใจที่รู้สึก จากส่วนลึกหวังใจให้ประจักษ์ เรียงร้อยถ้อยคำอารมณ์รัก ที่สลักปักแน่นทั้งแก่นใจ... จดหมายแทนทำให้พี่รู้สึกขนาดนั้นเลยรึคับ.... ผมคงต้องไปหามาอ่านบ้างแล้ว... ขอบคุณคำดีดีของพี่ครับ แต่ผมว่าสักวันหนึ่งคงมีจดหมายที่ดีกว่านี้ถึงพี่มากกว่าที่พี่คิดแน่ ...ศรัทธาไงครับ อย่าทอดทิ้ง
11 ธันวาคม 2547 13:05 น. - comment id 386559
คุณเมจิค... จดหมายสารภาพความในใจ ให้รู้ความเป็นไปจากใจว่า ไม่เคยเป็นเช่นที่เกิดในอุรา รู้เถิดว่าล้วนมาจากหัวใจ... ขอบคุณกลอนดีดีครับ... ขอให้มีแต่วันที่สมหวังครับ
11 ธันวาคม 2547 13:06 น. - comment id 386560
เพื่อนดา.... แค่เพื่อนมาก็ดีใจแล้วครับ ขอบคุณครับดา
11 ธันวาคม 2547 13:08 น. - comment id 386563
คุณฟา... เจ้าของบ้านไม่เคยคิดว่ากล่าวสิ่งใดคุณอยู่แล้ว... มีแต่ใจที่ปรารถนาดีดีเสมอเสมอ ขออภัยถ้าถ้อยคำในงานสะกิดใจคุณ... แต่เขียนจากใจมิได้หงวังสิ่งใดให้ใครรู้สึกไม่ดีไม่.... ขอให้ทุกทุกของคุรบอกเล่าเรื่องราวดีงามที่ควรเกิดในใจคุณเถิดครับ... ขอบคุณใจดีดีของคุณ
11 ธันวาคม 2547 13:09 น. - comment id 386566
คุณnamsai มนุษย์มีเป็นล้านคน ฟ้าคงดูแลไม่ถึงทั่วเป็นแน่ครับคุณ.. ขอบคุณที่มาเยือนครับ
11 ธันวาคม 2547 13:12 น. - comment id 386569
สวัสดีครับคุณซอมพลอ... สมหวังหรือไม่ไม่สำคัญ เพียงศรัทธารักนั้นยังมีอยู่ รักเพราะรักมั่นซึ่งหนึ่งพธู ไม่คิดจะรับรู้ความสมใจ... ขอบคุณนะครับ ขอให้มีความสุข
11 ธันวาคม 2547 13:14 น. - comment id 386572
พี่ตุ้ม... ขอบคุณคำดีดีของพี่ตุ้มครับ อากาศเริ่มหนาวแล้วขึ้นมาก รักษาสุขภาพด้วยครับ ขอให้สุขกาย ใจสบายครับ
11 ธันวาคม 2547 22:37 น. - comment id 386866
วาสนาพาเจ้ามาชมชิด ดังนิมิตลิขิตได้ดังภาพฟัน สารภาพทุกคำถ้อยร้อยจำนรรจ์ ว่านางนั้นคือหนึ่งนางในดวงใจ จะอีกนานแสนนานมิคิดเปลี่ยน รักที่เพียรสั่งสมมานานไว้ จะอีกนานแสนนานแม้ห่างไกล มิหวั่นไหวไปกับกาลเวลา ขอบคุณฟ้าที่นำใจมาพึงพบ ได้ประสบกับรักที่ปรารถนา ขอบคุณฟ้าที่ประทานดวงแก้วตา อันมีค่าสำคัญต่อจิตใจ ทุกพื้นที่หัวใจนั้นมุ่งมั่น จักถักทอความรักที่ฝันใฝ่ ด้วยศรัทธาวาสนาฟ้าจับจองให้ หนึ่งนางไว้ตรึงจิตนิจนิรันดร์ ............................................ ข้าพเจ้ามาขชื่นชมด้วยความยินดีที่พี่ชายสุขใจค่ะ ......ปล. คงไม่ต้องบอกว่า..หวานขนาดไหน ดูที่สีอักษรคงรู้เนอะ ๕๕๕...
22 เมษายน 2548 21:40 น. - comment id 414450
ได้เข้ามาอ่านอีกครั้ง ... ทำให้รำลึกได้ว่า ... ยังมิได้ตอบจดหมายจากคุณ ... คำจากคุณ .. ทำให้อบอุ่น .. แม้ในวันอันหนาวเหน็บ .. ขอบคุณถ้อยคำดีดี .. จากใจ ค่ะ..