เจ้าตัวโย่ง เดินลิ่ว เสื้อปลิวไหว คนตัวใหญ่ เดินกลาง หว่างป๊าแม่ คนตัวเล็ก เดินตาม ท่าจะแย่ ร้องป๊าแม่ รอหน่อย อย่าพึ่งไป ป๊าหันมา ออกแรง เร็วหน่อยดิ อากาศดี ลมเย็น ช่างสดใส ป๊ายืนรอ จับมือ เจ้าดวงใจ เจ้าน้องชาย หัวเราะร่า ช่างน่าอาย เป็นอีกวัน ที่เรา ป๊าแม่ลูก มาพันผูก พร้อมหน้า ไม่หนีหาย นั่งทานข้าว พูดคุย ล้อกันไป สุขที่ได้ อีกไม่นาน ก็คงจร หาดทรายขาว น้ำใส ช่างน่าเล่น ลมเย็น ๆ น่าเอน กายกับหมอน ตาเยิ้ม ๆ ลิบหรี่ ปิดวงจร ขอลูกนอน หนุนตัก นะป๊านา ป๊าหัวเราะ เออหนอ โตป่านนี้ ยังไม่มี ที่นอนหนุน เลยซิหนา อีกกี่ปี เนื้อคู่ จะเกิดมา เจ้านี่น้า เลือกมาก นักไม่ดี คนที่ม้า หาให้ เจ้าไม่ชอบ แล้วจะมอบ หัวใจ ให้ใครนี่ คนที่เจ้า พูดคุย มาเป็นปี ป่านฉะนี้ ป๊ายัง ไม่เคยเจอ ได้แต่นั่ง เหม่อมอง น้ำสีเขียว แต่ใจเปลี่ยว คิดถึง น้ำตาเอ่อ พี่พายุ ทราบป่าว มัทอยากเจอ ได้แต่เผลอ กระพริบตา อย่าไหลริน
22 พฤศจิกายน 2547 10:05 น. - comment id 374872
... คิดถึงเหมือนกันครับ ...
22 พฤศจิกายน 2547 10:28 น. - comment id 374886
น่ารัก...........มากๆๆเลย.....
22 พฤศจิกายน 2547 12:11 น. - comment id 374937
แวะมาอ่านแล้วนะ
22 พฤศจิกายน 2547 12:47 น. - comment id 374947
คิดถึงเสมอนะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้จ้า
22 พฤศจิกายน 2547 15:37 น. - comment id 375126
// มิน่าหละ หายไปตั้งหลายวัน แอบไปเที่ยวมา.....เห็นเด็กบ่นๆอยู่เหมือนกัน ว่ามีครูแอบหนีเที่ยว .........
22 พฤศจิกายน 2547 16:33 น. - comment id 375161
มาเยี่ยม ซันฯ นะครับ พู่กันคิดถึงซันมาก ๆ นะครับ
22 พฤศจิกายน 2547 16:54 น. - comment id 375175
เป็นความอบอุ่นที่น่ารักมากเลยค่ะ ขอให้คุณทั้งสองได้เจอกันในเร็ววันนะค่ะ คิดถึงคุณทั้งสองเสมอค่ะ
22 พฤศจิกายน 2547 17:35 น. - comment id 375213
คงต้องมีสักวันฝันทุกสิ่ง ได้เป็นจริงเรื่องสื่อหาพาสมหมาย รักล้นเหลือเหนือยิ่งสิ่งทำนาย ความเดียวดายหายแน่แพ้รักจริง
22 พฤศจิกายน 2547 20:47 น. - comment id 375367
น่ารักดีครับน้องมัท วันนี้งานยุ่งมากครับ ขอแวะมาเยี่ยมอย่างเดียวนะครับ ต้องกลับไปทำงานต่อ ขอโทษนะครับ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
22 พฤศจิกายน 2547 21:00 น. - comment id 375387
มาเยี่ยมมาอ่านด้วยคนนะคะ ช่วงนี้นานๆๆดินตจาแวะมาที เพราะไม่ค่อยว่างเปิดเรียนแล้วเนอะ....เฮ้อ.. คิดถึงเสมอนะคะ