ความรักระหว่างเราจบลงแล้ว เสียงความฝันผ่าวแผ่ว หยุดเคลื่อนไหว น้ำตารินไหลออกมาอย่างไม่ตั้งใจ เหมือนทั้งโลก มันพังทลาย ในพริบตา เธอไม่อยู่ ทั้งชีวิตก็ไม่มีใครอยู่ เจ็บปวดจนไม่อยากรู้.. ว่าหมดใครห่วงหา ที่เดิมของเรา กับความว่างเปล่าช่างเย็นชา ความรักหักโค่นต่อหน้าต่อตา...เธอจะรู้ไหมว่า...ทรมาน
3 ธันวาคม 2544 10:36 น. - comment id 22571
เอาอีกแล้ว ... เศร้าอีกแล้ว เมื่อไหร่น้องสาวพี่คนนี้.. จะสดใสซักทีน้อ ลึกซึ้งในความเจ็บปวด .. ทรมานได้แต่..อย่านานนักนะ หายไว ๆ ..กลับเป็นแพรวาคนใหม่ ซะที....พี่จะรอ
3 ธันวาคม 2544 10:36 น. - comment id 22572
เอาอีกแล้ว ... เศร้าอีกแล้ว เมื่อไหร่น้องสาวพี่คนนี้.. จะสดใสซักทีน้อ ลึกซึ้งในความเจ็บปวด .. ทรมานได้แต่..อย่านานนักนะ หายไว ๆ ..กลับเป็นแพรวาคนใหม่ ซะที....พี่จะรอ อิ ๆ ๆ
3 ธันวาคม 2544 15:20 น. - comment id 22607
โอ๋โอ๋โอ๋ อย่าเศร้าไปเลยนะ ถ้าอยากจะร้องก็ร้องไห้ให้พอแค่วันนี้ พรุ่งนี้เริ่มต้นใหม่ ชีวิตยังมีเรื่องที่ดีดีให้ค้นหาอีกมากมาย เราต้องพบสิ่งที่ดียิ่งกว่านะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
3 ธันวาคม 2544 18:50 น. - comment id 22635
กลอนเศร้าจัง...เพราะมากจ้ะ
4 ธันวาคม 2544 04:43 น. - comment id 22715
เศร้าด้วยจ้า...
4 ธันวาคม 2544 09:19 น. - comment id 22731
ไม่รู้เมื่ไหร่จะเลิกเศร้าได้นะเนี่ย...
4 ธันวาคม 2544 19:22 น. - comment id 22805
เลิกเศร้าไม่ง่ายเลยนะ
5 ธันวาคม 2544 04:16 น. - comment id 22883
ชอบสำนวนการเขียนบทเศร้าๆ ของยังแคร์กับแพรวา มากจ้ะ
13 กุมภาพันธ์ 2545 13:42 น. - comment id 35255
กลับมาอ่านจ้ะ อิอิ