- สุริยันพลันลับลาจันทราเคลื่อน แสงรังสีที่ลับเลือนเลื่อนห่างหาย ณ วันแรม หนึ่งค่ำ พร่ำเพร่งพราย ศศิเพ็ญเด่นลวดลายกลายแสงครัน - คืนยืนยาวดาวดับจับต้องจิต ควรครวญคิดชิดชอบลอบใฝ่ฝัน อาจขวนขวายคล้ายกระต่ายได้หมายจันทร์ แลลางลางพลางงงงันหันเหลียวแล - ย้อนดูตนคนสำเหนียกเรียกหารัก จึ่งประจักษ์หักห้ามจิตคิดเกิดแก่ เพราะมนุษย์สุดเรรวนชวนเชือนแช ทำกระต่ายหมายมั่นแน่แค่เงาจันทร์ - แดงเปล่งปลั่งดั่งชาดอาบโลหิต คือเลือดนิดจิตน้อยย้อนรอยฉัน เลือดจากอกตกกระทบบรรจบกัน แสงแดงผลันชันฉายปลายราตรี - ทรวงร้อนรนดลจิตเพราะพิษรัก ศรเพลิงปักสักแสนแม้นเร่งหนี ไฟพระกาฬพลาญสิ้นทั้งอินทรีย์ วอนวอดวายกลายวิถีย่ำยีตน - ปวดรวดร้าวราวร่างราญรอนปิ่น ทวีทุกข์รุกจินต์ถวิลหน แม้นเพียงนิดเท่าฤทธิ์มีดกรีดสกนธ์ พิษร้อนรนทนรับดับอุรา
18 พฤศจิกายน 2547 22:28 น. - comment id 373055
...แหะๆๆ หลังจากปล่อยให้คนบางคน รอจนแก่ขึ้นหลายปี ในที่สุด ก็เสร็จสักที ...ขอให้ช่วยติชมด้วยนะครับ จะได้เอาไปปรับปรุงต่อๆไป
18 พฤศจิกายน 2547 23:10 น. - comment id 373101
ชอบคำพระจันทร์แดงมากค่ะ ไม่สามารถติงานแสนงามนี้ได้ดอกค่ะ พุดเคยเขียน พระจันทร์สีน้ำเงินค่ะ และรจนาเกี่ยวกับพระจันทร์เป็นร้อยเรื่องได้ค่ะอิอิ
18 พฤศจิกายน 2547 23:16 น. - comment id 373109
หาดผาแดง กับพระจันทร์แดงคงสวยสะท้อนงามนะคะ เลยมาฝากไว้ค่ะ http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=15 หาดผาแดง อรวี สัจจานนท์ : : Key Eb คลื่นซัดครืนครืนซ่า ที่ผาแดง ภูผาแห่งนิยายสวาทอาถรรพณ์ หาดสวยงามนามผาแดง ลมพัดแรงรื่นทั้งวันทั้งคืนที่นั่นเหมือนเวียงวัง ชายทะเลริมเขื่อน หาดผาแดง ใจฉันสั่นเร้าแรงโลด ด้วยความหวัง ทิวทัศน์งาม ยามเผลอชมเพลินภิรมย์ภาพสีชัง เสียงคลื่นซัดฝั่งดังเสียงพิณ โอ้หาด สวรรค์ ชื่นตา ใครได้มาซึ้งใจอยู่อาจิณ เย็นสายลมพรมพริ้วมา ดังพัดพาโลมไล้ชีวิน ความเศร้าก็สิ้นสูญไปพลัน หาดผาแดงนี้คือ สถานพักใจ งามวิไลเหมือนดั่งถิ่นแดนสวรรค์ เพียงครั้งแรกที่ฉันมายังฝันหาทุกคืนวัน เพราะว่าที่นั่นเหมือนวิมาน คลื่นซัดครืนครืนซ่า ที่ผาแดง ภูผาแห่งนิยายสวาทอาถรรพณ์ หาดสวยงามนามผาแดง ลมพัดแรงรื่นทั้งวันทั้งคืนที่นั่นเหมือนเวียงวัง ชายทะเลริมเขื่อน หาดผาแดง ใจฉันสั่นเร้าแรงโลดด้วยความหวัง ทิวทัศน์งามยามเผลอชม เพลินภิรมย์ภาพสีชัง เสียงคลื่นซัดฝั่งดังเสียงพิณ โอ้หาดสวรรค์ ชื่นตา ใครได้มาซึ้งใจอยู่ อาจิณ เย็นสายลมพรมพริ้วมา ดังพัดพาโลมไล้ชีวิน ความเศร้าก็สิ้นสูญไปพลัน หาดผาแดงนี้คือ สถานพักใจ งามวิไลเหมือนดั่งถิ่นแดนสวรรค์ เพียงครั้งแรกที่ฉันมายังฝันหาทุกคืนวัน เพราะว่าที่นั่นเหมือนวิมาน...
18 พฤศจิกายน 2547 23:26 น. - comment id 373123
ชมก่อนแล้วกานนน นะก๊าบบบบ มีความตั้งใจดีมากครับ มีความเข้าใจเรื่องสัมผัส....ทั้งหลายแหล่ได้ถูกต้อง...เช่น สัมผัสเสียง....สัมผัสสระ...สัมผัสอักษร --------------------------------------------------------------------------เนื้อหา------ วกไปวนมา หรือเปล่า....ขอรับ ให้ถามตัวเองว่า...ต้องการบอกอะไรกับผู้อ่าน และ...จะจบอย่างไร จึงจะสะใจ หรือ ผู้อ่านจำคนเขียน....คนนี้อ่ะ....ได้แม่นมาก ------------------------------------------------------------ เอ้า...มาดูตัวอย่างของท่านนะ....บทเดียวพอ - สุริยันพลันลับลาจันทราเคลื่อน แสงรังสีที่ลับเลือนเลื่อนห่างหาย ณ วันแรม หนึ่งค่ำ พร่ำเพร่งพราย ศศิเพ็ญเด่นลวดลายกลายแสงครัน พร่ำเพร่งพราย***********แปลว่าหยังครับ????? ลองคิดๆๆๆๆ ---*ศศิเพ็ญ******* นี่แปลว่าพระจันทร์เต็มดวงขอรับ........เห็นม่ะ...ว่าขัดแย้งกันกะแรม 1 ค่ำ ของท่านอ่ะ ------------------------------------------------------------ เขียนไปเรื่อยๆ ค่อยๆ ขัดๆเกลา รับรองเงาขึ้น!!!!!
18 พฤศจิกายน 2547 23:32 น. - comment id 373127
เคยรักเขา มากกว่าตัว น่ากลัวยิ่ง ไม่ประวิง ทิ้งพ่อแม่ แค่พาหนี เพียงเพราะรัก ปักจิต ติดฤดี ทั้งชีวี พลีไป ให้แด่เธอ แต่เธอทำ ฉันช้ำ ระกำจิต ภาพยังติด ใจจำ ย้ำเสมอ จากวันนี้ จวบวันตาย หน่ายรักเธอ รักที่เผลอ ให้ไป ไม่ขอคืน... ไม่เสียแรงที่รอคอยมานานครับน้องยวน นึกว่าน้องยวนจะเลิกเขียนซะแล้ว หายไปเลย เขียนได้ดีมากครับ พี่เมกยังเขียนได้ไม่ดีเช่นนี้เลย ไม่ลืมครับ ยังไงกด็ไม่ลืมกัน แต่ตอนนี้ ไปนอนก่อนนะครับ ฮิๆๆๆ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
18 พฤศจิกายน 2547 23:41 น. - comment id 373134
แต่งได้ดีนะค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 11:05 น. - comment id 373298
^_^ มาชื่นชมผลงานค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 12:32 น. - comment id 373352
งุงิ..งุงิ สาวดำแวะมาทักทายค่ะพี่ยวน ชอบจังนะคะกลอนนี้อ่ะค่ะรุสึกว่าปวดร้าวดีค่ะ
19 พฤศจิกายน 2547 12:38 น. - comment id 373357
คุณ ยวน..ลงกลอนแบ่งช่องว่างระหว่างบท ให้อ่านง่ายๆนะครับ..จะดูสวยงามขึ้นด้วย.. การเขียนกลอนตลาดโดยมากจะเขียนเป็นจังหวะ 3-2-3..เช่นผม ถ้าหาคำสัมผัสไม่ได้ เนื้อเรื่องไม่ติดต่อ..เรียกว่า จนมุมนะครับ..จึงมอง. 1. ผมจะมองหาคำที่ ต้องแปล หรือคำยาก 2.จะคิดถึงคำที่9 มาเพิ่ม 3. คิดถึงสัมผัสอักษร. เมื่อเขียนเสร็จแล้ว จึงมาปรับลด เพิ่มคำอีกครั้ง ทวนความหมายทั้งหมด เป็นอันเสร็จ.. ค่อยๆเขียนไปครับ.และควรมีสมาธิกับเรื่องที่เขียนมากๆ..สวัสดีครับ..
19 พฤศจิกายน 2547 13:02 น. - comment id 373395
เชียงใหม่เริ่มหนาวแล้วนะคะ อิ อิ..... กลอนเพราะดีค่ะ....
19 พฤศจิกายน 2547 18:47 น. - comment id 373662
ตอบ คุณพุด ขอบคุณมากๆครับที่คอยที่ตามผลงานของผม ปลื้มที่สุดเลยครับ คุณพุดแต่งได้ดีมากเหมือนกันนะครับ
19 พฤศจิกายน 2547 18:57 น. - comment id 373665
ตอบ นายวิจารณ์ - ที่ผมใช้คำว่า พร่ำเพร่งพราย - พร่ำ หมายถึง อาการที่ปรากฏซ้ำไปซ้ำมา - พราย หมายถึง แวววาว เป็นประกาย ส่วน คำว่า เพร่ง นั้นไม่มีความหมายครับ - ที่ผมใช้คำว่า ศศิเพ็ญนั้น เพราะว่า ผมกล่าวตามที่เห็นครับ เนื่องจาก ผมไม่เห็นว่า พระจันทร์จะแหว่งไปทางใดเลย ผมขอบคุณมากนะครับ ที่ช่วยติชมมา ผมจะนำไปแก้ไขต่อๆไป
19 พฤศจิกายน 2547 19:00 น. - comment id 373666
ตอบ พี่เมกกะ ตอนนี้งานผมยุ่งมากเลยครับ เลยหาเวลาแต่งไม่ค่อยได้ จะแต่งทั้งทีต้องใช้เวลานานแสนนาน แถมออกมาไม่ถูกใจอีกครับ ขอบคุณมากครับที่ชมผม ผมจะลอยอยู่แล้ว อิอิ
19 พฤศจิกายน 2547 19:05 น. - comment id 373668
ตอบ ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากครับ พี่ก็แต่งได้ดีมากเช่นกันครับ (ขอเรียกว่า พี่ นะครับ) ตอบ คนเมืองลิง ขอบคุณครับที่มาเยี่ยมชมกัน ตอบ สาวดำ-รำพัน ขอบคุณครับ แหะๆๆ กลอนบาดใจนี้ ผมถนัดครับ ไม่ต้องไปหาจากไหนเลย T_T
19 พฤศจิกายน 2547 19:13 น. - comment id 373669
ตอบ อาจารย์ผู้เฒ่า แหะๆๆ ศิษย์คนนี้จัดอยู่ในกลุ่ม เนยยะ ต้องขอให้ช่วยอธิบายเพิ่มเติมด้วยครับ ศิษย์น้อยเบาปัญญา อ่านแล้วไม่เข้าใจ อาจารย์ให้เขียนแบ่งวรรคตอนในบท เพื่อง่ายแก่ความเข้าใจ อันนี้ผมเข้าใจแล้วครับ นอกนั้น ผมคิดว่า อาจารย์บอกว่า ให้ลดการใช้คำอัพภาสพร่ำเพรื่อใช่ไหมครับ ขอบคุณมากครับที่พร่ำสอนอยู่เนืองนิจ (ผู้ซึ่งไม่คิดจะเข้าใจ) แหะๆๆ
19 พฤศจิกายน 2547 19:15 น. - comment id 373670
ตอบ ลอยไปในสายลม ขอบคุณมากที่ที่แวะมาเยี่ยม ... หน้าหนาวแล้ว ยังหาคนซุกแก้หนาววไม่ได้เลยงะ ฮือๆๆ
12 มกราคม 2548 23:25 น. - comment id 404967
ตามมาดู...ตามมาอ่าน... ตามมาชื่นชมผลงาน...ค่ะ