เราแค่เคยรักกันเท่านั้นหรือ อะไรคือปมสำคัญของปัญหา แววอาทรเปลี่ยนเป็นการเย็นชา จนรู้ว่าไม่เหลือเยื่อใยกัน วันนี้กายเคียงข้าง...ใจห่างเหิน คงยากเกินจะแก้ความแปรผัน ทำได้แค่คอยลดแรงกดดัน เพื่อยืดวันเลิกร้างห่างออกไป เคยเชยชิดแล้วชื่นกลับฝืน,เฝื่อน ความแชเชือนชัดเจนแลเห็นได้ มันจำเจจนจำต้องทำใจ และคงไร้แรงยื้อยากดื้อดึง แค่คนเคยรักกันเมื่อวันก่อน ป่วยการย้อนเวลามานึกถึง ต้องลาแล้วรักเอ๋ยเคยตราตรึง ได้รู้ซึ้งรักซ้อนตอนนี้เอง
ทัดหทัย 18 พ.ย. 2547 10:02 น. - ID 65768 
1114
10
0
18 พฤศจิกายน 2547 11:08 น. - comment id 372634
เรากลับมาเป็นอย่างเดิม ได้ไหม อยากไปเป็นคนรู้ใจอย่างวันเก่า อย่าให้ความเข้าใจผิดทำลายรักเรา กับเรื่องเธอกับเขา ที่มันไม่จริง ไปไม่รอดครับ
18 พฤศจิกายน 2547 11:43 น. - comment id 372689
อืม--เขียนได้ดีนะ อ่านแล้วได้อารมณ์เลยล่ะ
18 พฤศจิกายน 2547 17:42 น. - comment id 372881
:)
18 พฤศจิกายน 2547 19:35 น. - comment id 372914
ชอบ หมดดดดดดดดดดด
19 พฤศจิกายน 2547 09:36 น. - comment id 373233
ผมก็ใช้หลักการเดียวกับคุณ เฟี้ยตเตอร์ ดีใจที่มีคนชอบครับ
19 พฤศจิกายน 2547 11:36 น. - comment id 373311
มาอ้างเอ่ยเคยรักกันเมื่อวันก่อน วันนี้ซ่อนรักใหม่ไว้ข่มเหง รักของเราหมดมนต์ขลังให้วังเวง ต้องกลัวเกรงว่าจะช้ำกินน้ำตา ก็ใครกันมีที่หมายใหม่รอรับ ถึงขยับอ้างโน่นนี่มีปัญหา แรงกดดันโถมใส่ไม่นำพา ถึงเวลารักร้าวเมื่อหนาวเยือน แม้จะยื้อจะยุดจะฉุดไว้ เพลงหัวใจก็คลอนแคลนไม่แม้นเหมือน เป็นได้แค่ดอกหญ้าที่ลาเลือน คำว่าเพื่อนคงไม่เหลือเพื่ออาลัย ไม่อาจสู้ดอกรักซ้อนซ่อนสวาท จำตัดขาดจากลา...พาหวั่นไหว จะไม่คืนมาป่วนหรือกวนใจ ไม่อภัย...ไม่ยกโทษ...(แต่)ไม่โกรธเธอ
19 พฤศจิกายน 2547 14:36 น. - comment id 373480
รัก กับ เจ็บ มันอยู่ ใกล้กันค่ะ...
19 พฤศจิกายน 2547 20:00 น. - comment id 373681
มารแมงมุม มาเองหรือเปล่าเนี่ย โอ้ ส่วนน้องสาวลูกช้างน้อย ลอยมาไกลนะครับ
19 พฤศจิกายน 2547 22:23 น. - comment id 373793
มาเป็นกำลังใจจ้า หายหน้าไปนานนะเจ้าคะ คิดถึงกันบ้างไหม?? วันนี้แวะมาทักทาย เพราะรู้ว่ามีกลอนโดนใจ จากพี่ชายที่น่ารัก เจ้าคะ
20 พฤศจิกายน 2547 00:27 น. - comment id 373825
ชอบคำว่า.. ได้รู้ซึ้งรักซ้อนตอนนี้เอง มันเป็นประสบการณ์ตรงของคนเจ้าชู้ค่ะ
20 พฤศจิกายน 2547 09:40 น. - comment id 373880
อืมมมม..... ปลื้ม โอ๊ยยยยยยย..... เจ็บนะ
22 พฤศจิกายน 2547 23:30 น. - comment id 375574
เขียนได้เพราะเช่นเคยค่ะ .. มาอ่านแล้วไม่ผิดหวัง .. ( อ่ะ .. ดึงขาไว้ก่อน .. เดี๊ยวลอย อิอิ .. ) เอ .. แต่แปลกที่อ่านแล้วไม่เศร้า .. อารมณ์ของกลอนประมาณว่าเผื่อใจไว้เจ็บแล้ว .. ใช่มั๊ยเนี่ย .. ^__^ แวะมาทักทายค่ะ .. ..............................
23 พฤศจิกายน 2547 11:39 น. - comment id 375778
เวลาที่เรายอมรับความจริง อารมณ์เศร้าจะหายไปเยอะน่ะครับ ผมเดาเอานะ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
