ขอแหวกฟ้า ไปหาเธอ

นกตะวัน


มองท้องฟ้าเวหากว้างทางวิถี			
เมฆสวยดีแดดส่องต้องสุกใส
คล้ายถนนบนนภาน่าโผไป			
ใคร่ขอใช้ช่วงเมฆาพาลอยพลัน
โบกโบยปีกหลีกร่างห่างลมร้าย		
แม้แสงฉายแสบจ้ากล้าไม่หวั่น
ถลาร่อนผ่อนลมพัดข่มนั้น			
เพื่อให้ฉันได้ชิดตามติดเธอ
ร้องบรรเลงเพลงไพรให้กังวาน		
ดังสะท้านทั่วหล้าทุกคราเสมอ
แฝงคำร้องทำนองเพราะเสนาะปรนเปรอ	
หลงพร่ำเพ้อรำพันฝันไปนาน
อยากให้เธอเผลอไผลในบทกลอน		
ฉันออดอ้อนเอาใจเสียงใสหวาน
ให้คลายเหงาเศร้าใจไม่ทรมาน		
กล่อมสมานเสมอใครเธอใคร่รอ
แด่ คุณรดา
เจ้าของบทกวี  ขอเถอะฟ้า  
18 พฤศจิกายน 2547				
comments powered by Disqus
  • กอกก

    18 พฤศจิกายน 2547 13:40 น. - comment id 372753

    แล้วส่งใจไปแนบแอบอกอุ่น
    อบละมุนด้วยรักประจักษ์ใจ
    ส่งรอยยิ้มพี้มพักตร์ปักละไม
    ทุกสิ่งให้ด้วยใจใคร่ยินดี**
    
    มาอ่านงานงาม..
    
    สวัสดีค่ะ
  • นายวิจารณ์

    19 พฤศจิกายน 2547 09:58 น. - comment id 373249

    ตั้งใจ-------------->> ให้ผิดหรือป่าวท่านอาจารย์
    
    ***ปนเปรอ ------->> ปรนเปรอ
    ***เผลอไผ -------->> เผลอไผล
    
    
    มองท้องฟ้าเวหากว้างทางวิถี -------------->>มองฟ้ากว้าง  ก็หรูแล้ว
    
    
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    19 พฤศจิกายน 2547 14:43 น. - comment id 373485

    เพราะดีค่ะ อิ อิ....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน