หน้าส่วนตัว
เข้มแข็งไม่ไหวแล้ว หัวใจอ่อนล้า
ขอเลือกก้าวออกมาจากที่ของฉัน
เธอพาเขามายืนซ้ำจุดเดียวกัน
บอกตามตรงฉันรับมันไม่ไหวจริงๆ
-------------------
ความอดทนสุดท้ายที่เหลือ
เก็บไว้เผื่อร้าวรอนตอนตัดใจทิ้ง
ไม่อยากเจียนตายเพราะไม่กล้ารับความจริง
ขอเป็นฝ่ายหยุดนิ่ง พักพิงหัวใจไว้ข้างทาง
นาฬิกาทราย.. 17 พ.ย. 2547 13:48 น. - ID 65721 
834
2
0
17 พฤศจิกายน 2547 14:35 น. - comment id 372162
วันที่หัวใจเดินทางมายาวนาน ผ่านเรื่องราวทั้งร้าวรานและหวานซึ้ง ความรักเป็นเพียงกาลครั้งหนึ่งให้คนถามถึง อยู่ในหัวใจทุกห้วงคำนึงยามอ่อนแรง เดินทางมาไกล ก็พักบ้างไม่เป็นไรคะ วันนี้หัวใจอ่อนแรง วันพรุ่งนี้ก็จะเข้มแข็งได้เอง เป็นกำลังใจให้นะคะ...^_____^
17 พฤศจิกายน 2547 15:14 น. - comment id 372187
เดินมาตามทางสายเปลี่ยว มองไม่เห็นเพราะมีหมอกหนา แต่เมื่อพระอาทิตย์โผล่ขึ้นมา ส่องพสุธาให้เห็นทาง คงหมายถึงความหมายในชีวิต ที่สถิตย์อยู่ในใจที่ใฝ่หา มองหา.... แต่งไม่ทัน ขอโทษทีค่ะ แล้วจะมาต่อนะ
17 พฤศจิกายน 2547 16:30 น. - comment id 372257
แพ้ทำไม....ในเมื่อ....ไม่เหลือมิตร ถูกเป็นผิด....ใจเย็น....ต้องเป็นแผล ตายทั้งเป็น....เห็นมาก....ไม่อยากแล คนขี้แพ้......ง่ายง่าย....เสียดายจัง
17 พฤศจิกายน 2547 20:49 น. - comment id 372378
เมื่อมาถึงจุดจากลา ฉันขอเดินจากมา..หยุดคว้าไขว่ กอบเก็บเศษน้ำตา..โบกมือลา..หันหลังจากไป ปลอบตัวเอง..ต้องเข้มแข็ง..ยังมีวันใหม่..ที่ไม่มีเธอ เพราะมากค่ะ...เข้มแข็งนะคะ
18 พฤศจิกายน 2547 11:50 น. - comment id 372697
รวมๆคือ ดี นะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
