ความจริงก็อยู่ใกล้กัน แต่ใจเธอใช่มั้ยที่ห่างฉันอย่างนี้ ยิ่งนับวันเธอยิ่งห่าง เรายิ่งไกลกันทุกที เวลาก็เหลือน้อยเพียงเท่านี้ เหตุใดคนดียังใจร้ายต่อกัน รู้มั้ยทุกวันนี้ฉันรอ ฉันรอ ยอมรับมีบ้างที่ท้อ หวั่นใหว แต่ให้เชื่อเถอะไม่ว่าจะท้อ ต้องทนเท่าไร หนึ่งเดียวที่ฉันทนและรอได้ ......มีแค่เธอ
15 พฤศจิกายน 2547 18:28 น. - comment id 370834
แม้เวลาทำให้รักเธอได้น้อยลง แต่รักคงมั่นเพียงเธอตลอดไป แม้ต้องรอเพียงเธออีกนานเท่าไร แต่หัวใจดวงนี้จะยังรอรักเธอ *** ขอเป็นเพียงกำลังใจหนึ่งให้ก้าวต่อไปอย่างมั่นคง ***
17 พฤศจิกายน 2547 12:20 น. - comment id 372048
บทกลอนของคุณวายุ-วารี เพราะมากเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ