สุดระกำ ช้ำตรม ระทมจิต โถชีวิต คนเรา เอาไม่แน่ ขนาดคน ร่วมฝัน รักกันแท้ ยังมาแปร เปลี่ยนไป โถใจคน ทั้งหวานอม ขมกลืน ฝืนทนยิ้ม ปั้นหน้าหวาน ปานแม่พิมพ์ ปรายยิ้มหม่น แสร้งทำเป็น เราแน่ ไม่แคร์คน สัปดน ในหัวใจ ใคร่แคร์เรา ในโลกนี้ ล้วนมี ที่เกลียดชอบ เหมือนคำตอบ บอกกระทู้ รู้ร้อนหนาว เหมือนมีใคร เป็นเพื่อน คอยเตือนเรา เหมือนความเหงา เป็นเพื่อน คอยเตือนใจ ใช้ชีวิต ควรคิด เรื่องผิดถูก ควรคิดปลูก สร้างมิตร ไม่คิดร้าย อันศัตรู อย่าคิดสร้าง ควรห่างไกล ยิ่งสตรี คือเพศภัย ที่ใกล้ตัว อยากจะหลบ หลีกทาง ห่างสตรี เหล่าชะนี ที่ร้องเรียก เพรียกหาผัว แต่จะหนี สักเท่าไหร่ ใจหวั่นกลัว ก็เมื่อตัว และหัวใจ อยากใกล้นาง สุดระกำ ช้ำตรม ระทมจิต เมื่อได้คิด ยิ่งเศร้า เหงาอ้างว้าง ก็หัวใจ ไม่พร้อม ยอมปล่อยวาง จึงหาทาง เข้าใกล้ ภัยสตรี รู้ว่าเจ็บ แต่ก็พร้อม ยอมเจ็บปวด ถึงหัวใจ ต้องร้าวรวด จะไม่หนี ฉันจะสู้ ต่อกร กับสตรี ด้วยหัวใจ ที่มี ขอสู้ตาย
8 พฤศจิกายน 2547 17:47 น. - comment id 366186
จะรู้ไหวหรือท่านเอาให้แน่ ความรักแท้อาจมืดหม่นจนใจหาย ยิ่งกว่านั้นอาจพ่ายโดนทำลาย อาจถึงตายเมื่อเข้าใกล้ได้เช่นกัน อิอิ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
8 พฤศจิกายน 2547 18:02 น. - comment id 366200
เอ้า.........มาช่วยเยียวยา อะฮ้า
8 พฤศจิกายน 2547 18:34 น. - comment id 366230
แต่งได้เก๋มาก โดนใจ
8 พฤศจิกายน 2547 19:16 น. - comment id 366280
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจให้เธอคนดี +.+ กลอนน่ารักดีนะค่ะ+.+ ( ^ . ^ )...คิดถึงจ้า...( ^ . ^ )
8 พฤศจิกายน 2547 22:03 น. - comment id 366413
แวะมาทักทายนะจ๊ะ ฝันดีจ๊ะ
9 พฤศจิกายน 2547 08:12 น. - comment id 366552
ซึ้ง ๆ
9 พฤศจิกายน 2547 12:33 น. - comment id 366667
อ่ะนะ....อ่านไปกะเพลินดีอ่ะ มาสะดุดตรงว่า สตรีเป็นชะนี นี่แหล่ะ เด๋วมี เคืองนะคะ....ฮึ ๆ ๆ แวะมาทักทายนะคะ
9 พฤศจิกายน 2547 19:22 น. - comment id 366736
ก็อย่างนี้แหละหนอชีวิตคนเรา ถือว่าเป็นรสชาดหรือสีสัน แม้จะแสบทรวงบ้างบางครั้ง แต่บางทีเราก็ยากที่จะเลี่ยงมันได้นี่คะ
9 พฤศจิกายน 2547 22:02 น. - comment id 366901
อิอิ แวะมาทักทายค่ะ..
10 พฤศจิกายน 2547 09:27 น. - comment id 367217
ยังไงก็ขอโทษ ด้วย ถ้าคำบางคำ มันแรงไป แต่ก็น่าจะสัมผัสกันดีแล้วน่ะครับ