ดวงตะวันตกต่ำอำลาฟ้า ทอแสงลาระเยียบและเงียบเหงา สีเรื่อรอยคล้อยหายดุจสายเงา สวาทเราก็เริ่มจางอย่างตะวัน ลมกระซิบซ่านเสียวกับเกลียวคลื่น ระริกรื่นอ้อนพิไรในห้วงฝัน พัดโลมไล้สายคลื่นทุกคืนวัน คงสุขสันต์สมอุราอ้าสายลม เกลียวคลื่นโอบชายฝั่งอย่างถนอม ยอดสนกล่อมดวงขวัญอันสุขสม พริ้วพรมจูบลูบไล้ให้คลายตรม แล้วซบซมเคียงหาดไม่คลาดคลา คลื่นมีลมเนานอบปลอบดวงจิต หาดชมชิดเกลียวคลื่นรื่นหรรษา แต่ขวัญเรามีเพียงช้ำและน้ำตา ฉันจะหาคนปลอบใจที่ไหนกัน
30 ตุลาคม 2547 23:59 น. - comment id 360551
สักวันหนึ่งใจเจ้าจึงจะค้นพบ คนมาลบรอยร้าวจากคราวนั้น มากินลมชมคลื่นทุกคืนวัน ปลอบใจกันร่วมหวังวาดปาดน้ำตา @@@@@@@@@@@@ สวยจังเลยครับ แต่เอ .. ใครน้าไม่มาปลอบใจ
31 ตุลาคม 2547 00:11 น. - comment id 360553
น้องคนดีพี่มาสู่อยู่นี่แล้ว แม่ดวงแก้วกลอยจิตอย่าคิดหนี ซับน้ำตามาเถิดตรงบ่านี้ ดวงฤดีอย่าท้อขอปลอบใจ** มาปลอบใจน้องจิ๊กแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ
31 ตุลาคม 2547 00:38 น. - comment id 360559
เดี๋ยวเป็นคนปลอบใจให้ ดีไหมเจ้าคะ แต่ค่าตัวแพงนะ อิอิ มาทักทาย+เป็นกำลังใจจ้า
31 ตุลาคม 2547 00:49 น. - comment id 360568
ช่างไพเราะมาครับ มองเห็นภาพแห่งตำนานเชียวเลยล่ะ แก้วประเสริฐ.
31 ตุลาคม 2547 02:53 น. - comment id 360595
กลอนเพราะ รูปสวย น่ารักเหมือนเดิมจ๊ะ คิดถึงเสมอจ๊ะ นอนหลับฝันดีนะจ๊ะ
31 ตุลาคม 2547 07:10 น. - comment id 360661
มาอ่านเป็นกำลังใจให้......จ้า
31 ตุลาคม 2547 07:10 น. - comment id 360662
มาอ่านเป็นกำลังใจให้......จ้า
31 ตุลาคม 2547 09:46 น. - comment id 360691
วันนี้...ฟ้าสีเหงา ไม่รู้ฟ้าเศร้าเพราะเรา หรือเราเศร้าเพราะฟ้า การเดินทางของบางสิ่งที่จากไป..ไม่กลับมา ต่างกับบางสิ่งที่ทุกเวลายังอยู่กับเรา ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ พี่แก้ม .. แวะมากระแอม .. เบาๆ .. คิดถึง .. ย่ะ .. =^______________________^= แก้มป่อง .. นู๋กะลังฮอตฟอร์ม .. ¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤ . . . S o M e - O n e - L o V e - Y o U . . .
31 ตุลาคม 2547 10:07 น. - comment id 360699
หาที่นี่ก็ได้นะคะ อิ อิ รอปลอบใจอยู่ค่ะ อิ อิ ......ฉันจะปลอบเธอเองไม่ต้องห่วง เหมือนดั่งดวงจันทรากลับมาใหม่ ให้สุขสมภิรมยืกว่าใครใคร ฉันใช้ใจให้เธอสุขสนุกคืน....
31 ตุลาคม 2547 10:08 น. - comment id 360700
ลมแห่งรักซัดซาดพาดพิงจิต ในห้วงคิดคะนึงหาพาใจหวน คลื่นถาโถมโหมกระหน่ำย้ำใจครวญ พาเย้ายวนหวนไห้ไร้คนข้าง วอนขอเธออย่าให้เก้อเหม่อคอยหา อยู่เอกาเดียวดายกลายใจร้าง รอคอยเธอปลอบใจอยู่มิรู้วาง ฉันอ้างว้างว่างรักเธอเผลอใจคอย.... เศร้าจังน้องจ๋า.... อ่านแล้วพาให้เศร้าไปด้วยเล้ยยย... มีคนปลอบเยอะแยะละล่ะค่ะ... แต่พี่กี้ก้อยังต่อคิวรอปลอบน้องอยู่นะคะ... อิอิอิ...
31 ตุลาคม 2547 11:34 น. - comment id 360738
ลมสวาทเริ่มจางอย่างตะวัน ความเสียวซ่านพิไรในห้วงฝัน พลิ้วพรมจูบลูบไล้ไหวคืนพลัน กระเจิงขวัญระริกรื่นสะอื้นพิไร.. อิอิ อ่านกลอน แล้วจับความได้อย่างนี้ ไม่ทราบว่าสอบผ่นรึเปล่า
31 ตุลาคม 2547 13:16 น. - comment id 360813
โอ๋ๆๆๆ.........นิ่งนะคะ สาวดำมาปลอบ ด้วยอีกคนค่ะ เปงกะลังใจให้นะคะ
31 ตุลาคม 2547 14:48 น. - comment id 360899
..ไพเราะ .. มากเลยคะ..
31 ตุลาคม 2547 15:07 น. - comment id 360914
คุณกี้ใหญ่ (ก็เห็นแทนตัวเองกับคุณกี้(เจ้าสาว)ว่า พี่ ก็คิดเอาเองว่ามีสองกี้ กี้เล็กกับกี้ใหญ่)แต่งได้ยอดเยี่ยมช่างเข้าใจอารมณ์สวาทได้ดีจริง ๆ
31 ตุลาคม 2547 17:02 น. - comment id 361006
โรแมนติก...อ่อนโยน...อ่อนหวาน...นุ่มนวล...หวิวไหว...เกินบรรยายค่ะ
31 ตุลาคม 2547 17:03 น. - comment id 361007
ถ้าไม่กลัวคนมีเขี้ยว... จะแอบแวะมาปลอบใจกะเจ้า... เอ๋อ...อีกแย้ว....เรา
31 ตุลาคม 2547 18:07 น. - comment id 361029
คลื่นมีลมเนานอบปลอบดวงจิต หาดชมชิดเกลียวคลื่นรื่นหรรษา แต่ขวัญเรามีเพียงช้ำและน้ำตา ฉันจะหาคนปลอบใจที่ไหนกัน ท่อนนี้เหมือนชีวิตของพี่เมกมาก อ่านแล้ว ระห้อยจิตเหลือเกิน เฮ้อ..อออออ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
31 ตุลาคม 2547 19:24 น. - comment id 361083
มาแล้ว..คนปลอบใจ เป็นอะไร..ไปน้องยา ปวดหัว..พี่มาหา แวะเอายา..มาให้กิน ................................................ ปวดหัวก็กินยา พักผ่อน ทานอาหารให้ตรงเวลา แล้วค่อยอ่าน..หนังสือต่อก็ได้จ๊ะ ................................................
31 ตุลาคม 2547 19:54 น. - comment id 361106
คุณกี้ใหญ่ (ก็เห็นแทนตัวเองกับคุณกี้(เจ้าสาว)ว่า พี่ ก็คิดเอาเองว่ามีสองกี้ กี้เล็กกับกี้ใหญ่)แต่งได้ยอดเยี่ยมช่างเข้าใจอารมณ์สวาทได้ดีจริง ๆ จาก : รหัสสมาชิก : 8929 - พฤหัส กฤษชยรักษ์ รหัส - วัน เวลา : 368036 - 31 ต.ค. 47 - 15:07 เอ......งานนี้เป็นของน้องขลุ่ยหลิบนะคะ...กี้ใหญ่คงเขียนงานงามๆ แบบนี้ไม่ได้... เข้าใจรัยผิดหรือป่าวหว่า....
31 ตุลาคม 2547 19:56 น. - comment id 361110
^_^ กลอนถูกใจมากๆค่ะแต่งได้ดีจังเลยค่ะ อยากแต่งได้แบบนี้บ้างค่ะ
31 ตุลาคม 2547 21:32 น. - comment id 361170
...มายิ้ม... เสียงกระซิบ..จากเกลียวคลื่น...??????
1 พฤศจิกายน 2547 14:01 น. - comment id 361540
จะมาปลอบใจให้ด้วยใจรัก ผูกสมัครชิดใกล้ไม่แปรผัน ต่อจากนี้ตลอดไปในชีวัน ฉันจะอยู่ดูแลเธอนั้นจงมั่นใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*