คอยไถ่ถามความจริงที่อิงอยู่ กับเฝ้ามองเธอคงรู้เกี่ยวกับฉัน ฉันทุ่มเทความจริงใจ ให้ทุกวัน คอยเติมวันเวลาให้เติมเต็ม ห่วงว่าเธอจะเบลอจะหลับไหล ห่วงว่าเธอเป็นไรไปหากไม่เห็น ห่วงว่าเธอไม่สบายกลัวตายทั้งเป็น ห่วงคือเอ็นร้อยฉันให้สรรมา แต่ดูเธอเหมือนอยู่ไกลในโลกนี้ โลกในที่มีฉันนั้นฝันหา โลกแห่งความว่างเปล่าทุกเวลา เลยย้ำมาแน่นนักว่าทักทาย ฉันคงผิดเอง ที่ห่วงเธอมากไป ฉันคงผิดเอง ที่ใกล้แต่เธอไม่เห็น ฉันคงผิดเอง ที่อยู่ดีๆทำเป็น ฉันคงผิดเอง ที่ล้ำเส้นคำบางคำ หากเธอได้ผ่านมาทางหน้านี้ หากเธอมีสิ่งใดให้เจ็บช้ำ หากเธอแจ้งในจิตใจความทรงจำ ช่วยโปรดทำให้ฉันได้คลายชัดเจน หวังว่า เราคงได้เจอกันสักวันนะ คนดีของฉัน..
nonattis 27 ต.ค. 2547 12:41 น. - ID 64330 
1597
2
0
27 ตุลาคม 2547 14:53 น. - comment id 358164
เขียนได้หวานและหนักแน่นมีพลังดีค่ะ
27 ตุลาคม 2547 15:33 น. - comment id 358199
อิจฉาคนนั้นจริง ๆ ๆ ๆ ๆ
27 ตุลาคม 2547 15:34 น. - comment id 358200
ขอให้พบเจอกันเร็วๆ นะครับ
27 ตุลาคม 2547 16:11 น. - comment id 358237
เราก็มีคนห่วงเหมือนกัน ห่วงจนรู้สึกว่าตัวเองลืม ห่วงตัวเองไปซะนี่ แต่ไม่เป็นไรทำอะไรที่มันสุขใจดีกว่าทำอะไรลงไปแล้วทุกข์ใจ ถ้าเราห่วงใครสักคนแล้วไม่ทุกข์ก็จงห่วงไปเถิดเนอะ
27 ตุลาคม 2547 16:50 น. - comment id 358287
คุณดาหลา & ปะการัง อิจฉาครายเหรอคะ หนุ่ย ว่าน่าสงสารหนุ่ยออกนะ ที่ต้องมาเป็นคนน่าสงสารขนาดนี้ ยังไงก็.......ขอบคุณมากๆๆๆเลยค่ะ พอดีทำงานด้วยก็เลยช้านะกว่าจะแต่งให้อ่านกันนะคะ สวัสดีค่ะ แล้วคงได้พบกันถ้ามีโอกาสอำนวยให้
27 ตุลาคม 2547 17:07 น. - comment id 358303
แหวะ...อ๊วก....
6 ธันวาคม 2547 23:32 น. - comment id 384126
ให้คะแนนเต็ม10เลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
