ที่ปรึกษา คงทำได้แค่เพียงปลอบโยนเธอ ยอมละเมอเพ้อไปอยู่เสมอ รักแค่ไหนคงได้ใกล้แค่พบเจอ น้ำตาเอ่อร่วงรินยินเธอครวญ รักเขามากหากเธอเกิดปัญหา จึงวิ่งมาปรึกษาร้องไห้หวล อยากให้เธอทั้งสองคิดทบทวน คนที่กวนรั้งเธอนั้นคือใคร ที่ปรึกษาเธอมาเพียงแค่นั้น ใจหวั่นไปไม่รู้ว่าวันไหน เกิดปรึกษาพบหน้าแล้วหัวใจ ฉันหวั่นไหวใครกันช่วยฉันทัน หน้าที่ฉันมันเพียงแค่ปรึกษา มีปัญหาปลอบไปจนใจฉัน กลัวเหลือเกินกลัวนักว่าสักวัน ใจจะสั่นบอกไปว่ารักเธอ
27 ตุลาคม 2547 13:07 น. - comment id 358090
ซึ้ง.................จัง แวะมาทักทายค่ะ
27 ตุลาคม 2547 15:30 น. - comment id 358192
หากมีซักวัน ความฝันเคยห่วงหา จะทักทอวันเวลา จะนำพามาคู่กัน
27 ตุลาคม 2547 18:01 น. - comment id 358327
แย่นิดๆ นะคะ พอที่ปรึกษาเกิดปัญหาเนี่ย :)
28 ตุลาคม 2547 12:43 น. - comment id 358785
จำกันบ่ได้กา....พู่กันเจ้ากา..หายไปนาน คิดถึ๊งงงงงง