ฉันไม่อาจแย่งใครให้ใจท้อ ฉันไม่อาจเฝ้ารอกับความหวัง ฉันไม่อาจข่มรักใครให้รีจัง ฉันไม่อาจมีหวังกับใครใคร ฉันก็อยู่ที่เดิมที่แห่งนี้ ฉันก็อยู่มาหลายปียังทนได้ ฉันก็อยู่อย่างเงียบๆ กับ เดียวดาย ฉันก็อยู่อย่างใครๆ ที่เขาเป็น ฉันไม่กล้าพาเธอมาจากเขา ฉันไม่กล้าเป็นเงาให้เขาเห็น ฉันไม่กล้ารักใครให้เกินเส้น ฉันไม่กล้าแม้จะเป็นตัวสำรอง ฉันไม่ฝากความรักแม้อยากให้ ฉันไม่ฝากความในใจให้หม่นหมอง ฉันไม่ฝากความขมข่าน้ำตานอง ฉันไม่ฝากให้มันร้องใต้ศอกใคร แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากจะฝาก แต่สิ่งหนึงที่ฉันคิดอยากจะได้ แต่สิ่งหนึ่งที่เคยคิดไม่ผิดไป คือหัวใจเธอต้องจริงไม่ทิ้งคน ควรคิดถึงคนที่เขาต้องผวา ควรคิดถึงคนตรงหน้ายังสับสน ควรคิดถึงความจริงแย่แยบยล ควรคิดถึงคนบางคน ที่เธอมี
25 ตุลาคม 2547 23:08 น. - comment id 357327
สิ่งหนึ่งของความรู้สึก สิ่งหนึ่งที่สำนึกยังหวั่นไหว สิ่งหนึ่งที่ต้องทำกิจทุกวันไป สิ่งเดียวที่รักได้คือตนเอง แต่คำตอบไม่ตรงกับคำพูด เหมือนถูกดูดเลือดไหลใครข่มเหง ไม่อยากให้เกิดอะไรให้ระเรง ไม่อยากเพ่งสิ่งเดียวคือหลอกลวง สิ่งที่หวังอยู่ในข้างหน้าขอแก้ไข สู้ต่อไปข้างหน้ากันสักหน เดินเกียร์หน้าอย่างเดียวไม่กังวล อยากเป็นคนใจเด็ดเดี่ยว ทำงานไป
25 ตุลาคม 2547 23:19 น. - comment id 357332
จะโอ๋ นะคะ ..
25 ตุลาคม 2547 23:28 น. - comment id 357337
ขอบคุณมากกำลังใจจากทรายกะทะเล นะ จ๊โอ๋ด้วยจ้า
26 ตุลาคม 2547 08:56 น. - comment id 357433
กลอนโดนใจมาก กำลังต้องการอยู่พอดีเลย เพราะจังค่ะ แต่งอีกเยอะๆนะคะ
26 ตุลาคม 2547 12:37 น. - comment id 357560
แวะมาอยู่เป็นเพื่อนใจ ถึงแม้ข้างในจะไม่ใช่ผม ถ้าเขาไม่ยอมเลือก ลองเลือกเองดีไหม? อย่ายอมให้เราเป็นตัวเลือกตลอดไปสิครับ...
26 ตุลาคม 2547 12:55 น. - comment id 357579
เป็นงานซึ้งงาม
27 ตุลาคม 2547 08:36 น. - comment id 357969
ขอบคุณทุกๆคนจังเลยจ้า