ทุกคนต่างมีดวงไฟคนละดวง มันจะสว่างไสวอยู่ในอวัยวะที่เราสุดหวงคือหัวใจ ดวงไฟบางดวงแสงก็อ่อนแรงเกินกว่าจะมอบความอบอุ่นใด ๆ แก่เจ้าของได้ ในทางกลับกันดวงไฟบางดวงก็ร้อนแรงปานจะแผดเผาให้หัวใจมอดไหม้เป็นผุยผง แต่ดวงไฟบางดวงก็มีแสงพอดี ๆ ตามการควบคุมของจิตใจเจ้าของดวงไฟนั้น แม้ว่าดวงไฟในหัวใจของทุกคน จะมีบางครั้งคราที่โรยแสงเหมือนจะลาจากไปและบางเวลาก็ค่อยลุกโชติช่วงขึ้นอีก เป็นเช่นนี้เรื่อยไป ไม่หยุดหย่อน ถึงบางครั้งจะหนาวเหน็บเมื่อคราวอ่อนแสง หรือจะร้อนรนเมื่อดวงไฟนั้นร้อนแรง มันก็เป็นธรรมดา ไม่ใช่สิ่งแปลกประหลาดอะไร เพราะเมื่อเจอกับสายลมที่พัดผ่าน หรือม่านฝนที่โปรยปราย ดวงไฟก็ย่อมจะมีปฏิกิริยาต่อสิ่งที่มากระทบ แต่จะไม่มีวันที่ดวงไฟแห่งรักในหัวใจจะมลายหายไปตราบที่โลกนี้ยังมีรัก... ขอบคุณแสงของความอบอุ่น ที่เคยเกื้อหนุนมอบให้ ยามที่อ่อนล้าท้อแท้ใจ ยังรู้มีใครห่วงใยกัน ขอบคุณความสว่างในดวงตา ที่ส่งมาล้างลบภาพเพ้อฝัน ให้เห็นความกระจ่างของกลางวัน เข้าใจถึงความสำคัญที่ตัวมี ขอบคุณไอแห่งความร้อนแรง ที่เคยแฝงมาอยู่ข้างใจนี้ ช่วยเพิ่มเติมกำลังน้อยเต็มที ให้โหมกลับมามีพลังใจ อยากบอกว่าคุณคือดวงไฟแห่งความรัก ที่คอยปลุกปลอบเป็นหลักคนอ่อนไหว คุณคือทุกแสงสว่างตรงกลางใจ ที่ไม่อาจมีใครมาทดแทน
11 ตุลาคม 2547 10:01 น. - comment id 348494
ประภาคารแห่งรักคนสองคน ไม่จำต้องดิ้นรนเข้าไปหา ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเวลา ที่จะทอดสะพานมาให้ก้าวเจอ...
11 ตุลาคม 2547 10:28 น. - comment id 348512
ขอบคุณค่ะ คุณแทน รู้สึกว่าคุณก็จะรู้จักเรื่องรักขอบประภาคารเหมือนกัน แต่ฟาว่าคุณคงรู้ดีกว่าเด็กอย่างฟานะคะ
11 ตุลาคม 2547 11:01 น. - comment id 348536
แวะ..................... มาหา ฟา เวลา ทำงาน คิคิ แบบว่า ไล่อ อ กยาก จ๊ากกกกกกกกกกกกกก
11 ตุลาคม 2547 13:56 น. - comment id 348644
เห็นด้วยกะพี่แทนนะจ๊ะน้องฟา
11 ตุลาคม 2547 14:52 น. - comment id 348699
อุตส่าห์ ถือตะเกียงเดินตากลมมากลับบอกว่าทดแทนไม่ได้ เราก็เก้อน่ะสิ
11 ตุลาคม 2547 19:00 น. - comment id 348950
เห็นด้วยครับ อิอิอิ
12 ตุลาคม 2547 11:57 น. - comment id 349375
น้องฟาค่ะ... ในความเป็นจริง..ไฟบางดวงที่ร้อนแรง..บางครั้งดูอบอุ่น..แต่บางครั้งดูเผาไหม้เราแทบขาดใจตาย..... ฉะนั้นอย่าเล่นกับไฟเลยนะค่ะ... จิตใจน้องบริสุทธิ์..ใสสะอาดและงดงาม..... มีอะไรในโลกนี้ที่สวยงาม..มากไปกว่าจิตใจที่ใสบริสุทธิ์........ มองออกไปทางหน้าต่างสิค่ะ....น้องเห็นไหม...ต้นไม้เขียวชอุ่ม...เสียงนกร้องบนต้นไม้.....ท้องฟ้าที่สวยงาม..... หลับตานะค่ะคนดี... ปล่อยใจให้สบาย..... อย่าไปคิดถึงใครเลย......ดึงหัวใจกลับมาอยู่กับตัวนะค่ะคนดี...... รอคอยคนที่แสนดี..บางทีเขาอาจจะผ่านมาแล้วแต่น้องมองไม่เห็น.... ยังมีพี่ดาที่อยู่เคียงข้างน้องเสมอ... จากใจพี่ดาค่ะ...
12 ตุลาคม 2547 14:00 น. - comment id 349480
ขอบคุณพี่ดามาค่ะ พี่ดาก็ ตั้งใจทำงานน่ะค่ะ แวะอ่านบ่อย ๆ เด่วจะทำงานเสร็จไม่ทันน่ะเจ้าค่ะ ด้วยความเป็นห่วง
12 ตุลาคม 2547 21:40 น. - comment id 349831
ดวงไฟแห่งรัก เป็นดังเช่นที่คุณฟาว่าจริงๆ... หากอ่อนแสงก็เหน็บหนาว หากร้อนเกินไปก็ไหม้ใจเราเอง... ผู้ใดจุดผู้นั้นย่อมต้องประคองดูแลให้ดี ให้อบอุ่นพอเหมาะ พองาม... ฤา มิใช่ผู้ใด..เราเองจุดเอง...