จุดสะบั้นวันเธอลา.. ไหวสะทกทั้งสองตา..เมื่อรักร้างลาลับหาย วันหมุนเวียนใจเธอแปรเปลี่ยนกลับกลาย เพลงรักบรรเลงครั้งสุดท้าย..เหมือนคร่าฉันให้ตายทั้งเป็น หยาดมาแล้ว..หยดน้ำตา เปียกปอนอาบหน้าก็หาใช่ว่าเธอจะไม่เห็น คนที่ยืนต่อหน้าเธอ..เธอเมินเฉยอย่างชาเย็น มองมาเหมือนฆ่าเข่น..ไม่แม้แต่จะซับน้ำตาคนที่เธอเห็น..ไม่มี สิ่งเดียวที่จะสะกดความช้ำ..คือทำใจ อย่าดันทุรังรั้งเธอเอาไว้..ให้ถูกเหยียบย่ำต่อไป..แบบนี้ ปล่อยให้มันเป็นตำนาน..ผ่านเลยไปตามราตรีกาลเสียที ถ้าไม่อยากเจ็บกว่านี้..อย่าไขว่คว้าสิ่งที่..ไม่มีตัวตนอีกเลย..
5 ตุลาคม 2547 10:05 น. - comment id 344134
โดยรวมถือว่าดีนะ
5 ตุลาคม 2547 10:24 น. - comment id 344140
แต่งได้ดีจังค่ะ มีหลายมุมมอง.. ดีอ่ะ แบบว่า เศษแก้วบาดคม ...... เศษอารมณ์บาดใจ เลย ค๊า แวะมาทักทายและหอบความคิดถึงมาให้ด้วยน๊า
5 ตุลาคม 2547 15:38 น. - comment id 344318
แม้เธอไม่มีตัวตนเป็นได้แค่คนที่อยู่ในฝัน แต่เชื่อไหมทุกวันฉันสุขสันต์นั้นเสมอ แค่มีเธอในความฝันทุกวันฉันพร้อมมีเธอ แม้เธออาจไม่เลิศเลอแต่ก็พร้อมมีเธอเสมอไป *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
5 ตุลาคม 2547 17:46 น. - comment id 344397
เยี่ยมๆๆ
5 ตุลาคม 2547 19:56 น. - comment id 344468
ขอบคุณทุกคนค่ะ ที่แวะเข้ามาทักทาย ^-^
5 ตุลาคม 2547 20:18 น. - comment id 344502
โดนใจเต็ม ๆ เลย