ข้ามสายน้ำแห่งรักอันแสนสุข และปนทุกข์ขืนขมอยู่เสมอ สายน้ำซึ้งถึงใจให้คอยเก้อ ทำน้ำเออในตาได้ทุกที สายน้ำไหลล่องไปไม่หวนกลับ ไหลริ้วลับคืนหายไหนริ่บหรี่ สายแห่งรักตัดไม่ขาดเป็นอย่างนี้ คิดถึงที่เคยว่ายแหวกวนเวียน
2 ตุลาคม 2547 16:23 น. - comment id 342819
ดีจ้า......แวะมาอ่านเป็นกำลังใจนะค่ะ
2 ตุลาคม 2547 18:18 น. - comment id 342861
มาอ่านให้กำลังใจค่ะ แก้ไขคำได้นะคะ ลงทะเบียนเข้าหน้าส่วนตัว คลิกเครื่องหมาย หัวลูกศรท้ายหัวข้อบทกลอน เข้าไปแก้ที่นั้น นคะ สงสัยว่า ขืนข่มอยู่ น่าจะเป็น ขื่นขม นะคะ มาให้กำลังใจอีกรอบค่ะ
2 ตุลาคม 2547 20:07 น. - comment id 342914
...ต่อค่ะ วกวนระคนเจียน เวียนแหวกว่ายในวังวน สายน้ำไม่หวนกลับ ไหลลาลับไร้ไหลทวน ต้นสายเอ่อท้นควร ไม่สิ้นสายไหลธารคลอง มาเป็นกำลังใจให้คุณธันดรค่ะ ขอธรรมะคุ้มครองค่ะ
3 ตุลาคม 2547 09:54 น. - comment id 343063
-ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับผม