เราจากกันทั้งที่ยังเข้าใจผิด ต่างทิฐิคะนองทั้งสองฝ่าย เรื่องทั้งเรื่องประติ๋วนักพารักคลาย ผลสุดท้ายจาบัลย์ทั้งฉันเธอ หากปรับความเข้าใจเสียใหม่แล้ว คงไร้แววซอกช้ำน้ำตาเออ คงจะมีแต่สุขทุกข์ไม่เจอ ไม่ต้องเพ้อเหม่อคว้างอย่างเดียวดาย อยากคุกเข่าตรงหน้าบอกว่ารัก ใจก็มักหมองมัวกลัวแพ้พ่าย เผยใจตัวกลัวรับความอับอาย ทั้งที่คล้ายดวงใจมิใยดี เก็บความทุกข์ซุกอกเกินยกออก ครั้นจะบอกเกรงจักเสียศักดิ์ศรี แกล้งปั้นหน้าว่าชังกันทั้งปี แต่ใจสิแอบสะอื้นทุกคืนวัน.
ขุน 28 ก.ย. 2547 12:30 น. - ID 62355 
670
2
0
28 กันยายน 2547 14:17 น. - comment id 339719
ทำไมต้องเมินหน้าหนี หรือจะหลีกหลี้ไม่ยอมพบหน้า และบ่อยให้ความเข้าใจผิดมาบอกลา และสิ่งที่ตามมาคือปัญหาของหัวใจ *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
28 กันยายน 2547 20:55 น. - comment id 339936
บอกไปเถอะค่ะ คำว่ารักเป็นคำที่เพราะ ที่สุดเลย ไม่ใช่สิ่งที่น่าอายหรอกน่ะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
