ให้หายห่างจากใจจนลืมเศร้า ลบลืมเลือนจากใจเขา...ที่สร้างรอยแผล ลืมความช้ำจากใจเรา...ที่เขารังแก ลืมรักไม่แท้จากใจเขา..ที่เฝ้ารังควาน ลืมไม่ได้กับใจหนึ่งที่เคยใกล้ ลบไม่ไหวกับใจหนึ่ง...ซึ่งเคยหวาน ทิ้งไม่หมดกับใจหนึ่ง.ที่รักมานาน ร้าวรานกับใจหนึ่งนี้...ที่คอยเผาใจ หลบไปเหงาสักทีคงลืมเศร้า ลืมรักเราสักที..จะทำได้ใหม ทิ้งมันไป สักทีได้ใหม.....หัวใจ เลิกห่วงใยสักทีได้ใหม..ใจจะได้ ............ไม่ทรมาน..................
25 กันยายน 2547 11:22 น. - comment id 337857
ซ่อนตัวอยู่ กับน้ำค้าง กลางดงดอย แล้วรอคอย ให้เวลา รักษาใจ ***บินมาทักทายครับ
25 กันยายน 2547 13:54 น. - comment id 337898
ซ่อนตัวอยู่ กับน้ำค้าง กลางดงดอย แล้วรอคอย ให้เวลา รักษาใจ ***บินมาทักทายครับ จาก : รหัสสมาชิก : 9048 - บินเดี่ยวหมื่นลี้ โนใจหลายเจ้า
25 กันยายน 2547 14:24 น. - comment id 337906
ถ้าการเขียนทำให้ดีขึ้นก็เขียนไปเถอะค่ะไม่มีใครว่าหรอก ขอเป็นกำลังใจให้ใจหายเร็วๆนะคะ โอม เพี้ยง
25 กันยายน 2547 17:43 น. - comment id 337988
..บางทีไม่ต้องลืมหรอกค่ะ.. ปล่อยให้วันเวลาค่อยซ่อมแซมความรู้สึกไปดีกว่า การบังคับใจให้ลืมทำยากนะคะ แวะมาเป็นกำลังใจนะ
25 กันยายน 2547 20:06 น. - comment id 338056
ทุกครั้งเมื่อฟ้าหมองฉันมองเหม่อ ก็แค่เผลออาทรเพราะอ่อนไหว สงสารฟ้าว่าหม่นเหตุผลใด แอบร้องไห้กับฟ้าน้ำตานอง บางครั้งอาจโอยสะอื้นอย่างขื่นขม เหมือนทุกข์ตรมสาหัสอกกลัดหนอง แท้มิใช่ใจนี้มีโศกครอง บังเอิญมองใบไม้ปลิดใบโปรย แค่คนที่อ่อนไหวเกินไปหน่อย น้ำตาคอยจะไหลร่ำไห้โหย เห็นฟ้าหม่นใบไม้ปวงลาร่วงโรย ก็เศร้าโดยฉับพลันทุกวันมา แต่เพราะฉันมิใช่คนใจน้อย จึงไม่ปล่อยน้ำตาไหลอย่างไร้ค่า กับเรื่องที่เธอย้ำเอ่ยคำลา แค่หยดหนึ่งของน้ำตา...อย่าหวังเจอ
26 กันยายน 2547 06:39 น. - comment id 338248
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
27 กันยายน 2547 18:03 น. - comment id 339300
พยายามเข้านะคะ นัสมะรู้จะพูดไงดี แบบว่าเพิ่งอกหักมาร้อนๆ น้ำตาเดตาตุ่มเลย ฮือๆ