:: สิ้นเยื่อ...ขาดใย ::

นางสาวใบไม้


                                ส า ย เ กิ น ไ ป แ ล้ ว ที่ จ ะ เ อ่ ย คำ ว่ า เ สี ย ใ จ
                                ย้ อ น เ ว ล า ก ลั บ ไ ป ก็ ค ง แ ก้ ไ ข อ ะ ไ ร ไ ม่ ไ ด้
                                คำ พู ด ทุ ก คำ มั น ทำ ร้ า ย กั น เ กิ น ไ ป 
                                สิ้ น เ ยื่ อ ข า ด ใ ย กั น เ สี ย ที
                                เ มื่ อ ต่ า ง ค น ต่ า ง ไ ม่ เ ค ย อ่ อ น เ ข้ า ห า
                                เ พี ย ง เ พ ร า ะ แ ค่ คำ ว่ า ศั ก ดิ์ ศ รี
                                เ มื่ อ ต่ า ง ค น ต่ า ง ก็ ถื อ ว่ า ตั ว เ อ ง ดี 
                                ก็ ค ง ไ ม่ มี ท า ง ที่ จ ะ เ ดิ น ไ ป ด้ ว ย กั น
                                มั น ไ ม่ ใ ช่ ค ว า ม ผิ ด ข อ ง ใ ค ร
                                ห า ก อ ะ ไ ร ๆ   ไ ม่ เ ป็ น ไ ป อ ย่ า ง ที่ ฝั น
                                ที่ ผ่ า น ม า ค ง เ ป็ น แ ค่ ค ว า ม รู้ สึ ก ผู ก พั น
                                แ ล ะ คิ ด ว่ า เ ร า รั ก กั น ซ ะ ม า ก ม า ย
                                แ ค่ นิ ท า น ห ล อ ก เ ด็ ก ที่ จ บ ล ง ไ ป
                                ล้ า น คำ สั ญ ญ า ใ ด ๆ  ก็ ไ ม่ มี ค ว า ม ห ม า ย
                                ฉั น ก็ ไ ม่ ใ ช่ เ จ้ า ห ญิ ง แ ล ะ เ ธ อ ก็ ไ ม่ ใ ช่ เ จ้ า ช า ย
                                บ ท สุ ด ท้ า ย ถึ ง ต้ อ ง ก ล า ย. . . เ ป็ น ก า ร จ า ก ล า
				
comments powered by Disqus
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    22 กันยายน 2547 13:13 น. - comment id 335954

    คงอีกนานกับการรับรู้สิ่งใหม่
    ที่ไร้ เค้าโครงเดิม
    
    **แวะมาทักทายครับ
  • สนิมรัก

    22 กันยายน 2547 13:19 น. - comment id 335958

    บาด ฮาร์ท มาก
  • ดาหลา & ปะการัง

    22 กันยายน 2547 13:54 น. - comment id 335971

    เข้าใจค่ะ โดยใจเต็ม ๆ ๆ 
    
    เป็นกำลังใจนะคะ
  • ปลายภู

    22 กันยายน 2547 13:54 น. - comment id 335972

    การจากลา..ก็ไม่ใช่บทเรียนหรือจุดจบสุดท้ายสำหรับชีวิตและการต่อสู้.
    ทุกคนย่อมพบเจอ..แต่ใครจะเลวร้ายกว่าแค่นั้น
    เยื่อใย..ความผูกพันหยั่งรากฝังลึกแค่ไหน
    ปล่อย..พอเถอะนะสำหรับที่ผ่านมา
    ปล่อยให้กาลเวลาเกลื่อนกลบไปซะ..ซักวันหนึ่ง
    จะรู้ว่าชีวิตเป็นของเราเอง..กำหนดเอง
    ก็แค่นั้น
  • รดา

    22 กันยายน 2547 14:15 น. - comment id 335996

      
    จะสิ้นเยื่อ ขาดใย ในใจเจ้า
    หรือเพียงเฝ้า อยากตัดใย หัวใจนั้น
    ได้แต่เพียง เพรียกพร้อง ร้องรำพัน
    แต่ใจมัน ยังผูกมัด ไม่ตัดใย
    
  • เมกกะ

    22 กันยายน 2547 15:47 น. - comment id 336048

    อนิจจา ตัวเรา รักเขามาก
    เป็นเรื่องยาก หากทำใจ ให้เฉลียว
    รักเขามาก คงยาก เกินยาเยียว
    เพียงสิ่งเดียว เทียวร่ำ พร่ำหาเธอ
    
    อันอดีต รักหวาน ปานน้ำผึ้ง
    ฉันเคยซึ้ง ตรึงใจ ไว้เสมอ
    แม้คืนผัน วันผ่าน ขานหาเธอ
    เฝ้าละเมอ ถึงเธอ ทุกคืนวัน
    
    แต่เธอทำ ฉันช้ำ ระกำจิต
    เธอไปติด ใจใคร ไม่ใช่ฉัน
    หยาดน้ำใส ไหลรด หยดทุกวัน
    รักให้กัน ผันเปลี่ยน เจียนขาดใจ
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • แทนคุณแทนไท

    22 กันยายน 2547 17:14 น. - comment id 336140

    อย่ายึดถือสัญญาคนรักกัน    
    แทนคุณแทนไท  
    
    
    เมื่อเธอบอกว่าเธอทนไม่ได้
    แล้วจะหมายให้ใครเขาทนไหว
    เมื่อเธอเฝ้ามองหาหนทางไป
    แล้วจะให้ใครยืนอยู่ที่เดิม
    
    เมื่อนับวันรักเธอมีแต่ลด
    แล้วจะหวังความงามงดจากใครเพิ่ม
    แล้วจะหวังให้ดวงใจใครดั่งเดิม
    เมื่ออีกใจหนึ่งเริ่มจะเปลี่ยนไป
    
    แค่เสียดายคืนฝันวันก่อนเก่า
    ในความเง้าความงอนความอ่อนหวาน
    แค่เสียดายสัมพันธภาพอันเนิ่นนาน
    ที่กว่าก้าวล่วงผ่านกาลเวลา
    
    เธอจะไปใจก็รู้อยู่เป็นสิทธิ์
    เมื่อชีวิตพบสิ่งดีมีคุณค่า
    อย่าหวาดหวั่นถึงวันที่ผ่านมา
    อย่ายึดถือสัญญาคนรักกัน
     
    
  • Sandsun..........^๐^..........

    22 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 336141

    เย้ ทางใครทางมัน!
    
    
  • วนัสนันท์

    22 กันยายน 2547 17:48 น. - comment id 336172

    เศร้า....
    
    สู้ๆ คั๊บผ๊ม :)
  • keekie

    22 กันยายน 2547 20:02 น. - comment id 336216

    เมื่อความรักมันมาสุดทาง
    
    ความอ้างว้างเดินเข้ามากางกั้น
    
    ใจสองใจที่เคยโยงใยถึงกัน
    
    เธอและฉันเราต่างแยกเป็นสองทาง
    
    
    
  • ภากร

    22 กันยายน 2547 20:03 น. - comment id 336217

    ตัดสวาทตัดใจสายใยรัก
    ยิ่งกลับมัดยึดติดหมดทางหนี
    ยิ่งสะบัดยิ่งหลบทุกข์ทวี
    ลืมคำนี้ตัดยากฝังในใจ
    ------------------------------------------------------------
    พี่กบเองจ้า แวะมาตามสัญญา
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 กันยายน 2547 21:04 น. - comment id 336247

    สิ้นเยื่อไม่เหลือใย    
     
    อยากจะรักเธอเหมือนเก่าที่เรารัก
    แต่ยากนักแล้วตอนนี้ที่เป็นฉัน
    เพราะไม่มีหัวใจให้ผูกพัน
    ตั้งแต่วันเธอจากไปมีใหม่เลย
    
    เพราะเคยเจ็บกับสิ่งที่ที่เธอทำ
    เพราะฉันช้ำเกินกว่าจะเฉลย
    ไม่มีแล้วคำว่าเราเหมือนก่อนเคย
    จบแล้วเอยกับสิ่งที่เคยมีมา
    
    เพราะตอนนั้นตอนที่เธอตีจาก
    ฉันเจ็บมากจนยากจะรักษา
    จนต้องใช้ต้องพึ่งวันเวลา
    จนอุราฉันหายได้กลับคืน
    
    แล้วตอนนี้เธอคิดจะกลับมา
    ให้ฉันได้โหยหาหรือสะอื้น
    ทั้งที่ก่อนนั้นฉันอยากยืน
    เคียงข้างเธอแทนคนอื่นให้ชื่นใจ
    
    แต่เธอกลับไม่รักไม่ต้องการ
    ให้ฉันได้ร้าวรานและหวั่นไหว
    ซึ่งตอนนี้กลับมาเปลี่ยนเวียนผันไป
    ให้ฉันเป็นคนในใจที่สำคัญ
    
    แต่ตอนนี้ฉันไม่รักเธอแล้วนะ
    จบแล้วหละตอนนี้ที่เธอฉัน
    ไม่มีแล้วความรักความผูกพัน
    สิ้นเยื่อใยเหล่านั้นแล้วคนดี
     
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ เลยขอแจมด้วยคน แต่เป็นกลอนเก่าเลยขอเอามาเล่าใหม่นะค่ะ อิอิ*-*
  • ชัยชนะ

    22 กันยายน 2547 22:36 น. - comment id 336312

    ฉันก็ไม่ใช่เจ้าหญิงและเธอก็ไม่ใช่เจ้าชาย
    
    ตามธรรมดาแล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายคู่กัน
    
    ไม่ใช่เจ้าหญิงกับไม่ใช่เจ้าชาย ไม่ทราบว่าจะจับคู่กันได้หรือเปล่างานนี้
    
  • เฟี้ยตเตอร์

    23 กันยายน 2547 14:41 น. - comment id 336733

    บรรทัดแรก ขาดสัมผัส
    ถ้าวรรคสุดท้ายแรงกว่านี้จะดีมาก
  • ปากกาออนไลน์

    4 ตุลาคม 2547 15:32 น. - comment id 343719

    มันก้อยังเป็ฯความทรง
    จำที่ดีนะคะ :D
    
    *+-♥-+-*-+*ผู้หญิงอ่อนไหว..♡..แต่ไม่อ่อนแอ*+-*-+-♥-+*
    
    
  • คิดถึง

    7 ตุลาคม 2547 02:56 น. - comment id 345441

    จากกันด้วยดีนะ...
  • คนที่เป็นอดีต ของใคร....บ้างคน

    12 ตุลาคม 2547 01:23 น. - comment id 349153

    วันนี้ทำไมเงียบจังเลย  มีใครอยู่ตรงนี้บ้าง
    ผมเดินทางมาจากแดนไกล หมดแรงที่เดินต่อไป  ใครก้อได้มาช่วยผมที  
    (ได้ยินไหมมมมมม)  หว้า !  เงียบเหงาจางง
             
            แล้วคุณจะให้ช่วยไรล่ะ ค่ะคนดี บอกมาซิช่วยได้หมดแระ หมดจายเลยรู้ป่าวล่ะ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    16 พฤศจิกายน 2547 13:16 น. - comment id 371225

    น้อง อ้อ หายไปนาน อุตส่าห์แวะมาทัก ยินดีจ้าดนักเน้อ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน