ใจสลาย.....มลายแล้ว.....เจ้าแก้วเอ๋ย... ก่อนเราเคย.....หยอกเย้า.....เว้าวอนหา... ความผูกพัน.....ที่เรามี.....แต่ก่อนมา... ปวดอุรา.....มาวันนี้.....ไม่มีเลย..... จะเอ่ยปาก.....ถามความนัย.....จากใจเจ้า... ลืมรักเรา.....สิ้นหรือไร.....ใยทำเฉย... ในดวงตา.....ไร้แววหวาน.....เหมือนอย่างเคย... โปรดเฉลย.....เอ่ยคำ.....จำนรรจา... ความเข้าใจ.....ต่อกัน.....ในวันเก่า... เหลือเพียงเงา.....ให้รำพึง.....คะนึงหา... ทิ้งข้าช้ำ.....ว้าเหว่.....อยู่เอกา... กินน้ำตา.....ต่างข้าว.....ทุกเช้าเย็น... หากในใจ.....เจ้านี้.....มิมีรัก... ข้าจำจัก.....หลีกหนีหน้า.....มิให้เห็น... ความผูกพัน.....ครั้งเก่าก่อน.....ตอนนี้เป็น... สิ่งลำเค็ญ.....สำหรับข้า.....ว่าต้องลืม.....
keekie 17 ก.ย. 2547 21:08 น. - ID 61568 
1137
14
0
17 กันยายน 2547 21:26 น. - comment id 333474
ก็ดีนะมีน้ำตากินต่างข้าว.. ยิ่งรวดร้าวน้ำตาพายิ่งไหล.. อิ่มเอมจิตซดน้ำตาอยู่ภายใน.. ประหยัดได้..เท่าไรลองคิดดู.. โอ๊ย โอย เจ็บ โอ๋ย โอย โอย เจ็บ เจ็บที่ใจฉันนี่ ร้องเพลงให้ฟังนะคะ.. สวัสดีค่ะ
17 กันยายน 2547 22:27 น. - comment id 333504
เป็นอดีตที่เศร้ามากคับ พยายามทำใจให้ลืนนะคับ
17 กันยายน 2547 22:59 น. - comment id 333537
ฉันคงหยุดร้องไห้ถ้าหัวใจลืมเธอ แต่ที่ต้องปวดร้าวเสมอ เพราะยังคงมีเธอในภาพฝัน ทำอย่างไรได้ในเมื่อใจมันผูกพัน กับคนที่เป็นเช่นตะวันของหัวใจ อิ_อิ เด๋วคุณเรไรก็เอาไปเขียนอีกหรอก ฮิๆๆๆๆ ใจสลายไปตาม ๆ กัน จิ๊จิ๊ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
17 กันยายน 2547 23:24 น. - comment id 333563
มาเอ่ยปากบอกความนัยจากใจพี่ ไม่เคยลืมวันที่เราเอื้อนเอย กับความรักสองเราเฝ้าคุ้นเคย ยังรักมั่นมิหน่ายเลยนะคนดี *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
18 กันยายน 2547 00:19 น. - comment id 333602
ขออนุญาตครับท่านประธานถูกพาดพิงครับ คุณ เมกกะพาดพิงขอให้ถอนสักสองขวด แอ้ย คำพูดครับ แต่สองสาวเขียนได้เศร้าจังเลยครับ
18 กันยายน 2547 11:00 น. - comment id 333734
ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบบ ^o^ ลืมซะเนอะ ^-^
18 กันยายน 2547 11:27 น. - comment id 333747
รูปสวยจังเยยกลอนก็เพราะอีกคิกๆๆมาป่วนนิดคิดเท่าไหร่คราบๆๆคิกๆๆๆๆแวปๆๆ
18 กันยายน 2547 11:57 น. - comment id 333755
รับความจริง ตรงหน้า กล้าหาญนัก ยิ่งประจักษ์ รักจริงนั้น ช่างข่มขืน เค้าไม่รัก เราปวดใจ รักไม่คืน สู้หยัดยืน รับความจริง จึงผ่อนคลาย
18 กันยายน 2547 11:57 น. - comment id 333756
รูปสวย+กลอนเพราะ ทุกอย่างลงตัว หุหุ
18 กันยายน 2547 14:13 น. - comment id 333857
เอากาวมาฝาก...แต่สงสัยไม่พอ เพราะอาการย่ำแย่เหลือเกิน...ไพเราะและเศร้าค่ะ
18 กันยายน 2547 16:10 น. - comment id 333924
ขอลอกคุณคนเมืองลิงก็แล้วกันนะคะ
18 กันยายน 2547 17:48 น. - comment id 333950
....ใจสลาย.....เธอคลายรัก ชัดท้อแท้ ได้แต่แล ด้วยห่วงหา พาใจหาย ไม่กล้าไป.หาเธอ.กลัวเธออาย ถึงตัวตายก็ไม่คลาย..คิดถึงเธอ
18 กันยายน 2547 18:16 น. - comment id 333964
++จะเอ่ยปาก..ความนัย..ถึงใจเจ้า.. ++ว่าพี่เฝ้า..คิดถึง..ให้ห่วงหา.. ++แต่เธอมี..คนใหม่..ในอุรา.. ++จึงต้องเศร้า..เคล้าน้ำตา..อยู่คนเดียว.. +++++++++++++++++++++++++++++ ^____^ ++
18 กันยายน 2547 18:18 น. - comment id 333965
++++++++++++++ ลืม...เราแล้ว.... .........ใยต่อว่า... .....................ให้ข้าตรม........ +++++++++++++++++++++++ ^: ____ :^
18 กันยายน 2547 22:40 น. - comment id 334031
ขอบคุณค่ะ.... ที่มาร่วมเศร้าด้วยกันค่ะ... เป็นกลอนที่เขียนตอบไว้ในกลอนของคุณผู้หญิงไร้เงาค่ะ... ต้องขอบคุณคุณผู้หญิงไร้เงาด้วยค่ะ... อ้อ..ขอบคุณน้องจิ๊กด้วยนะคะ...ที่มาแจมกัน คราวหน้ามาแจมกันอีกเด้อ..
18 กันยายน 2547 23:47 น. - comment id 334038
ขอบคุณคนเศร้าทุกท่านค่ะ ขอบคุณคุณผู้หญิงไร้เงาที่ทำให้เกิดการรวมพลังครั้งนี้ ขอบคุณพี่กี้ค่ะที่ให้เกียรติในการร่วมเขียนงานครั้งนี้ หวังว่าจะมีโอกาสได้ผนึกกำลังกันอีกค่ะ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
18 กันยายน 2547 23:52 น. - comment id 334040
ขอบคุณที่เข้าไปแวะชมครับ** หากลำบาก รักนี้ ที่มีข้า เจ้าอย่า เสียเวลา มาแต่งฝัน ให้มันจบ ลบเลือน เหมือนแสงจันทร์ เมื่อตะวัน ส่องสาด วาดกลางวัน
23 กันยายน 2547 19:02 น. - comment id 336862
เข้าใจความรู้สึกค่ะ .. ก่อนเคยพูดคุยหยอกเย้า แต่วันนี้เราต้องห่างเหิน แม้ตอนนี้ฉันรักเธอเหลือเกิน แต่ตัวเธอนั้นหมางเมินไม่มีใจ .............................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
