ความห่วงใยไม่เคยจางสร่างซาหาย ฝังอยู่ภายในใจไม่เปลี่ยนผัน ปรารถนาว่าคงพบสบตากัน เอ่ยรำพันมั่นน้ำเสียงข้างเคียงเธอ เพราะถ้อยถักคำว่ารักยังปักลึก แทรกบันทึกในใจรู้อยู่เสมอ เมื่อนิทราหมายพบประสบเจอ แต่พอเผลอภาพเธอเบลอหายไป ฉันสุขใจในน้ำเสียงแม้เพียงครู่ ฉันเก็บความรู้สึกดีที่มีให้ เก็บคำรักคำคิดถึงที่ผ่านไป เก็บเวลาประทับใจในทรงจำ พรุ่งนี้ไปคงไม่มีเธอที่ฉัน คอยเฝ้าวันรอคุยทุกคืนค่ำ ไม่มีเสียงหวานหวานผ่านถ้อยคำ ฟ้าคงคล้ำไม่สดใสในทุกตอน เพราะเราห่างไกลกันฉันก็รู้ ถ้าเธอดูวันเก่าของเราก่อน ใครเคยมั่นสัญญาก่อนเข้านอน ...เหมือนละครแสนสั้นมันไม่จริง.... วันเวลาพิสูจน์สรุปแล้ว พิสูจน์แววตาเธอในทุกสิ่ง ขอขอบใจที่เคยให้ที่พักพิง ได้หนุนอิงแอบใจรักและหลอกลวง
17 กันยายน 2547 11:29 น. - comment id 333103
++ เศร้ามากเลยนะคะนี่ แต่เป็นอารายที่ตรงจิงๆค่ะ++ ................................................................ ทั้งหมดที่ผ่านมา...มันคืออะไร เธอให้ความฝันใฝ่..และความหวง แต่วันนี้เธอนั่นแหละที่...ทำมันพัง เธอทำลายความฝัน...แล้วจากไป
17 กันยายน 2547 11:29 น. - comment id 333105
++ เศร้ามากเลยนะคะนี่ แต่เป็นอารายที่ตรงจิงๆค่ะ++ ................................................................ ทั้งหมดที่ผ่านมา...มันคืออะไร เธอให้ความฝันใฝ่..และความหวัง แต่วันนี้เธอนั่นแหละที่...ทำมันพัง เธอทำลายความฝัน...แล้วจากไป
17 กันยายน 2547 15:40 น. - comment id 333270
เพราะเราห่างไกล...หรือใจเธอห่างตาม เพราะรักไม่งดงาม..หรือเพราะเธอมีใครอยู่เคียงใกล้ เพราะฉันเรียกร้องเกินไป...หรือเธอเหนื่อยใจ บางครั้งรักคงบอบบางเกินกว่าจะบอกได้ใน หนทางที่ห่างกัน กลอนเพราะ และเศร้ามาก ๆ เลยคะ ชอบบทกลอนแบบนี้จัง โดนใจดีคะ ^___^
17 กันยายน 2547 20:53 น. - comment id 333441
กลอนเพราะ มากเลย คะ บางครั้ง ความห่างไกล ไม่ใช่อุปสรรค์ของความรักเสมอไป นะคะ