ความว่างเปล่ากับความเหงา คือความเศร้าบนตัวเรา คุ้นเคยกับการมีเค้า เหลือเพียงเรากับความสับสนในใจ... จากบทเพลงที่กล่าวถ้อย ใจน้อยน้อยจากห้วงลึก น้ำตาพราวแม้ยามดึก ครั้นเมื่อนึกถึงคนไกล... วันนี้เค้าจากจร ให้อาวรณ์และหวลไห้ ฤาเราทำผิด (เช่น)ไร จึงไกลห้างร้าง (ตัว) ตน ฤาเพราะฉันไร้ค่า แม้เวลามิอาจถม เป็นคนในยามตรม เป็นแค่ลมที่เปล่าดาย ความรักของเค้า-เธอ ฉันคงเผลอใจอยากได้ หลงคิดเข้าข้างใจ แท้เป็นได้แค่เงาจันทร์... ...ดึกดื่นเฝ้ากราบวิงวอนขอคุณพระคุ้มครองให้เธอกับเค้าสมหวังดั่งใจปอง...จากคนคนนี้ที่หวังดีมิเสื่อมคลาย...ส่วนฉันคงต้องขอหลบไปพักสักระยะก่อน แล้วจะมาอวยพรให้เธอในวันที่ฉันนั้นมีแรง...
16 กันยายน 2547 16:36 น. - comment id 332606
อุ๊ยยยย เพลง เพราะ
16 กันยายน 2547 16:53 น. - comment id 332622
ห่างไกลใครเหรอ มิลค์กี้เวย์เจ้าขา
16 กันยายน 2547 18:45 น. - comment id 332692
จากแสงเงา..คนเก่า-เก่ายังเฝ้าคอย มิลดถอยแม้คอยนานกาลผ่านพ้น มิอาจลืมจึงต้องจำย้ำให้ทน ต้องรอไปด้วยใจจน...จนด้วยเธอ :)