หยุดเสียทีได้ไหม เหนื่อยกับการวิ่งตามหัวใจ ... แบบนี้ เขาไม่รัก ... ก็พอซะที คิดถึงเขาเป็นปีๆ ... เพื่ออะไร นั่งมองโทรศัพท์อย่างเดียวดาย คิดถึงวันสุดท้าย ... ยังจำได้ เสียงของเธอ ... คำของเธอ ... ยังฝังใจ พอ ... ลบมันออกไป ... ซะที ผ่านมานานแสนนาน ... แล้วนะ เธอจะลืมเขา ... ตอนนี้ ไม่ ... ฉันทำไม่ได้ ... ฉันลืมไม่ได้ ... ยังรักเขา ทุก วิ ... นา ... ที ฉันยอมเจ็บแบบนี้ ... เพื่อมีเขา ในห้วงใจ ฝั่งแน่นในจิตวิญญาณ ดื่มด่ำกับความร้าวราน ... ยอมหมองไหม้ รัก ... รักเหลือเกิน ... ฉันรักคุณ ... หมดหัวใจ ... หยุดไม่ได้ ... ไม่ขอทำใจ ... ฉัน รัก คุณ ...
9 กันยายน 2547 23:16 น. - comment id 328036
อย่ามอง การจากลา ว่าทำร้าย ตรงกันข้ามมันท้าทายความห่วงหา ว่าเมื่อเรา ห่างไกล ไปสุดตา ความผูกพันธ์ จะมีค่าหรือเปลี่ยนไป ในที่สุด จุดจบ ของบางอย่าง ก็เป็นจุด เริ่มสร้าง บางสิ่งได้ จุดจบของการพบกัน คือการไกล ก็เริ่มสร้าง ความห่วงใยได้พร้อมกัน ฯ พี่เมกแวะมาเยี่ยมจ้า หลับฝันดีนะครับน้องโอเล่ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
9 กันยายน 2547 23:40 น. - comment id 328047
ปล่อยมันไปให้กาลเวลาพามันไปจมก้นสุดปฐพี
10 กันยายน 2547 10:04 น. - comment id 328164
อ่านแล้วเขียนดีทีเดียว จริงๆน่าจะเรียบเรียง คำให้บาดลึกกว่านี้ อันที่จริงการหยิบยกคำ มาใช้ก็ดีอยู่นะ แต่เท่าที่เขียนนี่ก็ถือว่าดีแล้วล่ะ
10 กันยายน 2547 11:59 น. - comment id 328229
^_^ดีมากค่ะ ชอบความหมายมันสะใจดี อิอิ
10 กันยายน 2547 13:39 น. - comment id 328330
้เขียนได้เข้าถึงอารมณ์ดีครับ ๚ะ๛ size>
10 กันยายน 2547 16:21 น. - comment id 328468
อย่าคิดมากน้า สู้ ๆ ๆ ๆ อย่าท้อ